12 stielen en 1 geluk: werkloosheid

7 op 10 onder U vindt dat, indien ik werkloos zou zijn, ik gelijk welke job zou moeten aanvaarden. Dat blijkt toch uit een enquête van een interim-kantoor waarover ik vorige week las. Pas op, ik neem U uw hardvochtigheid niet kwalijk, ge denkt ook maar aan de  precaire toestand van onze economie en aan uw belastinggeld dat naar al die luiaards gaat. Maar mag ik U vragen om voor mij toch een kleine uitzondering te maken?
Ge moet weten, ik ben “Gegradueerde in de Toegepaste Communicatie”. Dat zegt U niet veel? Wel, mij ook niet! Ik heb met dat diploma 3 maanden interim bij een Brussels PR-bureau gewerkt. Tijdens de sjieke opening van hotel Le Méridien in Brussel besefte ik dat ik, ondanks dat propere colbert-vestje, niet thuishoorde in de PR. Blijkbaar moest ik de publieke relaties met de etende en drinkende journalisten verzorgen, terwijl ik eigenlijk gewoon stilletjes aan tafel zat en een hapje mee at. Ik heb Toegepaste Communicatie-gewijs ook nog een jaartje als freelance journalist voor “Het Vrije Waasland” gewerkt, maar dat verdiende amper genoeg om tijdens het weekend de dorst te lessen.
Buiten de “professionele communicatie”-sector heb ik evenmin potten gebroken; ik was een paar weken administratief bediende op de commerciële binnendienst van Recticel, een jaartje stafmedewerker bij de MJA en -daar komt de bekentenis- nog tijdens m’n studies ben ik met de zichtbaar succesvolle overbuur bij vrienden en familie gaan leuren met verzekeringen. Van deur tot deur lucht verkopen, ik voelde me precies terug Getuige van Jehovah.
Om maar te zeggen: ik heb in de eerste helft van de jaren ’90 best één en ander geprobeerd op de arbeidsmarkt. Maar m’n werkloosheid in 1994-95, dat was de job die echt het verschil heeft gemaakt. Want tijdens die 15 heerlijke maanden vol verveling en nietsdoenderij heb ik het internet leren kennen, via een gratis inbel-account van de RUG. Zonder die werkloosheid geen fascinatie voor dat vreemde WWW, geen IBO-tewerkstelling bij die PC winkel die ISP wilde zijn en dus geen kleine carrière als webmens.
Nee, als ik ooit terug werkloos zou zijn, laat me dan alsjeblieft rustig van uw belastingen profiteren. Ge kent me, ik zal uw geld wijselijk investeren in kennis-vergaring. Wie weet welke nieuwe microbe ik dan te pakken krijg? Onze economie (en dus uw portemonnee) kan er alleen maar wel bij varen!

4 thoughts on “12 stielen en 1 geluk: werkloosheid”

  1. Ik denk niet dat de meeste mensen iets hebben tegen eventjes werkeloosheid zijn, hoewel in jouw post reeds over langere termijn gesproken wordt …
    Ik denk dat de meeste mensen -inclusief mijzelf- iets hebben tegen lange termijn werkelozen en mensen die laat zeggen meer dan een jaar thuiszitten zouden eender wat moeten aannemen vind ik. Ik heb zelf na mijn studies 7 maanden thuisgezeten ongeveer en nu recent ook eens 2 maandjes op werkeloosheid gezeten (maar dat was reeds met een job in het vooruitzicht, enkel duurde het contract zeer lang).
    Nu is het trouwens ook zo dat je tijdens je werkeloosheid gratis cursussen kan gaan volgen … wat toch ook zou moeten maken dat mensen die een hele tijd thuiszitten best wel sneller een nieuwe richting kunnen inslaan …

    Reply
    • Dan zou het voor mij nogal anders gelopen zijn Ghosty … Stel dat de “magische” grens niet op 1 jaar, maar op 6 maand zou liggen, wat zou dat met jouw carrière gedaan hebben?
      Maar ten gronde: ik geloof nogal in “gelukkig zijn op het werk”. Iemand verplichten om “eendere wat te moeten aannemen” betekent dat je die persoon z’n kans op professioneel geluk op 2 manier afneemt; één keer omdat je hem/ haar verplicht iets te doen wat hij/ zij eigenlijk niet wilt, één keer omdat je hem/ haar op die manier de kans ontneemt om zelf een richting te vinden. De kans dat de verplichtte job een succes wordt (voor werknemer en werkgever) is sowieso ook miniem, eigenlijk is niemand daar op termijn echt bij gebaat?

      Reply
        • “iets wat je beter kan”, maar wat als je het nog niet kunt? wat als je alle tijd en energie nodig hebt om iets nieuws te ontdekken en te leren? ik zou de weg niet hebben gevonden zonder dat dik jaar voor mezelf.

          Reply

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.