Een tijdje geleden hoorde ik op de trein twee oudere pendelaars praten over de onwil van Franstaligen om Nederlands te leren. ‘Pardon’, onderbrak ik de vurigste van de twee, ‘Pardon, maar waar ik werk worden tijdens de werkuren cursussen Nederlands gegeven en er zijn echt veel Franstalige collega’s die dat volgen.’
‘Ah, da’s toch interessant’ zei de gematigde medereiziger, waarop de andere enigszins gepikeerd riposteerde met ‘Ja maar, dat is bij bedrijf XYZ ook zo, maar kennis van de andere taal is verplicht om promotie te kunnen maken en dat is de enige reden waarom Franstaligen daar Nederlands willen leren!’
‘Misschien’, zei ik, ‘maar aangenomen dat dat klopt, is het dan nog geen sterk signaal dat een bedrijf van haar medewerkers de facto inspanningen voor tweetaligheid verwacht? Toont het feit dat Franstalige collega’s me vragen om Nederlands te spreken, niet aan dat er tussen de mensen toch wederzijds respect is, over de taalgrens heen?’ De twee mannen konden enkel instemmend knikken, onder de indruk van zoveel redenaarstalent.
Niet dus. In werkelijkheid bekende ik schaapachtig dat ik niet wist of de blinde ambitie van mijn Franstalige collega’s de enige reden is waarom ze Nederlands te volgen. Waarom ben ik soms toch zo sloom, mensen? Niet genoeg koffie, misschien?
pendelen
blogposts op blog.futtta.be over mijn dagelijkse verplaatsingen (met de vouwfiets en trein) tussen eksaarde (lokeren) en brussel (noordstation en reyerslaan).
Zonder bril in het donker tasten
Deze ochtend op “de route” tussen Eksaarde en Lokeren had ik last van aanvriezende mist op mijn brilleglazen. Dan maar met bril in de hand(-schoen) verder gereden tot die, krachtwoord-in-het-kwadraat-gewijs, op de grond viel! Gevolg: 10 minuten in het pikkedonker zonder bril (ah ja) met het led-pink-lichtje tussen de bevroren bladeren moeten zoeken naar de uiteengespatte onderdelen. Trein weg, met plakband van de stationschef brilleglas in de bril gemonteerd om op trein toch nog iets te kunnen zien. Hier in Brussel bij een vriendelijke opticien in de Rogierlaan mijn bril dan laten maken, gratis en voor niks, want “alleen dokteurs vragen geld voor een vijs eh mijnheer”. Fantastische man, die Mijnheer Thomee!
Terug op de vouwfiets!
Het heeft even geduurd, maar ik vouwfiets sinds vorige week dinsdag opnieuw vrolijk door Brussel. In tegenstelling tot wat de aficionados me aanraadden, ben ik niet voor een Brompton gegaan. En een Birdy, da’s al helemaal out of my league.
Nee, ik heb voor de goedkoop gekozen; een Dahon Roo D7 die dan nog eens onder vreemde vlag vaart. Met mijn Vero (afkorting van de naam van de groothandelaar die zich een container van die merkloze Dahons heeft gekocht) heb ik een splinternieuwe vouwfiets die echt wel ongelofelijk goed bolt voor minder dan 400 euro. Het versnellingsapparaat schakelt als boter en het in hoogte verstelbaar stuur is ook handig. Als ik de bouw van de oude Dahon en de nieuwe Vero (Dahon) vergelijk, valt ook op dat het scharnier van de stuurstang er nu veel degelijker uitziet. En een nieuwe fiets, dat betekent garantie; 2 jaar op de fiets en zelfs 10 jaar op de kader. Dat het echt niet fout kan gaan, toch? Ik zal eens zwaaien als ik U voorbijzoef op uw stevige gietijzeren Brompton! 😉
Vrijdagse omzwervingen
Gisteren was een drukke dag met heel wat verplaatsingen en dat ging ongeveer als volgt: van Eksaarde naar Lokeren fietsen, van Lokeren naar Brussel Noord met de trein, van Brussel Noord naar de Schaarbeek met de tram, de eerste vergadering, terug naar Brussel Noord met de tram, met de trein naar Gent St-Pieters, van daar te voet naar het centrum van Gent (in de buurt van het Belfort), daar de tweede vergadering en even blijven rondhangen, dan te voet naar Gent-Dampoort, van daar gelift naar Lochristi (want 20 minuten op een bus staan wachten, daar had ik geen goesting in), de foto van de eenzame Bancontact-terminal hiernaast genomen en dan daar in Lochristi de derde vergadering. Daarna een heel klein stukje met een collega meegereden richting Lokeren, maar de man reed liever de andere richting op dus ik er weer uit en 10 minuten later had ik een lift tot in Zeveneken te pakken. In Zeveneken sprong ik op een bus tot in Lokeren en van daar kon ik dan naar Eksaarde fietsen. Dat ik blij was thuis te zijn! En met de auto rijden moet soms ook makkelijk zijn, toch 😉
Vouwfiets plooit te Brussel
Eergisteren avond, bij het naar boven fietsen uit de parkeergarage, plooide mijn vouwfiets waar hij niet zou mogen vouwen; net boven het scharnier van de aluminium stuurstang. Een onzachte en weinig elegante landing op het beton gemaakt, maar daar heb ik gelukkig enkel wat kniepijn aan overgehouden. Of die geplooide fiets nog voor een zacht prijsje te repareren is daarentegen?
De NMBS wilt mijn e-mail-adres, maar…
Vandaag als pendelaar-met-treinabonnement van de NMBS een brief in de bus gekregen. Ze hebben mijn mailadres niet, schreven ze en dat ze me daarom wel een papieren brief moésten sturen. En dat er niet minder dan 4 goede redenen waren voor een smile (“Reden 3: Als U snel reageert, wint U misschien wel 2 weekendbiljetten”). Ook al ontving ik nog nooit papieren post van de NMBS, toch vind ik het geen slecht idee om “de papierberg te beperken”. Ik heb het als super-pendelaar daarenboven ook nogal voor de trein en ik smile ook al eens graag, dus trok ik naar e-perron www.nmbs.be om daar mijn mail-adres achter te laten. Maar toen liep één en ander toch een beetje mis …
Op de nmbs-site moest je, zo schreef ir. Sabin S’heeren, Directeur-Generaal Reizigers Nationaal, op de banner met het lachende gezichtje klikken. Dat lachende gezichtje ziet er op de site overigens maar triestig uit; heeft iemand die mooie brief van de Directeur-Generaal op de scanner gelegd en het resultaat op de site gegooid? Maar alleszins, er zit geen link onder die corny smilies. De tekst eronder is vetjes en donkerblauw, daar misschien? Nee, ook geen link achter de titel. Ah, een “Meer”-knop. Klik!
Alzo kwam ik een paar kliks later op de eigenlijke applicatie-pagina. Spijtig genoeg met de mededeling dat de toepassing niet beschikbaar is. Vreemd. Te veel volk die hun mailadres willen weggeven? Niet op tijd klaar geraakt met deployen? Of is de load op de backends te hoog?
Hoedanook, 10 minuten later opnieuw geprobeerd en ik kwam daadwerkelijk op een eerste invulscherm. Treinkaartnummer en geboortedatum. Abo erbij gehaald voor dat 12-cijferige nummer, geboortedatum ging zo wel lukken. Of niet? 10-12-1968 is niet juist, 10/12/1968 wel. Dat schreven ze ook mooi zag ik daarna, maar hoe moeilijk is het om een datumveld met wat javascript te normaliseren?
Submitten en een goeie minuut of zo wachten en ier seh daar seh, het tweede scherm staat daar toch wel te blinken zekers! Mijn adresgegevens staan mooi vooraf ingevuld, synchrone connectie naar mainframe moeten doen, afgaande op de traagheid der applicatie?. Maar kom, een mens moet niet altijd klagen, vooruit met de geit! Mijn mailadres toevoegen, enkele checkboxes uitvinken (want nee, ik wil geen mails over promoties en nee, ik wil niet deelnemen aan enquêtes), submitten en … Halt, stop, eeks; bij submit zie ik dat die checkboxes allemaal terug aan staan!!! WTF! Cancel. Uitvinken. Opnieuw submit en die checkboxen flitsen terug aan, brrr … Doorbijten dan maar, ik zal die opties straks nog wel kunnen wijzigen veronderstel ik?
Even later, ik moest deze keer zelfs geen minuut wachten, een bevestigingsscherm. En wonder boven wonder, ze hebben mijn checkbox-vinkjes toch mooi verwerkt, geen spam van de NMBS voor Goossens. Jeuij! Maar er is blijkbaar nog een probleempje met het postcode-veld (dat uit die stoffige mainframe kwam). Of ik dat manueel wil verbeteren? Off course, we passen ‘9160 Eksaarde’ aan naar ‘9160 Lokeren’ en proberen opnieuw.
Twintig minuten en een half grof brood later (een mens leeft niet van internet alleen, maar van elke boterham die uit zijn vrouw haar pollen komt) kijken of er op dat nmbs-scherm al iets staat over het te winnen weekendbiljet. Auw. Nééééééééééé! Boel kapot. Een monsterachtige null-pointer-exception (de eigenlijke stacktrace liet ik weg);
The servlet at /updateAddr.do in WAR /cartetrain/SilverStream/Objectstore/Jars/addronline generated an exception
The error occurred on a ‘POST’ request to URL http://cartetrain.b-rail.be/cartetrain//addronline/updateAddr.do.
Aug 29, 2007 1:02:03 PMException Information
com.sssw.shr.http.AgoServletException
The servlet at /updateAddr.do in WAR /cartetrain/SilverStream/Objectstore/Jars/addronline generated an exception
java.lang.NullPointerException
Niks aan te doen, ga terug naar start, u ontvangt geen geld? En terug naar start gaan, dat probeer ik nu alweer een kwartiertje, maar ik krijg na het invoeren van treinkaartnummer en geboortedatum steevast:
De toepassing die u wilt gebruiken is momenteel buiten dienst.
Wij verontschuldigen ons voor dit ongemak.
Pffff … Ik zal het straks even aan mijn vrouw vragen, maar ik denk echt niet dat ik nog steeds aan het smilen ben.
Persoonlijk bericht voor Directeur-Generaal Reizigers Nationaal Dhr. Ir. Sabin S’heeren: dit moet echt beter kunnen! Haal uw mainframe-mensen uit hun ivoren toren als het over ontsluiting van data op het web gaat. Laat de communicatie-ploeg, die uw sobere maar propere papieren brief schreven, meewerken aan de het online luik van de actie (op voorwaarde dat die mensen ook web ademen, natuurlijk). Betrek web-frontend-developers en usability-specialisten om de toepassing aangenaam in gebruik te maken (ook als het fout gaat, een woeste java stacktrace op argeloze bezoekers loslaten is tegenwoordig echt wel not done). En laat die dingen heel grondig testen, functioneel en technisch. Geef maar een seintje als het gerepareerd is. U kent mijn mailadres toch, niet?
van de storm, de bakker en de trein
Allez; eerste dag terug aan het werk en na lang getwijfeld te hebben of ik wel zou opstaan (had geen zin om door een zwaar onweer te fietsen) toch vertrokken om in Lokeren eerst te moeten ontdekken dat de bakker ergens in het zuiden van Frankrijk aan het staken is en dan op een lege maag middenin de chaos van het spoorwegennet terecht te komen; boom op spoor en bovenleiding beschadigd (ergens tussen Sint-Niklaas en Lokeren peins ik), mijn trein naar Brussel met onbekende vertraging aangekondigd, dan maar op een boemel naar Dendermonde gestapt om daar op weer een andere trein te stappen die ongetwijfeld in elk mogelijk gehucht tussen Dendermonde en Brussel zal stoppen.
De bakker had gelijk …
(geblogd op de trein via m.wordpress.com)
Bloggers spotten in Brussel-Noord
Ik las op http://www.tomklaasen.net/blog/2007/06/27/zero-privacy/ dat collega-blogger Tom net als ik via Brussel-Noord treint en zijn vennoot Koen dus ook. Aangezien zij Meneertje Confituur daar dus gespot hebben (Jeroen is er nog niet goed van), weten we dat die daar eveneens spoort.
Maar er is meer: Michel Vuylsteke doet ‘de nord’ blijkbaar ook aan (maar alleen des avonds) en blogger-groupies zouden daar tevens Pietel moeten kunnen ontwaren; hij fietst blijkbaar in nog geen 5 minuten van het station naar zijn werk. De laatste die ik zo op 1-2-3 de Nord in kon googlen/technoratiën is Maarten, bewoner van ChâteauBrys.be, die daar Rick De Leeuw al eens tegenkwam ook.
En er zitten ongetwijfeld nog Nordisten in blogland (vul maar aan in de comments). We moeten daar aan dat ietwat triestige jaren ’70-toogje in de centrale hal onder de sporen misschien maar eens speedmeeten, altegaar? En de liefhebbers kunnen dan snel nog een hotdog of hamburger kopen, daar een paar meter verder terug in de tijd …
Over een in 1988 neergeschoten rijkswachter in Brussel-Noord
In het station van Brussel-Noord hangt aan 1 van de ingangen aan de kant van de rosse buurt een gedenksteen voor Serge Dauginet, een gendarme die in 1988 in het station neergeschoten is. Die steen was tot voor kort half leeg (ik veronderstel dat daar een embleem van de rijkswacht of iets dergelijks hing en dat een collectioneur daarmee weg is) en dat was een stille uitnodiging tot creativiteit. Onbekenden hebben de rijkswachter in kwestie nu dan ook een gezicht gegeven …
Best grappig, maar daarmee weten we natuurlijk wel nog niet wat daar op 25 juli 1988 gebeurd is. Grote roerganger Google gidst me (verborgen tussen heel wat irrelevante resultaten over de Place Serge Dauginet in Emines, zou de man van die kanten geweest zijn?) naar een Franstalig forum met middenin een thread over politiewagens deze klacht:
“A chaque fois que je passe au nord je pense aussi à Serge DAUGINET un ABT tué, par une crapule, alors qu’il faisait le contrôle du train d’AMSTERDAM.“
En dat is toch direct al een beetje minder grappig …
Sneller met die fiets!
“Goossens”, zeggen ze mij wel eens, “Goossens, gij zijt een gevaar op de weg met uw fiets”. Dat is natuurlijk niet waar, ik fiets alleen redelijk snel, ook in Gent of Brussel, zowel op mijn koers- als vouwfiets. Dat ge daarvoor enigszins geconcentreerd moet zijn, spreekt voor zich. En dat uw bollerken “op orde” moet staan natuurlijk. Ik ben dan ook een freak als het over strak afgestelde remmen gaat, vraag dat maar aan mijn fietsenmaker.
Maar sta me toe om U 3 eenvoudige tips te geven om zelf ook net iets vlotter door leven te pedaleren;
- zorg ervoor dat uw zadel op juiste hoogte staat
- verwen uw fietsketting af en toe met wat olie of een andere “lubricant” (en voor wie geen versnellingen met automatische spanner heeft, zorg dat uw ketting genoeg aangespannen is)
- laat de krachtpatser in de familie minstens 1 keer in de maand je fietsbanden goed op spanning brengen
Als U die puntjes een beetje in acht neemt, zult U met dezelfde moeite dezelfde afstand sneller afleggen. Of met dezelfde snelheid en dezelfde inspanning plots verder kunnen rijden. Of laat ons realistisch wezen, want ik laat me weer meeslepen; dezelfde afstand, dezelfde snelheid maar met minder moeite? Toch? 🙂