blogposts op blog.futtta.be waarvan foto’s een wezenlijk deel uitmaken (dus niet enkel ter illustratie)
Mag ik U voorstellen; Gerard Goossens, geboren op donderdag 17 december:
Dat we ons gisteren geamuseerd hebben, m’n vrouwtjes en ik, een perfecte dag verlof met dank aan Chione! En straks mag Elise de marsepijnen wortel, die hier al weken op m’n bureau ligt te versuikeren, ook nog in die witte kop duwen. Ze zal content zijjn 🙂
Met de knapste vrouw op aard en het liefste dochterken van dit (en het ander) halfrond tijdens de mooiste maand ter wereld op vakantie naar Centerparcs Lommel, leuk dat dat is;
Vorige week waren er bij Brussel-Noord (aan de kant van de rosse buurt) wildplaksters actief. Ze hingen verschillende zwart-wit affiches op, met daarop Franstalige teksten die grosso modo over “vrouw en vrijheid” lijken te gaan. Deze sprong daarbij wel het meest in het oog, al was het maar omdat het stinkend urinoir in de Aarschotstraat ermee beplakt was:
Afgelopen week weer met mijn vrouwkes op reis geweest. Aangezien Lieze volop in haar Dora-fase zit, moest het een avontuurlijke reis worden en dus trokken we naar “De Vossemeren“, onze favoriete Centerparcs, in Lommel. Hieronder een impressie van de memorabele pony-tocht, maar er staan natuurlijk nog heel wat foto’s (o.a. van de Lommelse Sahara, de kinderdisco, de kinderboerderij en onze vreetbuien) op fotopic.net.
Ik kom in navolging van Koen ook uit de kinderkast; ik speel graag met Lego. Op de kleuterschool al wilde ik alleen maar van die kleurige blokjes weten, voor het “prikken” ontbrak het me -toen al- aan geduld en oog voor detail.
Of mijn dochterken ook een hekel zal hebben aan domweg met een naald gaatjes in een tekening te maken, weet ik nog niet, maar met Duplo spelen doet Elise alleszins even graag als haar papa. En als ze mij komt halen om mee te bouwen, dan hoor je me niet klagen;
![](https://blog.futtta.be/wp-content/uploads/2008/08/lego_up_close_and_lieze.jpg "closeup van \\"mémé\\" (ze lijkt er nog op ook) en serieuze lieze")
Ik ben er vorige week met mijn vrouwtjes even van tussenuit geknepen, naar Centerparcs De Vossemeren in Lommel. Ongelofelijk plezante vakantie met ons snel groeiend dochterken; Elise trok in haar rode laarsjes door de (Lommelse) Sahara, danste vrolijk op de muziek in de lawaaierige kinderdisco, plonste breed glimlachend in het zwembadje, aaide de koe en geitjes in de kinderboerderij en stal, om het dan toch maar kort samen te vatten, grondig de show. 9 dagen volcontinu met vrouw en dochter, lang geleden en wreed genieten. Nu afkicken in Brussel, dat zal een ander paar mouwen zijn. Ik zal dan nog maar wat fotokes kijken zeker?
Man, ik ben toch een gelukzak!!
Als ik dit zie, dan voel ik me … euhhh … Ah, “Sweet thing” van The Waterboys (en van Van Morrison, origineel), ken je dat? Wel zo voel ik me dan dus!
In Schaarbeek, waar nu de gebouwen van VRT en RTBF staan, lag vroeger de Nationale Schietbaan ofte Tir National. Op die plaats executeerde de Duitse bezetter tijdens de Eerste en de Tweede Wereldoorlog politieke tegenstanders. De gebouwen werden in de jaren ’60 afgebroken, maar enigszins verborgen tussen parkeerterreinen en de crèche van de RTBF ligt nog steeds het “Ereveld der Gefusilleerden”.
Er staan 365 kruisen, davidssterren en andere zerken als herinnering aan gefusilleerde Belgische, Franse, Engelse en (dikwijls eerder naar België gevluchte) Joodse verzetsmannen en -vrouwen. De namen, sterfdatum en reden voor executie van deze en andere tijdens WO II geëxecuteerden vind je o.a. op http://www.gefusilleerden.be/.
De volgende namen bleven na wat gegoogle, gesnuister op Wikipedia en het lezen van de onvoorstelbare heldendaden op verzet.org hangen:
Alexandre (Choura) en Georges (Youra) Livchitz waren Oekraïense joden die eind jaren ’20 met hun moeder naar België uitweken. Alexandre was één van de leiders van verzetsgroepering Groupe G (Commandant Jean). Zijn jongere broer Youra (afgestudeerd als dokter aan de ULB) was officieel niet bij het verzet, maar was wel één van de drie helden die op 19 april 1943 de 20ste trein naar Auschwitz-Birkenau wist te stoppen en zo Joden hielp ontsnappen. Beiden werden begin 1944 in Schaarbeek geëxecuteerd.“Opdat we nooit zouden vergeten” klinkt dikwijls zo leeg of abstract, veel van de mensen die hier in Schaarbeek (of in Breendonk of elders) voor het vuurpeleton stonden, bestaan helemaal niet voor Google. Maar hun verhalen zijn, net als die van Cavell, de broers Livchitz en Dédée De Jongh, ongetwijfeld het vertellen en herinneren waard …
Meer foto’s van het “Ereveld der Gefusilleerden” staan op http://futtta.be/futttr/
Omdat ik nu eenmaal bij grote telco in Brussel werk, probeer ik het liefste dochterken van heel de wereld al een beetje vertrouwd te maken met de wonderen van mobiele communicatie. En niet voor het één of ander, maar ze zegt dus echt al ‘allo’ eh … 🙂
