Septemberigheid uit Japan

Een mooie zomer, dat moet zo niet persé, zolang september maar prachtig is. En dat is ze in 2014 ook weer, die mooiste maand ter wereld!
De septemberigheids-soundtrack van dit jaar komt uit Japan. Geen idee waar ze over zingen, die jongens en meisjes van Clammbon, maar het gaat over het September-gevoel. Of over de liefde, dat kan ook altijd natuurlijk.

Septemberigheid op accordeon, piano en bas

oh, met z'n drietjes in luccaSeptember is de mooiste maand ter wereld, maar toch … Stel je voor dat je een mooie zomer achter de rug hebt. Een zomer afgesloten met een prachtreis met vrouw en kind door Toscane. Maar de regen van de eerste herfstige schooldagen heeft het laatste restje vakantiegevoel weggespoeld en op het werk kom je niet echt goed op gang.
Op zo’n moment vind je misschien troost in dit mooi stukje septemberigheid van Fransman Vincent Peirani (accordeon) met Michael Wollny (piano) en Michel Benita (bas);


“Waltz for J.B.” is oorspronkelijk van Brad Mehldau, maar is zo veel “rijker” in deze versie met accordeon, piano en bas. Het nummer staat op Peirani’s album “Thrill Box” dat eerder dit jaar uitkwam op ACT.

Septemberigheid, omdat dat zo hoort!

Misschien ligt het aan het weer, misschien komt het door de bergen werk of misschien word ik te oud voor die september-neptember onzin, maar ik heb nog geen tijd of zin gehad om mijn traditionele  “de mooiste maand ter wereld“-blogpost te schrijven.
Maar vandaag is daar verandering in gekomen; telewerken vanuit de comfortabele bruine zetel in de veranda, buiten regent het, onze oude zwarte labrador ligt snurkend naast me en Bon Iver (van wie op YouTube nog even een volledig concert te zien is) speelt “Michicant” met een lang uitgesponnen outro vol prachtige koperblazers:


*zucht*

Septemberigheid met William Shatner en Ben Folds

Het is weer september, de mooiste maand ter wereld en ik had er dit jaar bijna niets over geschreven, tot ik op de radio William Shatner en Ben Folds met “It Hasn’t Happened Yet” hoorde. Dat nummer is zo ontstellend mooi-melancholisch dat ik alweer een paar dagen werkombekwaam ben (maar niet echt, collega’s, niet echt).
Luister maar eens naar dit tubeken en lees ondertussen de tekst of kijk gewoon een beetje dromerig naar buiten, naar de zomer die bijna niet meer is.

William Shatner - It Hasn't Happened Yet

Nu zonder donkere kamer; diavoorstelling vakantie Centerparcs 2009

Met de knapste vrouw op aard en het liefste dochterken van dit (en het ander) halfrond tijdens de mooiste maand ter wereld op vakantie naar Centerparcs Lommel, leuk dat dat is;

<a href="http://picasaweb.google.com/veerlenijs/CenterParcs2009"><noscript><img decoding="async" src="http://lh3.ggpht.com/_XRyv6uqEWPQ/SrOz-wZ4t7I/AAAAAAAAAts/WaNouAcsZYk/s720/DSC_1179.jpg"></noscript><img class="lazyload" decoding="async" src="data:image/svg+xml,%3Csvg%20xmlns=%22http://www.w3.org/2000/svg%22%20viewBox=%220%200%20210%20140%22%3E%3C/svg%3E" data-src="http://lh3.ggpht.com/_XRyv6uqEWPQ/SrOz-wZ4t7I/AAAAAAAAAts/WaNouAcsZYk/s720/DSC_1179.jpg"></a>

Avonturen te paard en in de Sahara

Afgelopen week weer met mijn vrouwkes op reis geweest. Aangezien Lieze volop in haar Dora-fase zit, moest het een avontuurlijke reis worden en dus trokken we naar “De Vossemeren“, onze favoriete Centerparcs, in Lommel. Hieronder een impressie van de memorabele pony-tocht, maar er staan natuurlijk nog heel wat foto’s (o.a. van de Lommelse Sahara, de kinderdisco, de kinderboerderij en onze vreetbuien) op fotopic.net.

September’s here again

Het is september en dan ben ik altijd een beetje vrolijk. Of nee, wacht … niet vrolijk, maar tevreden. Dat heeft geen duidelijke oorzaak en ik kan U dat dan ook niet leren, sorry. Maar het is wel een aangenaam gevoel, septemberigheid, dat begrijpt U wel.
September is weten dat de zomer bijna voorbij is en genieten van die laatste zonne-spartelingen èn van het eerste vallende blad. Dat is zien dat de schoolvakantie gedaan is, dat het klein grut met de boekentas in de hand en soms ook met de moed in de schoenen de schoolpoort opnieuw door moet. En terugdenken hoe dat bij mij was. Dat is luisteren naar muziek met een mespuntje melancholie. Niet zwaarmoedig, nee, het is immers nog geen November. September, dat is bedenken dat ik nog maar eens een dichtbundel moet openslaan. Dat is op een werkdag gewoon buitenwandelen om ergens op een bankje in het park of in de velden te gaan zitten.
September, dat is … “September” van oude liefde David Sylvian, hier op Youtube:

September

Luistert U ook naar september-muziek?