“Alle mannen kijken naar porno”

Hebt ge de titel gezien? Lees hem nog maar eens. “Alle mannen kijken naar porno“, inderdaad! Dat ontdekten Canadese onderzoekers toen ze een studie wilden uitvoeren naar de impact van porno op seksualiteit bij mannen.
Het moet zijn dat ze niet bij Jehovah’s Getuigen hebben aangebeld. Want toen mijn hormonen begin jaren ’80 ontwaakten, was ik “in de Waarheid” en ik kan U verzekeren, wij keken niet naar porno en masturbatie mocht al helemaal niet van Onze Vader. In “Maak je Jeugd tot een Succes”, het bijbelstudieboekje bij uitstek voor jonge Getuigen, was er zelfs een volledig hoofdstuk aan seksualiteit en zelfbevlekking gewijd, inclusief tips over hoe je de verleiding het hoofd moest bieden.
Maar ik moet zowat de enige jonge Getuige geweest zijn in wie God toch regelmatig teleurgesteld was. Want ook al bad ik vurig om kracht, de verleiding van bijvoorbeeld de douchende dame van Fenjal en al die prachtige lingerie-reclame in mijn eigenste geheime fenomenale feminatheek, was na een paar dagen steevast te groot. Dat werd er niet beter op toen ik, na maanden stiekem naar de covers van blootblaadjes geloenst te hebben, uiteindelijk toch een krantenwinkel ver van huis durfde binnenstappen. Daar kocht ik, nadat ik enkele tijdschriften over tuinieren en autosport achteloos doorbladerd had,  misselijk van opwinding en schuldgevoel mijn eerste Playboy, die ik midden de Belseelse velden met het hart in de keel doorbladerde. God weet dat daarna nog veel in dat boekje gebladerd heb.
Van al die verboden spanning lijkt weinig over te blijven, volgens datzelfde artikel op deredactie.be;

Het internet is de voornaamste bron van porno (90 procent), gevolgd door dvd’s (10 procent). Gemiddeld kijken jongens voor het eerst naar porno als ze tien jaar oud zijn.

Waarmee Tom Waits’ intro van “Better off without a Wife” ook naar de geschiedenisboekjes verwezen is;  “making a scene with a magazine” is immers zo passé.

Tom Waits - Intro & Better Off Without A Wife

Kate Bush live (en bijna bloot)

Voor je het weet ben je 40, of toch bijna, en denk je terug aan Kate Bush en hoe je stiekem verliefd was op haar aura van theatrale roodharige geheimzinnigheid (da’s heel wat meeslepender dan Ann Van Elsen in de Playboy) en hoe je droomde dat jij ooit haar “Man with the child in his eyes” zou kunnen zijn. Een paar jaar later luisterde je quasi onafgebroken naar David Sylvian en ontdekte je ook Mick Karn, wonderbaarlijk fretless bassist bij Sylvian’s groep Japan.
En dan hang je nu wat rond op YouTube, in de hoop nog eens een “ontdekking” te doen tussen al die rommel en kijk; Kate Bush live op The Prince’s Trust Rock Gala in 1982, met Mick Karn op grollende bas (en ook Midge Ure en Pete Townshed op gitaar en Phil Collins die gelukkig enkel drumt).
Het nummer is “The wedding list” uit het album “Never for ever” en Bush rockt een eindje weg, wat mee de oorzaak moet geweest zijn van een bepaald vestimentair probleem. De manier waarop Kate dat stijlvol oplost, heeft Janet Jackson vele jaren later ongetwijfeld op slechte gedachten gebracht. Mevrouw Bush liet zich echter niet afleiden en zong -een beetje grijzend- verder. Prins Charles zal dat toen wel niet erg hebben gevonden, die man is zo preuts nog niet!
Luister maar, kijk maar (YouTube embedded clip);

Kate Bush The Wedding List

WTF: Smartfilter blokkeert Google Desktop, sensoa.be

smartfilter logoIk probeerde net om Google Desktop te downloaden en installeren op mijn uitgeblutste laptop, maar dat is blijkbaar buiten onze filterende proxy gerekend:

Access to this page is denied because it is referenced in a central directory of offending pages and sites and has been categorised as “Instant Messaging;P2P/File Sharing”.

Goed om weten dat Secure Computings Smartfilter niet enkel “anonymizing utilities” (Firefox Switchproxy addon), “nudity” (boingboing), “pornography” (dailymotion.com) en andere “sexual materials” (onze eigen sensoa.be for crying out loud!), maar dus ook de Google malware afblokt. Over het feit dat Secure Computing haar filterings-diensten ook aan censurerende regimes van twijfelachtig allooi levert, zullen we het hier al helemaal niet hebben. Grmbl!

GroenLicht & Porno: Truecrypt is your friend!

schoon madam eh?Op Groenlicht, een betrekkelijk jonge leuke groepsblog (och, was ik ook maar jong en leuk), vergeilen ze zich aan porno-liefhebberijen op bedrijfscomputers. Niet dat ik een expert in het omzeilen van filters ben, maar als het op het veilig bewaren van data neerkomt, kunnen we wel iets forceren.
Om te vermijden dat je corporate IT-vrienden bij de wekelijkse scan iets onoorbaars vinden, zou je al die mooie dames (en heren, als u dat meer zegt) in een zip-file-met-wachtwoord kunnen opsluiten. Niet moeilijk, maar vooral niet bulletproof: de lijst van files in een beveiligde zipfile is sowieso zonder wachtwoord te bekijken en de encryptie-algoritmes die standaard in zip-software gebruikt worden zijn veel te makkelijk te kraken (pdf).
Waarmee we bij een serieuzer oplossing komen; TrueCrypt! Met TrueCrypt (gratis en open source!) kun je virtuele filesystemen met zeer sterke encryptie aanmaken. Die Truecrypt-filesystemen kun je, mits correct wachtwoord natuurlijk, dan als extra hard disk ‘mounten’. Net zoals bij een usb memory stick, kun je die schijf dan in je Windows Verkenner zien en er al je geheime documenten en andere opwindende bestanden op bewaren. Na gebruik die schijf dismounten en niemand kan er ook maar iets mee doen.
En als de IT-nazi’s je komen vragen wat er in dat geëncrypteerd bestand zit? Makkelijk; je kunt in een TrueCrypt-volume een andere verborgen schijf aanmaken (TrueCrypt in TrueCrypt dus). Op de zichtbare schijf bewaar je dan enkele professionele documenten (“Om te voorkomen dat laptop-dieven bedrijfsgeheimen zouden kunnen inkijken, Mijnheer.”) en je eigen geheime pleziertjes staan dan vol ongeduld op jou te wachten op je verborgen schijf. En klaar is Kees! Zakdoekje jongen?

Doe open die proxy!

Omdat het op het werk niet altijd eenvoudig surfen is naar porno- of hacker-sites, heeft een mens al eens alternatieven voor de almachtige coorporate proxy nodig.
Dat je met firefox + putty + openssh-op-je-linux-serverken al veel kunt bereiken, is ongetwijfeld al gekend. Samengevat: de ‘dynamic port forwarding‘ optie in putty (en andere ssh-clients) opent een socks proxy op je eigen computer. Firefox kan via die socks proxy dan over de ssh-tunnel requests voor de meest ongepaste wwwebpagina’s de wereld insturen, zonder dat de bigcompany-proxy daar weet van heeft. En met de Firefox Switchproxy-extensie kun makkelijk switchen tussen bedrijfs- en je persoonlijke proxy.
Eén probleem rest er ons nog; de dns-requests gebeuren in bovenstaand scenario wel nog op het bedrijfsnetwerk. Als je in Firefox een URL intikt, zal die eerst moeten worden omgezet in een ip-adres. Die “vertaling” gebeurt door de DNS-servers van je werkgever en zo laat je de coorporate wwwatchdogs toch weer weten dat je de duistere kant van het net op wilt.
De oplossing daarvoor zit verborgen in de kelders van je Firefox-preferences; in about:config vind je de setting network.proxy.socks_remote_dns. De waarde van die instelling staat standaard op “false” maar wanneer die op “true” staat, wordt de vertaling van URL naar IP-adres effectief in alle privacy via je socks-proxy aan de andere kant van de ssh-tunnel afgehandeld. Nu alleen nog zorgen dat die collega die achter je zit, die blote schoon madammen op je scherm niet ziet … 😉