Het is Pinkstermaandag en we liggen collectief uit te slapen (in onze nest te stinken, zou mijn vader zeggen), want de boog moet niet altijd gespannen staan, nietwaar?
Zo een hoogdag op een maandag, dat doet het maandagochtendgevoel misschien wel irrelevant lijken, maar niets is minder waar. Maandag is maandag and say it with me, “we don’t like mondays”. Zijn we mee? Is iedereen het hiermee eens?
OK, dan kan ik jullie nu deze verrrry campy opkikker in de maag splitsen;
“I say a little prayer for you”, geschreven door de fan-tas-ti-sche Burt Bacharach, uit het hoopvol lichtvoetige “My best friend’s wedding“.
(Met dank aan Idool 2007 finaliste Esther die dit nummertje afgelopen vrijdag zong. Ze deed dat behoorrrrlijk, maar ik miste het singalong gevoel, het handengeklap, nonkel bariton, de zingende tweelingtantes en vooral de mensen die op de achtergrond mee staan te zwaaien met hun gigantische kreeftenhandschoenen)