Mijn vaders muziek: Neil Sedaka

De liefde voor muziek, die heb ik van mijn vader. Toen ik nog een klein futttaatje was, zongen we onder zijn begeleiding allemaal samen in de auto, over “de toren van zaltbommel” en “die kat kwam weer” en veel andere liedjes melodietjes uit de oude doos die ik al vergeten ben en Jan Theys is er niet meer om ons te helpen herinneren … En we gingen we naar de bibliotheek (of heette dat toen niet discotheek?) in Willebroek om LP’s met muziek van o.a. Händel en Mozart te ontlenen. Of we luisterden naar de 5de van Beethoven en dat moest natuurlijk luid staan.
Maar eind jaren ’50 begin jaren ’60, als tiener, was mijn vader nog niet gebeten door het klassieke muziek-virus en luisterde hij op zondagmiddag van 13 tot 14h vol overgave naar de “piraten” van Radio Luxemburg, “Your station of the stars”. Eén van de stars waarmee hij hoog opliep was Neil Sedaka. De verzamel-LP van die man was dan ook één van de niet-klassieke platen die we thuis grijs draaiden.
Vandaar 3 Sedaka-YouTubekes om het weekend swingend (weliswaar op een vreemde jaren ’50 teenybobber manier) mee in te zetten:

  • Oh Carol” schreef Neil als 19-jarige snotneus voor ex-sweetheart Carol King, die prompt antwoorde met “Oh Neil”. Het kwam nooit meer goed, maar Neil heeft het ondanks de dramatische voorspelling (“Cause if you leave me, I will surely die”) overleefd; hij treedt nu, bijna 50 jaar later, nog altijd op!
  • Of “Breaking up is hard to do” ook over Carole King gaat, is niet gedocumenteerd, maar de man leek alleszins stevig vast te zitten in de tienerromantiek (hij was 22 toen hij dit nummer schreef) …
Breakin' Up Is Hard To Do - Neil Sedaka
  • En dit is volgens mij zijn beste nummer, “One way ticket“, hier in een minder sterke want te vrolijke live-versie, maar het donkerder origineel (met een fantastische minimalistische banjo-solo) heb ik niet direct op YouTube gevonden: