In de reeks “Vloeken op”; Internet Explorer 6

Een paar dagen geleden nog eens flink gefoeterd op Microsoft Internet Exporer 6. Ik moet eerlijk zijn; ik ben slechts een html- en css-amateurken, maar ik wilde in mijn eigen versie van het WordPress Indigo theme (dat ik ooit trots Greendigo zal dopen) het 2de niveau van het pagina-menu persé uitklapbaar maken. Beetje gezocht, wat copy/pasten, een paar wijzigingen links en rechts en ik had een leuke oplossing, volledig in css. Joepie! Juich! Jeuij!
Maar dat was dus buiten MSIE6 gerekend. Dat onding uit 2001 ondersteund :hover enkel op links, terwijl dat volgens de css2-standaard (toch ook al uit 1998) op alle html-elementen kan. Terug de Google index ingedoken om daar -naast heel wat complexe behavior-magic en natuurlijk het alomtegenwoordige jQuery– het kleine maar fijne Son of Suckerfish te vinden. Works like a charm! Dat jQuery tegenwoordig standaard in WordPress zit, besef ik nu pas, al schrijvende. Misschien Suckerfish er toch terug uit en de jQuery-oplossing in de plaats, één dezer dagen?
Maar het is ontstellend om te zien hoe hoog het marktaandeel van MSIE 6 één jaar na de release van IE7 toch nog blijft. Generaliserend kun je uitgaan van 45% van die kaduke versie tegenover 35% voor de opvolger en 15% voor Firefox. Waarom IE6 nog gebruik wordt? Beats me … Misschien kunnen de mensen die dit lezen in MSIE6 dat beantwoorden?

Koffie upgrade

onze lavazza automaatAlhoewel ik vind dat we op het werk niet te klagen hebben over onze koffie, zou het hier heel binnenkort nog beter kunnen worden; op het gelijkvloers hebben ze net een Lavazza automaat geïnstalleerd!
Wie in de Reyerslaan moet zijn, geeft maar een seintje, misschien nodig ik u wel uit om even te komen proeven? Vandaag of maandag zult ge uwen Lavazza wel nog even elders moeten zoeken, want ik zit met mijn 2 vrouwen ergens in de Ardennen uit te waaien …

Van een Belg en een Vlaming

cover van “belgië” van het goede doelIk ben triest, ongerust en kwaad. Na 123 dagen onhandig onderhandelen hebben we nog steeds geen regering. In tussentijd is de polarisatie tussen Nederlands- en Franstaligen en zelfs tussen Vlaams-nationalisten en andersdenkende Nederlandstaligen alleen maar sterker geworden en daar word ik dus triest en vooral ongerust van. En de uitlatingen van sommige Vlaams-nationalisten -die op die manier mee de oorzaak zijn van de polarisatie-, die maken me ronduit kwaad.
Vlaams-nationalistische vrienden, laat me duidelijk zijn: U hebt het volste recht om voor meer autonomie voor Vlaanderen te ijveren. U mag zich verheugen in de onbuigzame houding van kandidaat-premier Leterme en U mag van mij zelfs hopen op volledige zelfstandigheid voor Vlaanderen, ook al verkies ik persoonlijk stevige afspraken die goed zijn voor mijn Vlaanderen én voor mijn België (waarbij ik me overigens niet volledig achter de oproep van reddesolidariteit.be kan scharen). Maar uw Vlaanderen is dus ook mijn Vlaanderen en ik woon hier graag, daar zal de splitsing van B-H-V of een verdere staatshervorming niet veel aan veranderen.
Indien U echter het type Vlaams-Nationalist bent dat op fora, online gastenboeken en blogs gaat rondbazuinen dat wie voor Belgique is, tegen Vlaanderen is, dat “Vlamingen” die uw nationalistische agenda niet delen, hun mond moeten houden, dat ze maar beter verhuizen naar Wallonië, “want dat is het paradijs op aarde voor parasieten als U”, dat ze volksverraders zijn of dat ze niet alleen bedreigd zullen worden maar dat de daden zullen ook volgen, dan heb ik daar wel een probleem mee. Dan word ik eigenlijk flink pissed.
Ik hoop en bid (en pas op, ik ben een ongelovige, het feit dat ik bid wilt dus heel wat zeggen) dat U deel uitmaakt van een kleine minderheid waar de Letermes en andere De Wevers snel afstand van zullen nemen. Alhoewel De Wevers uitspraak over de domweg bazelende Decroo, “Het is niet omdat de Decroo een taal spreekt die lijkt op Nederlands, dat hij Vlaming is”, me weinig hoop geeft. Misschien hebben we vooral meer pragmatici zoals De Gucht nodig?

Nu ook Radiohead site plat op de buik?

Dju, de site van Radiohead waar het nieuwe “In Rainbows” voor een willekeurige prijs te downloaden is, blijkt amper bereikbaar. Ik ben er uiteindelijk wel in geslaagd 1 download in mijn shopping cart te mikken, maar de payment-server (secure.xurbiaxendless.com) wilt ook niet mee. Misschien moeten ze met al dat geld hun webinfrastructuur toch eens upgraden?
… minuten, uren en dagen flitsen aan mij en mijn computer voorbij …
OK, ik ben er toch geraakt! …. Fuck, geen American Express!?! Komaan gasten! 🙁
update: mail gekregen van waste.uk.com, idd geen American Express want

“Amex is very costly”

Damn!

Klinkt als … “In Rainbows” van Radiohead

in rainbows discbox editionOvermorgen komt het nieuwe album van Radiohead uit. Niet de nieuwe CD, die moeten we volgens NME pas tegen het eind van het jaar verwachten. Nee, de groep brengt “In Rainbows” eerst zelf uit, als digitale download. Je kunt die download op de “In Rainbows” website aankopen en je mag ook nog eens zelf bepalen hoeveel je daarvoor wilt betalen.
Of hoe muzikanten en hun management de regels van de muziekdistributie heruitvinden. Zegt Chris Hutton, één van de managers van de groep:

“Hopefully it will motivate artists and record labels to think about things a lot more and not accept the status quo.”

En dat het hoog tijd wordt ook, dedomme! Ben wel benieuwd of het “album” zal ge-DRM’et zijn. Ik overweeg alleszins om de digitale download te kopen voor pakweg £7 (€10). Zijn er nog mensen die gaan bieden of die al hebben geboden?
Op de “In Rainbows” website verkopen ze overigens ook een discbox voor a whopping £40. Voor dat zacht prijsje heb je dan wel niet alleen recht op de digitale download (vanaf 10 oktober), maar krijg je begin december een pakket met de “gewone” CD, 2 12-inch vinyl platen en een CD met 8 bonustracks.

Hoedanook, waar het eigenlijk om gaat; muziek! Met dank aan diezelfde NME hieronder live versies van 9 van de 10 nummers van “In Rainbows”, dagvers van YouTube geplukt:

  • 15 Step
Radiohead - 15 Step - Chicago 6.20.06
  • Bodysnatchers
  • Nude
Radiohead - Nude (Live) - Amsterdam - In Rainbows
  • Weird fishes/ Arpeggi
Radiohead - Arpeggi - Live @ Copenhagen 2006/5/7
  • All I need
Radiohead: All I Need- Chicago 6/20/06
  • Faust Arp” is niet terug te vinden is op YouTube.
  • Reckoner
Unreleased song by Radiohead - Reckoner
  • House of cards
  • Jigsaw falling into place
Radiohead Open Pick Wolverhampton 16 May
  • Videotape
Radiohead 'videotape' (live at bonnaroo 2006)

Op het eerste gehoor trekt Radiohead voor de nummers op “In Rainbows” terug veel meer de kaart van de gitaren. Maar of dat in de studioversies ook zo zal zijn?

Het radioriedel-mysterie opgelost (met geluidsfragment)

Ghosty, die ik bij deze tot meester google-goochelaar uitroep, heeft ons uit ons mijmerende lijden geholpen! Het geheimzinnig deuntje aan het einde der FM-band kwam van een analoog semafoonnetwerk! Eurosignal werd in Duitsland gelanceerd, maar werd midden jaren ’70 pan-Europees uitgerold en bleef tot in de jaren ’90 actief. De dienst gebruikte vier kanalen op frequenties tussen 87,275 en 87,500 MHz. Op die kanalen werden, als ik het goed begrijp, signalen op 6 verschillende toonhoogtes uitgezonden die 100 milliseconden duurden. Omdat de frequenties van de kanalen te dicht bij elkaar lagen om op een gewone radio apart gehoord te worden, was het resultaat het gekende geruststellende radioriedeltje dat de Duitsers toepasselijk de “Wellensalat” noemden.
En dat klonk bijvoorbeeld als volgt:

Meer info vind je op:

Listen to the radio?

Mijn vrouw en ik, wij mijmeren ‘s avonds in bed graag gezellig over vroeger. Wij doen dat graag en het doet geen pijn, dus daar moet U verder echt geen probleem van maken. Alleszins, een paar dagen geleden hadden we het over de radio en dat we daar alle twee altijd zo graag naar geluisterd hebben. En hoe we erbij kwamen, weet ik niet meer, maar plots herinnerden we ons quasi tegelijkertijd dat vreemde signaal aan het einde van de fm-band, zo rond de 87Mhz. Een zichzelf herhalend elektronisch riedeltje dat aangaf dat je aan het einde van de wereld was gekomen en dat je belette ervan te vallen. Dat geheimzinnig geruststellende signaal is blijkbaar niet meer, we worden tegenwoordig verondersteld als vanzelf te merken wanneer het gedaan is. Maar weet iemand waar ik het over heb? Waar dat deuntje voor diende? En heeft iemand daar een digitale versie van, zodat mijn vrouw en ik daar des avonds, in bed, nog eens naar kunnen luisteren? Om te weten dat alles nog steeds volledig onder controle is en we ook nu niet over de rand van het einde van de wereld zullen vallen? Dank bij voorbaat!
In ruil krijgt U dit toepasselijke pareltje van Tom Robinson (en Peter Gabriël) cadeau. “Listen to the radio” en tegenwoordig ook een beetje naar YouTube;

Atmospherics: Listen To The Radio

Futtta vs. China: 1-0

Johan, een collega met loopbaanonderbreking, reist momenteel met Tine door China. Hun plannen:

“[Ze] nemen de transmongoolse express tot Beijing. Vandaar willen ze een poging doen om met de nieuwe spoorverbinding naar Lhasa in Tibet te sporen. Overland gaat het dan verder naar Nepal en India. Tot Mumbay. Dan het vliegtuig in en naar Land of the Ring country: Nieuw-Zeeland.”

Omdat zowel Johan als Tine ‘in de sector’ werken en leven, blogden ze over hun reis. In het begin nog enigszins terughoudend, Tine had immers een paar maanden bijzonder intensief geblogd voor het werk en was een beetje blog-moe. Maar na een tijdje waren ze echt goed op dreef met sterk verhalende posts inclusief dagvers Flickr- en Youtube-materiaal. Tot de grote Chinese (vuur-)Muur hun de toegang tot wordpress.com ontzegde tenminste. Omdat ik ondertussen verslaafd ben aan mijn “travel by proxy”, heb ik hen tijdelijk onderkomen op mijn serverken aangeboden. En aangezien de Chinezen blijkbaar oordelen dat futtta.be niet staatsgevaarlijk is, kunnen Johan en Tine hier inderdaad terug bloggen. Take it away Jojo(1)!


(1) Akkoord, dat is vergezocht: van Johan naar Jojo (hier op het werk noemen we hem alleszins niet zo) om via dat ene nietszeggende zinnetje uit te kunnen komen bij Malcolm McLarens versie van Madame Butterfly dat zich in Nagasaki afspeelt, Japan dus. Johan heet dus niet Jojo, hij en Tine gaan niet naar Japan en hij heeft daar -veronderstel ik toch- echt geen geisha-met-liefdeskind uit een vorig leven.
Maar ik vind dat ge U in een blogpost al eens moogt laten gaan, toch? 😉

Ssst, hier verhuist men!

Het is hier even net iets stiller, niet alleen omdat het op het werk momenteel druk is, maar ook omdat ik op mijn eigen VPS-serverken WordPress 2.3 aan het installeren ben. Alles draait ondertussen betrekkelijk vlot, heb een paar plugins geïnstalleerd, content overpompen is een stukje taart, maar ik vind “het perfecte theme” niet. Indigo staat hoog op mijn lijstje wegens mooi minimalistisch, maar die heeft het nog even moeilijk met de wordpress widgets in de sidebar.

indigo screenshot

Eerst de rest nog wat tweaken en dan zullen maar eens in de Indigo-code (meer bepaald sidebar.php) duiken zekerst?