Het heeft even geduurd, maar ik vouwfiets sinds vorige week dinsdag opnieuw vrolijk door Brussel. In tegenstelling tot wat de aficionados me aanraadden, ben ik niet voor een Brompton gegaan. En een Birdy, da’s al helemaal out of my league.
Nee, ik heb voor de goedkoop gekozen; een Dahon Roo D7 die dan nog eens onder vreemde vlag vaart. Met mijn Vero (afkorting van de naam van de groothandelaar die zich een container van die merkloze Dahons heeft gekocht) heb ik een splinternieuwe vouwfiets die echt wel ongelofelijk goed bolt voor minder dan 400 euro. Het versnellingsapparaat schakelt als boter en het in hoogte verstelbaar stuur is ook handig. Als ik de bouw van de oude Dahon en de nieuwe Vero (Dahon) vergelijk, valt ook op dat het scharnier van de stuurstang er nu veel degelijker uitziet. En een nieuwe fiets, dat betekent garantie; 2 jaar op de fiets en zelfs 10 jaar op de kader. Dat het echt niet fout kan gaan, toch? Ik zal eens zwaaien als ik U voorbijzoef op uw stevige gietijzeren Brompton! 😉