Onderwerpen zijn er altijd te over. Drafts heb ik ook klaarstaan, sommige bijna klaar voor publicatie. En tijd is er altijd, zeker op de trein of snel tussen 2 happen uit de boterham door. Dus dat er hier geen nieuwe posts verschijnen, ligt niet aan bovenstaande voor de hand liggende redenen. Maar op de schaal tussen blogdrang en blogsleur staat de wijzer op te weinig goesting. Dus knijp ik er hier tijdelijk van tussenuit, toch? Tot binnenkort, schatjes!
Month: February 2008
Politieke smog: haal die lege pan nog maar even van het vuur
“Politieke smog verhindert zicht op weg naar 23 maart”, titelde Metro gisteren. Dat het niet gewoon een beetje mistig is op het politieke toneel mag duidelijk zijn, de aanhoudend vergiftigde atmosfeer laat zich inderdaad beter omschrijven als smog.
Stokebrand Reynders?
Wat hebben we de afgelopen maanden immers al niet gezien of gehoord? Reynders probeert het vuurtje van zijn verhoopte premierschap brandende te houden, maar coalitiepartners PS/CDH en CD&V lachen die ambities steevast weg. Diezelfde Reynders zou volgens De Standaard samen met Verhofstadt -en later met verkenner Van Rompuy- de groenen aan boord hebben gevraagd. Ze hoopten om Bart De Wever zo achter de netten te kunnen laten vissen, maar Vera Dua zag weinig in een voor haar te rechtse coalitie. Plan mislukt, de man met de -vooralsnog lege- pan bleef dus incontournable.
Chaos, Verhofstadt en de lege pan
De Standaard onthulde, naast de demarches van de Koning, ook veel over de chaos bij CD&V. Tijdens de besloten vergaderingen van “de reflectiegroep” (in een wegrestaurant langs de E40 of all places) viel daar vooral het gebrek aan een natuurlijke leider op. Herman Van Rompuy werd gevraagd weg te blijven, want niet onverzoenlijk Vlaams genoeg. Communautaire hardliners duwden de ex-centrum-partij daarop nog meer in de hoek waar men, met De Wevers lege pan voorbarig op het vuur, likkebaardend op dikke vissen staat te wachten. De onmachtige Leterme belandde van de weeromstuit (of was het dan toch honger?) in het ziekenhuis; hoge bloeddruk, ontstekingsremmers en daardoor interne bloedingen aan het maag- en darmstelsel. Liet de zelfverklaarde Keizer van de Vlaamse ontvoogding zich dan echt vloeren door stress en maagzweer?
Uit een peiling van Le Soir en RTL-TVI bleek alleszins dat de hoogdagen van Leterme al weer voorbij zijn, zelfs in Vlaanderen. Want dat de Franstaligen onze man uit Ieper niet echt zien zitten als Premier viel nog wel te verwachten, maar dat hij nu ook in zijn Heimat al terug de duimen moet leggen voor rivaal Verhofstadt, dat moet toch een kaakslag zijn. Verhofstadt, die er volgens de Standaard kort voor de eedaflegging van de overgangs-regering nog de brui aan wilde geven, is er in geslaagd zich boven het gewoel te plaatsen en lijkt voorlopig de enige politicus te zijn die wat rust kan brengen.
Het spreekt in die context boekdelen dat de NVA het nodig achtte om op 14 februari met chocolade (een lepeltje suiker, iemand?) en een paginavullende advertentie in Metro nog maar eens uit te leggen waarom een staatshervorming nodig is. Blijkbaar is Bart De Wever toch niet meer zo overtuigd van “het mandaat van de kiezer”?
Waar er rook is, moet de pan van het vuur
Wat er nu moet gebeuren? Als er sprake is van smog, dan moeten we onze politici misschien vragen het ook even trager te doen? Afstappen van die snel opdoemende deadline, de lege pan even terug van het vuur halen, de rook laten optrekken en Verhofstadt misschien zelfs vragen de boel tot 2009 waar te nemen misschien? 40% van de 501 Vlaamse respondenten van de peiling van Le Soir/RTL-TVI dachten er -nog voor de hospitalisatie van Leterme- alleszins zo over. Maar ik weet het niet, eigenlijk. En U?Over foute (web-)applicaties
Omdat Jakob Nielsen een slimme mens is, omdat hij een nieuw artikel geschreven heeft over web-applicatie design en omdat gratis kwalitatieve content alle aandacht verdient; “Top-10 Application-Design Mistakes“. Wat die tien design-fouten dan wel zijn moet ge zelf maar lezen, maar de bonus wil ik U hier niet onthouden:
“It’s almost always wrong to have a Reset button on a Web form. The reset button clears the user’s entire input and returns the form to its pristine state. Users would want that only if they’re repeatedly completing the same form with completely different data, which almost never happens on websites. Making it easy for users to destroy their work in a single click violates one of the most basic usability principles, which is to respect and protect the user’s work at almost any cost.”
Dat de man gelijk heeft!
Verhuis je blog zonder twee keer na te denken!
Het leven op de elektronische snelweg kan zwaar zijn: Koen Fillet was bijna een volledig jaar zijn kluts kwijt omdat de Leeskamer-blog van naam én URL was veranderd. Hij sprak deze ochtend zichzelf, Jan Coucke en de wereld dan ook enigszins vermanend toe;
“Verander je ouwe vertrouwde blog niet zomaar van naam en van adres. Denk twee keer na, want je lezers ben je kwijt.”
Hij heeft gelijk natuurlijk; door een ondoordachte verhuis kun je heel wat lezers rechtstreeks (rss-volgelingen of echte trouwe bezoekers) en onrechtstreeks (zoekrobotten en bezoekers die via zoekmachines op je site komen) verliezen.
Beter twee keer nadenken dus. Of gewoon verder lezen, dat zou U ook kunnen doen. Want om mijn bloggende medemens al dat dubbel gepeins te besparen, zal ik hier de truuken van de foor opsommen, zoals ik die gebruikte bij mijn verhuis van het wordpress.com-platform naar een eigen wordpress.org-installatie.
Op je oude blog zou je volgende dingen kunnen doen:
- je verhuis ruim op voorhand aankondigen (met url natuurlijk).
- Van de laatste blogpost maak je natuurlijk een duidelijke doorverwijzing naar je nieuwe blog, met link en al.
- Je zorgt er dan voor dat die laatste tekst het enige zichtbare artikel is voor wie op de homepagina komt.
- Laat je oude blog voor de rest gerust staan, maar kleed hem wel grondig uit:
- Exporteer alle teksten (inclusief commentaar).
- Laat in je (populaire) posts enkel de eerste paar zinnetjes staan en link voor het vervolg door naar je nieuwe blog.
- Verwijder commentaren en zet de commentaar-optie uit.
- Laat zoveel mogelijk interne links direct naar je nieuwe blog verwijzen.
- Publiceer de rss-feed van je nieuwe blog op je oude blog.
Op je nieuwe blog ga je dan bijvoorbeeld op deze manier aan de slag:
- Importeer alle blogposts (inclusief comments) van de oude versie.
- Pas interne links in die geïmporteerde tekstjes aan om te voorkomen dat je lezers terug naar het verleden worden gekatapulteerd.
- Publiceer de eerste dagen gerust een artikeltje meer, zodat je lezers zich direct thuis voelen.
Vraag voor de rest aan de eigenaars van sites waar je blog vermeld wordt om dat adres aan te passen. En niet onbelangrijk voor je rss-lezers tenslotte: gebruik feedburner om je feed te publiceren. Nu, direct, weken, maanden en jaren voordat je verhuist al. Het is een fantastische gratis dienst en op het moment van de waarheid moet je dan enkel je feedburner-instellingen aanpassen en al je rss-volgelingen verhuizen mee zonder dat ze daar zelf iets voor moeten doen.
Misschien een beetje neurotisch allemaal en “your mileage may vary“, maar in mijn geval werkte dat wel goed. Regelmatige lezers verhuisden dankzij de aangepaste feedburner-feed automatisch mee. Wie m’n blog op de gewone manier bezocht, ziet op m’n uitgeklede wordpress.com-blog dat ik verhuisd ben èn direct ook links naar mijn laatste posts op mijn nieuwe stek. Zoekrobotten worden via m’n oude site op allerlei manieren doorverwezen naar m’n nieuwe onderkomen en vinden daar direct ook inhoud om te indexeren. Zolang Google nog resultaten uit de oude blog toont (en dat zal nog een tijdje zo zijn), kunnen toevallige bezoekers daar nog proper landen om daar dan naar m’n nieuwe site doorverwezen te worden.
Dat was het zo ongeveer denk ik, veel meer valt daar niet over te vertellen. Succes met je verhuis!
En eternal sunshine zal ons deel zijn!
Fuck cynisme, lang leve Valentijn, lang leve de Liefde, lang leve Veerleken (en ze is dan nog niet eens jarig, da’s volgende week maar)!
Deze is voor jou schat:
Bovenstaande YouTubeken is “Light and Day” van The Polyphonic Spree, (ook) uit het fantastisch surrealistische “Eternal Sunshine of the Spotless Mind“. Ik heb weeral de krop in de keel, maar ik ben dan ook een wuss.
Open source, de trouwboek-manier
Veerle heeft afscheid genomen van de intussen 10 jaar oude desktop waarmee ze over internet tufte. Een Pentium II 400Mhz, met (na een paar upgrades) 512Mb Ram geheugen en Windows 98SE, want ik heb haar nooit kunnen overtuigen om naar Linux te switchen. Ook op haar “nieuwe” machine, een tweedehands Acer Aspire 1350, blijft ze -voorlopig- in het Windows-kamp met XP (SP2).Maar als ze extra software nodig heeft, dan kan ze er niet onderuit; open source all the way! Op die manier staat er sinds dit weekend naast Firefox en lichtgewicht tekstverwerker Abiword (die ze beiden al een paar jaar gebruikt) nu ook Gimp op haar laptop, ter vervanging van Paint Shop Pro. Nero had ik officieel op CD, maar die OEM-versie wilde niet verder zonder de bijhorende Philips-CDR. Het open source Infrarecorder deed niet zo moeilijk en werkt blijkbaar vlot, want ik kreeg geen klachten. En Powerarchiver, ooit een gratis alternatief voor Winzip, is nu vervangen door 7-zip.
Waarmee ik mijn vrouw nog wil bestoken in dit episch gevecht tussen goed en kwaad? Wel, ik zou Outlook Express graag vervangen door Mozilla Thunderbird, dat spreekt, maar daar was Veerle bij een vorige poging toch minder enthousiast over. Voor de installatie ftp-client Filezilla verwacht ik gelukkig heel wat minder tegenstand. Een html-editor, dat heeft ze ook nog nodig, in de plaats van AceHtml. Ik dacht aan NVU, maar de development daarvan ligt blijkbaar al een paar jaar stil? Iemand ervaring met een ander pakket? KompoZer? En nu ik toch aan het vragen ben; heeft er iemand tips voor eenvoudige open source video-montage software?
Maar Microsoft had gelijk; open source, dat is een virus. ‘t is te hopen dat de MBR van die Acer ook snel aangetast is! 😉
Truecrypt 5; meer encryptie, meer platformen
Sinds een paar dagen is er een nieuwe versie uitgekomen van één mijner favoriete tools: Truecrypt. De belangrijkste nieuwe features:
- system disk encryption voor Windows: Truecrypt kan je HD on-the-fly versleutelen en installeert dan een eigen boot loader die, na het invullen van de correcte credentials, de boel decrypteert en Windows opstart. En omdat performantie dan dubbel zo belangrijk is, zou de read/write snelheid dankzij pipelined operations tot 100% hoger zijn dan in versie 4.3.
- de Linux-versie (er zijn binaries voor Ubuntu en OpenSuse, de rest van de wereld mag zelf compileren) heeft nu ook een propere GUI (zie screenshot hiernaast) en gebruikt daarvoor wxwidgets. Truecrypt nestelt zich mooi in de Gnome notification area en als je dubbelklikt op een gemount volume opent de inhoud daarvan zich proper in Nautilus. Truecrypt voor Linux is ook onder de motorkap grondig herwerkt; het gebruikt nu fuse om te mounten en is daarmee dus minder rechtstreeks afhankelijk van de kernel.
- En er is nu ook versie voor Mac OS X (10.3 en 10.4, klik voor screenshot), die gebruikt blijkbaar ook wxwidgets en (mac)fuse, overigens.
- De ‘mode of operation’ is nu XTS ipv LRW (geen idee wat dat betekent, maar u misschien wel, dus there you go!).
Voor de rest biedt Truecrypt als vanouds file- en device-based encrypted volumes, is het nog steeds mogelijk om in het ene Truecrypt-volume een ander volledig onzichtbaar te verbergen en werkt dat vooral allemaal heel intuïtief en transparant. Truecrypt 5 is daarmee een sterke cross-platform (freebsd ontbreekt officieel, maar staat wel vermeld in de makefile Philip 😉 ), gebruiksvriendelijke open source oplossing om data betrekkelijk veilig op te slaan. Een aanrader, zeg ik U!
Loemp zijn doet zeer
Gisteren weer bijzonder loemp geweest. Eerst de wordpress.com-stats voor mijn blog kapot gemaakt; mijn WordPress-api-key is niet meer geldig voor deze blog. ‘t Is nu wachten op hulp van de wordpress.com support om opnieuw domweg naar die onbenullige feitjes te kunnen staren.
Eéntje is geentje en daarom ‘s avonds in het ingeslapen Eksaarde-dorp ook nog eens gevallen met de vouwfiets; te snel willen rijden, recht op de pedalen, voet van trapper geschoten, evenwicht kwijt aan pakweg 30 per uur en op die manier een spoor van geraspt vel (van mijn linkerarm) op het asfalt achtergelaten. Loemp zijn doet zeer, zeker als er (nog steeds vochtige) schaafwonden aan te pas komen.
Uw medelijden wordt bijzonder op prijs gesteld!
Leuk liedje
Dat ik nu al bijna 10 20 keer naar bovenstaand Youtubeken heb geluisterd, dat ik voor het eerst in mijn leven per sms gestemd heb voor zo liedjesshow en dat het ook zowat de eerste keer is dat ik iets hoor waar ik écht iets aan vind op Eurosong.
Want daar waar ik Urban Trad een paar jaar geleden maar een saaie bedoening vond, ben ik wel weg van dit luchtig vrolijke liedje van Ishtar; catchy, mooie opbouw, knap arrangement en de stops en transposities (ben ik even moeten gaan opzoeken en ben niet zeker of dat de juiste term is, verbeter me gerust) modulaties zorgen gaandeweg voor een lichtjes euforisch gevoel in de muziekspier. Iedereen riep hieperdepiep, op naar Belgrado met die krokodilli dus!
Blijf nu toch eens van mijn MBR!
Bij de herinstallatie van mijn “disktop” gisterenavond had ik terug identiek hetzelfde probleem. De icybox was weer sdb, ondanks het feit dat die nu wel op tijd aanstond. De Ubuntu installer overschreef opnieuw ongevraagd de mbr van sda ofte mijn interne bedrijfs-windows-schijf. Geen groot probleem, ik wist nu dat ms-sys alles kon oplossen. Maar de kluns uit mijn vorige post, dat was ik dus feitelijk niet, maar de Ubuntu (grub-)installer. Toch een vies bugje, lijkt me?