Gisteren was ik iets beginnen schrijven over onze verslaving aan het langlopende Leterme-drama;
Bij het beluisteren van het radio-nieuws en het lezen van de krant deze ochtend, besefte ik plots dat we verslaafd zijn aan deze politieke soap. Ruzie, machtsspelletjes, dreigementen, doem-scenario’s en verraad, met een stuurse, getourmenteerde Leterme in de hoofdrol, daar willen we onze desinteresse voor politiek nog wel even voor opzij zetten. Maar op die manier wordt het idee dat er misschien toch een compromis gevonden zou kunnen worden, wel erg onaantrekkelijk.
En kijk, we worden op onze wenken bediend, gisteravond is de boel ontploft. Leterme is -nog maar eens- murw geslagen tussen de hamer van de Franstaligen en het aambeeld van kartelparter NV-A. En nu?