De kerken lopen leeg, maar pakweg 5 keer in een mensenleven (doop, eerste communie, tweede communie, huwelijk en dood) speelt de Katholieke Kerk toch een onmiskenbaar grote rol in het leven van veel gelovige en zelfs ongelovige Belgen (en Fransmannen en Spanjaarden en …). Soit, Michel had het er al uitgebreid over, dus dat moet ik hier niet meer doen.
Maar “nee!”, de (Katholieke) Kerk heeft al lang geen monopolie meer op de grote levensmomenten. Want “ja!”, er zijn alternatieven; zeker voor ongelovigen. 
Het hangt er gewoon van af wat je er zelf van wilt maken, hoe je die grote momenten wilt vieren. Veerle en ik zijn diep-ongelovig en hebben in 2002, samen met een toffe madam van wat toen nog de Unie van Vrijzinnige Verenigingen heette, zelf onze trouwceremonie uitgewerkt. Met diezelfde vrouw hebben we in juli 2006 de geboorte van onze dochter op een voor ons zinvolle manier gevierd. En Elise heeft net haar Lentefeest achter de rug.
Het is maar wat je er zelf van wilt maken, wat voor jou zinvol is. Indien je gelovig bent en geboorte, trouw en dood in en met de Kerk wilt vieren, fantastisch. Maar als dat niet écht zo is, denk dan even na over de alternatieven. En contacteer eventueel het “Huis van de Mens” om te praten over hoe jij zelf zin kunt geven aan die grootse momenten in het leven?
Diep ongelovig. Wat een mooie uitdrukking.