Mijnheer Leterme: wij willen een regering! En goed weer! Nu!

Een paar maanden na de verkiezingen begint het ongeduld (ook in blogland) te groeien. Waar blijft Leterme met zijn regering? Is BHV nu nog altijd niet onverwijld gesplitst? Kan Dehaene anders niet gewoon even terugkomen? En zijn er nog verkoudheden te verwachten ten vakantiehuize Milquet?
De GVA publiceerde eergisteren de resultaten van een peiling onder haar lezers onder de titel “Uw mening: Vlaamse partijen mogen geen toegevingen doen!“. De boodschap van het artikel was duidelijk; de meerderheid van de deelnemers aan de peiling vinden dat Leterme voet bij stuk moet houden en dat de Franstaligen onaanvaardbaar koppig zijn. Blogger Michel Vuijlsteke heeft zo zijn eigen mening over die enquête (waarmee ik het grotendeels eens ben, maar of confederalisme tot separatisme leidt zoals hij in een comment schrijft, daar ben ik helemaal niet zo zeker van) en dat leidde al snel tot een beetje discussie op zijn blog. Ik was daar eerste ongelofelijk flink aan het typen in de comment-box, maar ik wil blog.zog.org niet nodeloos belasten (het gaat daar nu juist wat sneller) en ik besloot mijn mening dus eerder hier te ventileren, een trackback doet de rest wel. Vandaar:
Ik twijfel er niet aan dat Leterme uiteindelijk (eind augustus/ begin september) een regering op de been zal brengen en dat onze Franstalige landgenoten hoe dan ook toegevingen op het vlak van de staatshervorming zullen doen.
Zo, dat hebben we dan ook weeral gehad. Maar daarmee weten we nog niet:

  • welke partijen er in die regering zullen zitten
  • wat de staatshervorming zal inhouden
  • wat het uiteindelijk regeringsakkoord zal betekenen voor de relatie tussen CD&V en N-VA.

En dus keek ik nog wat dieper in de glazen bol:

  • over de regering: “Zie ginds komt Di Rupo uit Bergen weer aan“. Dat betekent vermoedelijk dat MR/FDF gewipt wordt. Milquet zal zich dan misschien ook al wat beter in haar vel voelen. Aan Vlaamse kant blijft Vande Lanotte nog wel even aan zee denk ik, een asymmetrische regering dus?!
  • over de staatshervorming: de splitsing van BHV komt er wel (ze moeten immers iets doen, cfr. het arrest van het Arbitragehof uit 2003 en meer nog omwille van de hoge symboolwaarde van dat dossier) en natuurlijk horen daar compensaties voor die Waalse toegeving bij, want zo gaat dat met onderhandelingen. Ik betwijfel of er voor de rest nog bevoegdheden zullen worden overgeheveld naar de gewesten (enkele symbolische schoonheidsingrepen daargelaten).
  • over de N-VA (en het kartel met de CD&V): “Vlaamse vrienden, laat ons scheiden”? De compromis-staatshervorming zal voor N-VA nooit ver genoeg gaan. Aangezien -volgens mij- aan de andere kant FDF (met de MR) toch van de onderhandelingstafel verdwijnt, zou het evenwicht mooi bewaard blijven en wordt Leterme’s regering er alleen maar stabieler door.

Gerelateerde leuke links om te lezen in afwachting van het uitkomen van deze voorspellingen:

The Reference joins Emakina

ref-logoHet gaat goed daar in Gent; Emakina koopt alle aandelen van The Reference over (van onder andere Beluga en een aantal privé-aandeelhouders als ik me niet vergis). Alexander heeft het hem toch maar geflikt. Voor John is het een weerzien met het bedrijf dat hij in de gouden jaren (pré bubble 1.0) mee heeft helpen uitbouwen. Voor de reffers die al jaren keihard mee aan de kar getrokken hebben (ge weet wie ge zijt); wreed gefeliciteerd gasten! En Anja; bloggen eh meiske 😉

Multicultuurshock

Ik besef plots, terwijl ik mijn mailarchief aan het doorploegen ben, dat ik al een tijdje in een bijzonder multi-culturele wereld leef. Op mijn vorige job (in een KMO en Gent) werkten in de loop der jaren onder andere Indiërs, een Chinees, een Australiër, een Turkse en een Tunesische schone. Hier in Brussel (waar tijdens meetings dikwijls zowel Frans, Engels als Nederlands gesproken wordt), doe ik het sinds Februari in mijn directe omgeving met een Portugees, een Spaanse, een paar Fransen, een Vietnamese, een Ghanees, een Marokkaan en een Engelsman, … In mijn “persoonlijke levenssfeer” (vrienden en familie) lopen er ook een Pool, een Egyptenaar en een handvol Nederlanders rond. En dan heb ik het nog niet eens over mijn online-kennissenkring. De realiteit is veelkleurig en ik voel me daar eigenlijk echt goed bij. Yihaa!
(Over de problemen, vragen en angst die deze onomkeerbare evolutie soms oproept, moeten we het later zeker nog eens hebben. Ik heb hier nog altijd een halve blogpost staan over de nieuwe ‘monocultuur’ waar Nicodemus van Eskimokaka op wacht 🙂 )

10-06-2007: een djoef op ons linkse muil

Daar zit ik dan op de trein naar het werk, de zelfverklaarde groene socialist ofte socialistische groene, een beetje verweesd te wezen. U ook een bloedend rood of blauw hart? Doet pijn eh ? Soit, beetje bloggen dan maar zeker?
Vreemd dat het resultaat van het Vlaams Belang in sommige media als de zoveelste achtereenvolgende overwinning wordt beschreven, terwijl dit eigenlijk de 3de verkiezing op rij is dat ze achteruitgaan. Ze haalden met een goeie 19% minder dan het bescheiden doel dat Vanhecke zich had gesteld (20%) en verliezen in de kamer zelfs een zetel (van 18 naar 17). Frank probeerde er nog een leuke draai aan te geven; links verliest, rechts wint (en dat is spijtig genoeg ook zo), maar feit blijft dat ze daar toch een beetje bleekjes keken.
Maar wat voor een ongewoon sterke prestatie van einzelgänger Dedecker en zijn inderhaast bij elkaar gesprokkelde partij! LDD is op zijn zeker mee verantwoordelijk voor het hiervoor beschreven verlies van Vlaams Belang. Benieuwd of de overwinning van LDD en het verlies van VB voor nieuwe overloperij van ontevreden Belangers zal zorgen. Ik gok van wel …
Maar laat ons toch vooral het linkse debacle niet vergeten: SP-A -7,2% in kamer en -8,7% in senaat! Fuck man! En de door politicologen verkondigde wetmatigheid dat verlies voor SP-A evenredige winst voor Groen en omgekeerd betekent; niet dus. Groen stijgt slechts 2,4% in kamer en 1,9% in senaat (maar voor beide instellingen boven de kiesdrempel, oef). “We” verliezen dus zo maar even 4,8% in de kamer en 6,8% in senaat!
Waar zijn die linkse stemmen naartoe gegaan? Een deel naar OpenVld als pitty-vote? Een deel naar het uiterst succesvolle kartel CD&V/NVA, op zoek naar goed bestuur? Heeft het rechts-populistische, niet-racistische discours van underdog LDD misschien ook deel van het traditioneel rode kiespubliek kunnen overtuigen? En waar was Spirit? Zijn de happy slapping van NVA op PS en de schandalen in Charleroi afgestraald op SP-A? Komt er na 18 jaar regeringsdeelname (sinds 1988) sleet op links? En wie bij de SP-A heeft mee besloten om Vande Lanotte als kandidaat-premier naar voren te schuiven? WTF zijn kanselarijverkiezingen? Johan is Patrick niet en Vlaanderen is Antwerpen niet eh jongens (hindsight rocks)!
Wat nu? Rooms-Blauw is blijkbaar de enig mogelijke ‘traditionele’ coalitie, back to the 80’s dus? Of gaan we voor het collectieve vagevuur van de tripartite, in naam van de complexe staatshervorming die eraan zit te komen? Mag ik het zeggen Meneer? Voor mij moet één van de grote politieke families altijd in de oppositie, kwestie van ontevredenen bij de volgende verkiezingen de kans te geven om te kunnen stemmen voor een regeringswaardige oppositiepartij. Doe mij maar dus maar Rooms-Blauw en laat SP-A de wonden likken, zich hergroeperen, nieuwe bulldogs zoeken en keihard in de oppositie gaan. Laat Spirit zichzelf ondertussen ook heruitvinden, dat is nodig nu Anciaux passé lijkt te zijn. En dat Groen, nu ze federaal terug gehoord kunnen worden, terug mag bouwen aan hun en onze toekomst. Links en groen blijven nodig, dat besef komt -met de eeuwige slingerbeweging tussen links en rechts- wel terug, zeker na een periode Rooms-Blauw.

10-06-2007: ik beken!

Dit is geen stemadvies! Maar aangezien zowat elke blogger zich al heeft bekend tot deze of gene partij, al dan niet met de hulp van een kieskompas of andere -wijzer, zal mij mezelf ook outen;
ik ben overtuigd links en ik geloof in het belang van ecologie. Ik ben dus een groene socialist (die SP-A stemt) of een socialistische Groen-e. Mijn twijfels in het stemhokje (of eerder; in de weken voor de verkiezingen) hebben zich dan ook altijd beperkt tot welk van die predikaten bijvoegelijk naamwoord dan wel zelfstandig naamwoord moet zijn. Ik acht de kans groot dat ik deze keer opnieuw gespreid stem; voor senaat kleur ik rood (Jacinta De Roeck bijvoorbeeld), voor kamer groen (Lokeraar Björn Rzoska misschien)?
Maar laat ons misschien het hele politieke spectrum overlopen? Waarom zou ik niet op Vlaams Belang stemmen bijvoorbeeld? Da’s een makkelijke; die anti-partij is in zowat alles tegengesteld aan wat ik belangrijk vind, aan waar ik in geloof. Next …
LDD dan? Hmm, vreemde kliek. Dedecker is sympathiek als kwajongen met het hart op de tong, maar zijn politieke denkbeelden lijken mij een vreemde mengeling van libertarisme (nooit gesnapt wat libertair Dedecker bij de conservatieve NVA ging doen overigens), neo-liberalisme en populisme. Ook niks voor mij dus.
De NVA? Ook niet echt; wijlen V.U. leed (net als OpenVLD nu) aan een gepleten politieke persoonlijkheid. De rechtse(re) vleugel (en we vergeten de afsplitsing van de groep rond Karel Dillen even) herrees als NVA en is -ondanks het respect dat ik wel heb voor sterkhouders als De Wever en ook Bourgeois) naar mijn smaak te conservatief en te anti-Waals. Niet te Vlaams, nee, te anti-Waals. De affiches met het strikje in een gevarendriehoek aan het begin van deze kiescampagne was er voor mij al direct over. Ik geloof immers niet in diabolisering van al wat Waals is. Of van al wat PS is. De volgende premier mag voor mij best Di Rupo zijn.
En CD&V dan? Ik kan me zeker achter het -vage- idee van respect scharen en ik ben ook voor goed bestuur. Meer nog, ik ken niemand die daar tegen is. Wat overblijft lijkt in eerste instantie ‘eigen lof’ en veel negativisme ten opzichte van wat Paars al dan niet gedaan heeft. Het kartel met NVA spreekt wat mij betreft ook niet in hun voordeel. Nee dank u.
Waarom niet OpenVLD? Die “brede volkspartij” draagt zowel ethisch liberalisme (dat je in ‘oude termen’ eerder links zou kunnen noemen) als economisch liberalisme (dat dan simplistisch gesteld eerder rechts is) met zich mee. In de praktijk is OpenVLD dan ook dikwijls mossel nog vis. En daar waar ik me wel degelijk op iemand als Patrick van Krunkelsven (ik had die graag bij Spirit gezien eigenlijk, de man zou die partij direct meer gewicht geven, ik blijf de indruk hebben dat ze dat kunnen gebruiken) of een Karel De Gucht zou zien stemmen, zou ik me nooit achter OpenVLD in zijn geheel kunnen scharen, ook al heeft die populistische stokebranden (een makkelijke en misschien onjuiste noemer, maar vergeef me, ik blijf een neofiet) als Beysen, Coveliers en Dedecker “laten gaan”.
Waarom dan wel rood-groen? Omdat ik geloof in het warme Vlaanderen/ België/ Europa en in de rol die de overheid daarin te spelen heeft. Ik geloof dat het hier, in één van de meest welvarende en rijke streken ter wereld, goed leven is en dat we daar altegaar terug van moet leren genieten. Ik geloof ook oprecht in ons sociaal model als symbiotische tegenhanger van de (onontkoombare) vrije markt, ik geloof dat wie het minder goed heeft, moet kunnen steunen op wie wel succesvol is. Ik geloof in samenleven, ondanks alle verschillen, van religie, van sociale status of van mening.
(Intermezzo: Samenleven ondanks verschil van mening, ook met mensen die aan de andere kant van het politieke spectrum staan. Zolang er maar gepraat en geluisterd wordt, kunnen we er alleen maar beter van worden; uitsluiting werkt niet voor ‘autochtonen’ maar ook niet voor ‘racisten’.

Als niemand luistert naar niemand
vallen er doden in plaats van woorden.
jana beranova

Zo, dan kunnen we verder)

En ik geloof dat we er goed aan doen om voorzichtiger om te springen met natuur, grond, lucht en water; veel mensen na ons zullen dat ook nog broodnodig hebben. En alsof hun standpunten niet voldoende zijn, nog redenen om Groen te stemmen voor mij; ze hebben de diabolisering (“de betuttelende groene fundi’s”) van de laatste regeringsdeelname niet verdiend. En omdat ik denk dat het goed is dat de SP-A concurrentie ‘aan de linkerkant’ heeft (ik vrees dat CAP en PVDA daar nooit echt voor zullen kunnen zorgen), opschuiven naar het centrum zou anders te vanzelfsprekend kunnen zijn.
Dat gezegd zijnde; stem met liefde schatjes! En dat is wel een stemadvies.

Fuck Fort Europa!

de donkere kant van burcht europaEerder vandaag gespot op matuvu.nu en het beeld is pijnlijk blijven hangen; 27 jonge Afrikaanse mannen hingen gedurende 3 dagen aan het net van een tonijnvisser. Ze mochten niet aan boord komen, Malta weigerde ze, Libië wilde er niets mee te maken hebben. Ze zijn uiteindelijk opgepikt door de Italiaanse marine.
Een paar dagen daarvoor waren ook al 53 Eritrieërs verdronken, niet omdat niemand wist dat hun boot op zinken stond, maar omdat niemand de verantwoordelijkheid wilde nemen om hen te redden.
Fort Europa, maar aan welke prijs? Meer info in het artikel van The Independant.

Als de rook uit de kroeg is verdwenen?

wf hermans rookt niet meerHet is ondertussen alweer een respectabel aantal jaren geleden dat ik regelmatig naar café ‘Den Hemel’ in Gent ging. Naar folk jamsessies luisteren, Trappistjes drinken en zelfs al eens een sigaretje proberen roken. Dat ging me niet af, ik kon die rook niet inhaleren en ik ben er dan maar mee gestopt. Maar de dikke rookwalm tussen pot en pint hoorde er voor mij wel bij. Want in een rokerig bruin café moet er gerookt kunnen worden, toch?
En ja, ik weet het, roken is “nogal ongezond”, de longen van nicotine-onthouders lijden er ook onder en het is al bij al gewoonweg een vuile gewoonte. Maar toch, toch ga ik mijn rokende medemensen missen, eenmaal ze ook uit cafés verwijderd zullen zijn.
Op de pagina over Gauloises (samen met Gitanes en Bastos het summum van de zware Europese teer- en nicotine-kick, heel wat anders dan pakweg Marlboro of L&M) op Wikipedia schrijven ze;
“Het Gauloises-pakje stond prominent op de omslag van Willem Frederik Hermans‘ verhalenbundel De laatste roker (1991). In het titelverhaal van die bundel schetst Hermans een toekomstbeeld waarin de antirookmentaliteit een absurde omvang heeft aangenomen.”
Ik denk dat ik dat verhaal maar eens ga lezen …

Maar pinguïns zijn hot, mevrouw Bellens!

penguins are cuteVolgens de Passe-Partout van deze week is Lokers Vlaams Belang-gemeenteraadslid Ludo Gerits erin geslaagd zich de toorn van de lokale SP-A op de populistisch-schuimbekkende hals te halen. Hij had, volgens het artikeltje, een 30-tal gesluierde moslima’s … pinguïns genoemd. Waarop Mevrouw Bellens (vers in de oppositie) zo ongeveer op de banken van de gemeenteraad moet gesprongen zijn om vuilspuier Gerits terecht te wijzen. En dat ze het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Rascimebestrijding in zou schakelen, liet ze weten, daarin enthousiast gesteund door Spirit-voorzitter Walgraeve.
Nu moet ik eerlijk zijn; ze mogen die enggeestigaards van het VB wat mij betreft gerust regelmatig door de retorische mangel halen. Rechtszaken ten gronde over bv. werknemers die systematisch mijn allochtone medemensen weigeren, zijn meer dan welkom. En wie onomwonden oproept tot haat of geweld, overschrijdt wat mij betreft niet enkel de grenzen van welvoeglijkheid, maar ook die van de vrije meningsuiting (en dat geldt echt niet alleen voor VB’ers).
Maar iemand een pinguïn noemen … Komaan zeg. Nonnetjes dragen die omschrijving al lang met evenveel waardigheid als hun habijt en wie ooit in het zwart geoberd heeft, weet ook hoe de bekendste inwoners van Antarctica (en Vuurland) heten. Of wacht, nog eentje; werden in de vroege jaren 80 die vuige new-wavers ook niet voor pinguïns versleten? En toen waren die beestjes nog niet eens populair. Dat is nu, met tekenfilms, documentaires en mascotte-gewijze verschijningen in de wereld van het software-communisme wel heel anders. Pinguïns zijn hot, Mevrouw Bellens, en cute. Laat het Centrum zich dan ook concentreren op gevechten die echt de moeite waard zijn. Wacht ondertussen geduldig af tot een Lokers Blokker echt uit de bocht gaat en sla dan genadeloos hard toe. Ik, moslima’s en vooral pinguïns zullen er U dankbaar voor zijn!
(Artikel over de scheldtirade op lokale sp-a site: http://www.s-p-a.be/regionaal/…/nieuwsitem.asp)

Wall Street Journal; more murders in Belgium than in US? Wrong!

On the 22nd of august, renowned journalist and neo-conservative columnist Bret Stephens wrote an editorial (“The Many Faces of Belgian Fascism”) for the Wall Street Journal in which he stated:

“Belgium’s per capita murder rate, at 9.1 per 100,000 is nearly twice that of the U.S.”.

After some websearching, this figure proved utterly wrong. An extract of the mail I sent Mr. Stephens in that respect:

The figure of 9,1 per 100.000 is not correct, as it is based on figures that include attempted -i.e. unsuccessful- murders. indeed, in 2005 the following statistics applied:

  • Total number of ‘successful’ murders: 174
  • Total attempted (i.e. ‘unsuccessful’) murders: 770
  • Total ‘successful and unsuccessful’ murders: 944

(source: figures in http://www.polfed-fedpol.be/crim/crim_statistieken/2005/reports/fr/2005/nat/fr_etats_2005_nat.pdf a French-language pdf from the site of the Belgian police. See page 2 under “Infr. contre l’integrite physique”, where ‘Acc.’ stands for successful and ‘Tent.’ for attempted, unsuccessful).
So when calculating the murder ratio based on approximately 10.500.000 inhabitants, this figure is not 9 but 1,7 per 100.000. And 1,7 is -not coincidently- the exact number a UN-report mentioned for homicide-ratio in 1996 in Belgium (as mentioned on http://www.haciendapub.com).
This means that the correct comparison between murder rates in Belgium and the USA (5,5/100.000 in 2004, cfr. http://www.disastercenter.com/crime/uscrime.htm) is not “Belgium’s per apita murder rate is nearly twice that of the USA” but “… is 3 times lower than that of the USA”, which off course places the pervasive and growing sense of lawlessness” you mention in an entirely different perspective.
I hope this information can be of further use for to and your sources. Do not hesitate to contact me in case you have further remarks or questions about this matter.
Kind regards,
Frank Goossens

I do not agree with most of what Mr. Stephens writes in the rest of his column, but this mainly boils down to a -vast- difference in political beliefs. It is a pity however that, being the high-profile journalist he is, Mr. Stephens did not check the ‘facts’ in his editorial better than he did. He may need to question the reliability of his sources, even if he shares their ideology …