veerleken

Stel dat ge een dochterken van 4 jaar zijt, zot van sprookjes en prinsessen en dat ge met papa en mama in Center Parcs in het buffet-restaurant zit. Ge hebt net snel-snel die frietjes met stoverij binnengespeeld, want ge weet dat ze zodadelijk een sprookje komen voorlezen. Van zodra het verhaal begint zit ge  op de eerste rij met open mond te luisteren naar het sprookje van het Land van Miyo en het kleine draakje dat lavasteentjes nodig heeft om groot te kunnen worden. Als de Koning vraagt om die stenen te zoeken zijt ge dan ook de eerste die rechtspringt om mee te helpen, maar papa houdt u tegen omdat het daar buiten aan het regenen is en omdat er dringend nog een ijsje gegeten moet worden. Ge zijt daar niet echt blij mee, want ge moet per slot van rekening toch mee naar die lava zoeken voor dat lieve groene draakje. Maar papa in onvermurwbaar en ge gaat dan maar aan het soft-ijs, vooral omdat papa belooft dat de Koning en de Koningin straks toch nog terugkomen.
Dus ge eet dat ijsje en ge speelt nog wat tot de Koning, de Koningin en de andere kindjes inderdaad terug zijn en dan zit ge alweer in opperste concentratie naar het vervolg te luisteren. Ge zijt blij, want er zijn drie lavastenen gevonden en het draakje kan dus eten en groeien. En dan de grote verrassing; iedereen krijgt een lavasteentje van de Koning! Ge staat al recht om uw cadeautje te gaan halen maar dan zegt de Koning dat hij dat in het zwarte zakje zal steken, dat de meeste kinderen al rond de nek hebben hangen. Ge zijt een beetje in paniek want ge hebt zo geen zwart zakje en net als ge uw papa en mama om hulp wilt vragen, komt uw papa om samen aan te schuiven.
Papa vertelt de Koning en Koningin dat ge nog geen zakje hebt omdat ge niet mee naar buiten zijt gegaan en vraagt of ze er toch nog eentje hebben om zo’n lavasteentje in te doen. Maar de Koning zegt dat dat niet kan en alhoewel papa nog even tevergeefs aandringt stapt ge even later met triestig trillend onderlipje want zonder steentje terug naar mama. Mama ziet en hoort wat er gebeurd is en ze kijkt al boos in de richting van de Koning terwijl ze U in haar armen neemt om zelf aan te gaan schuiven. Maar ook tegen uw mama zeggen de Koning en Koningin dat ge geen zakje krijgt want dat er dan nog kindjes dat zouden komen vragen en dat ze dat echt niet kunnen maken. En dus loopt ge met z’n drieën, papa,mama en dochterken, kwaad weg en ge hoort Uw ouders zeggen dat ze begrijpen waarom Center Parcs geen reklame meer maakt met “a State of Happiness”. Want als kinderanimatie over regeltjes in plaats van over gelukkige kinderen gaat, dan loopt het een beetje fout met die happiness.