Wow …
The ache and thunder in the storms of your mind
Soak it in, for the rain will pass in time
Nothing wrong in sinking low
in the omen of paradise
You’re the ghost they put aside,
But don’t forget you’re not alone
Sometimes you’re stretched
Wow …
The ache and thunder in the storms of your mind
Soak it in, for the rain will pass in time
Nothing wrong in sinking low
in the omen of paradise
You’re the ghost they put aside,
But don’t forget you’re not alone
Sometimes you’re stretched
So audio-only and playlist embedding were broken due to changes at YouTube’s side, but version 1.1.4 fixes that.
Some information for those users that implement WP YouTube Lyte’s audio-only embedding feature; it got broken because YouTube started to enforce the minimal player size they recently added to their TOS. Audio-only is, for many reasons, something that YouTube doesn’t want to support and indeed might even want to block, so this might break again. So if you want to be on the safe side or if you just don’t want to piss YouTube off, you probably should reconsider doing audio-only.
That being said, here’s a nice audio-only track for your audio-only ears to celebrate this new release;
Last night I finished version 0.7.0 of WP YouTube Lyte. The bump in version number (0.6.5 to 0.7.0) is because of a new feature: the ability to embed YouTube as audio-only player, as seen on Pitchfork. Because after all, as great a source for music discovery as YouTube can be, you really don’t want to force your visitors to watch yet another clumsy fan-made slideshow while they’re listening to your latest musical crush, do you?
Embedding YouTube as an audio-only player is dead-simple; add an ‘a’ instead of a ‘v’ to the YouTube link and you’re good to go!
httpa://www.youtube.com/watch?v=iFjgv1MO724
becomes this audio-only embedded YouTube with Dorian Concept’s “Her Tears Taste Like Pears”;
Brian Eno, ge weet wel, de uitvinder van ambient muziek, leerling van Conny Plank, producer van o.a. U2 en Talking Heads en samen met David Byrne verantwoordelijk voor het fantastische “My Life in the Bush of Ghosts” uit 1981, wel die Brian Eno is nu zelf het onderwerp van een liedje.
“Brian Eno” is een nummertje van de quircky popsters van MGMT, die al een paar jaar bijzonder hip zijn met bijvoorbeeld “Electric Feel“, “Time to pretend” en “Kids“.
Nu laat MGMT z’n liedjes graag remixen en voor “Brian Eno” hebben ze dat dus aan Cornelius, de Japanner van onder andere Drop, Music en 123456, gevraagd.
En Cornelius’ remix van MGMT’s “Brian Eno”, die staat -dank U Select– nu al een tijd op endless repeat in mijn hoofd, in die mate dat ik afgelopen nacht ongewoon slecht heb geslapen. Daar moet ik iets aan doen, dat spreekt en dus gooi ik het hier online, in de hoop dat die oorworm mijn hoofd voor het uwe verlaat. Enjoy!
Ooit was vrijdag de dag dat het weekend begon en dan waren er sex en drugs en rock&roll techno&house. Dat is gezien mijn ondertussen middelbare leeftijd echt wel verleden tijd, maar het is vrijdagmiddag en ik zit hier op m’n bureaustoel toch maar danig te swingen op de 2 uur durende radioshow die Four Tet en Floating Points afgelopen dinsdag samen presenteerden op Rinse FM.
Maar kom, we zullen eens wild doen, het is immers ook voor U vrijdag! Hieronder kunt ge op “play” klikken om gezellig mee te luisteren:
[audio:http://blog.futtta.be/wp-content/uploads/2011/03/four-tet_floating-points_show.mp3]
Een dienstmededeling voor mensen die iets met Thom Yorke hebben: ergens in die 2 uur worden door Dhr. Four Tet 2 nummertjes gedraaid die hij samen met Burial & Yorke (die blijkbaar nog wat tijd over had tussen de opnames voor King of Limbs door) maakte. Als ge geen geduld hebt; dit is “Ego” op YouTube:
Eska! Eska Mtungwazi!!
Zo heet de Engels-Zimbabwaanse die me afgelopen zondagnacht (het was al maandag, eigenlijk) in Gilles Peterson’s Worldwide om 01h28 uit bed blies. Het nummer kende ik vaagweg, een betrekkelijk klef midtempo disco-hitje uit ’82 van een groep die iedereen al lang vergeten is (en geschreven door Jesse Rae, een rare Schot).
Maar deze versie van “Inside Out”, live …
Ghosty, die ik bij deze tot meester google-goochelaar uitroep, heeft ons uit ons mijmerende lijden geholpen! Het geheimzinnig deuntje aan het einde der FM-band kwam van een analoog semafoonnetwerk! Eurosignal werd in Duitsland gelanceerd, maar werd midden jaren ’70 pan-Europees uitgerold en bleef tot in de jaren ’90 actief. De dienst gebruikte vier kanalen op frequenties tussen 87,275 en 87,500 MHz. Op die kanalen werden, als ik het goed begrijp, signalen op 6 verschillende toonhoogtes uitgezonden die 100 milliseconden duurden. Omdat de frequenties van de kanalen te dicht bij elkaar lagen om op een gewone radio apart gehoord te worden, was het resultaat het gekende geruststellende radioriedeltje dat de Duitsers toepasselijk de “Wellensalat” noemden.
En dat klonk bijvoorbeeld als volgt:
Meer info vind je op: