Dilemma; 3 of 4 sterren? De Bekeerlinge is een verslag van Hertmans’ ontdekkingsreis doorheen de waar gebeurde geschiedenis van een 11de-eeuwse Normandisch meisje dat zich omwille van de liefde bekeerde tot het Jodendom en met haar David op de vlucht slaat temidden van de woelige tijd van de (aanzet tot de) eerste kruistochten. De basis is een bijzonder sterk verhaal, de historische context ook erg interessant, het boek prikkelt de nieuwsgierigheid, maar toch … het geheel is niet meeslepend gebracht, eerder zakelijk. Ik heb De Bekeerlinge graag gelezen, maar vond het niet … virtuoos genoeg, dus toch “slechts” 3 misschien?
lang:nl
Gelezen: “Is dit een mens” van Primo Levi
Primo Levi was een jonge Joods-Italiaanse chemicus die de bergen introk om bij het verzet te gaan maar in 1943 werd opgepakt en naar Auschwitz werd gedeporteerd.
“Is dit een mens” gaat over leven, overleven, sterven en al dan niet mens zijn in een concentratiekamp. Over grote gruwel en het kleine leven, over diefstal, handel en pikorde tussen de verschillende slachtoffergroepen. Over de laatste stap van de ontmenselijking, in zijn meest extreme vorm. Over Dante’s Inferno, geschreven door iemand die de hel van Auschwitz overleefde.
Ik wil alleszins het vervolg “Het respijt” over zijn tocht terug naar Turijn ook lezen.
Gelezen: Hier is alles veilig, Anneleen Van Offel
Over moederliefde, gemengde relaties, vervreemding, Israël, Palestina, bezette gebieden, de Joodse identiteit, het Israëlisch leger … en zoveel meer. Een ietwat fragmentarisch maar zeer sterk verhaal, ondanks de emotioneel-filosofische stukken over de relatie tussen het Vlaamse hoofdpersonage en haar Joodse partner en zijn zoon. Het boek slaagt er in om de rol van het Israëlische militarisme en de bezetting (gevoelsmatig) te verklaren maar laat ook de donkere kant (verveling, willekeur, pesterijen, de scheve machtsverhoudingen) een grote rol spelen.
Israël/ Palestina is geen eenvoudige materie en dit boek is geen poging tot feitelijke beschrijving, maar het slaagt erin om een gevoel over te brengen zonder expliciet grote morele oordelen te vellen. Een aanrader!
Gelezen: Het Winterpaleis van John Boyne
In tegenstelling tot sommige van zijn andere boeken werd ik niet omvergeblazen door “Het Winterpaleis” van John Boyne. Het is weliswaar vlot geschreven fictie met flarden Russische geschiedenis, maar “de clou” was enigszins voorspelbaar en de aanwezigheid van het hoofdpersonage bij een aantal sleutelmomenten van het einde van de heerschappij van de Russische Tsaren nogal ongeloofwaardig.
Drie-en-half sterren, of ben ik te streng?
Septemberigheid op Our Tube
September is nog steeds de mooiste maand ter wereld, dus sta me -na dat enkele jaren vergeten te zijn- toe dat te vieren met deze septemberige song van de Duitse groep Thief:
Gelezen: Ik, Jan Cremer.
Vlot geschreven autobiografische hagiografie van een naoorlogse ketterende nozem. Geen groot verhaal, maar gezien de seks, de drugs, het geweld en de schenen-schopperij was “Ik, Jan Cremer” ongetwijfeld een grote bevrijding in zijn tijd. Het schandelijke boek ging dan ook vlot over de tong en onder de toog.
Of het nu nog relevant is? Goh, als tijds-document misschien?
Gelezen; Sprakeloos van Tom Lanoye
Groots afscheid van zijn moeder, vol kleine en grote herinneringen. Volgens de schrijver zelf lang uitgesteld maar met een sterke drang geschreven (Go Johnny, Go!). Over (over)acteren, de middenstand, de mater familias, taal, het mooie en het lelijke van leven tot aan het bittere/ verlossende einde.
Gelezen; Een Doodgewoon Leven van Karel Čapek
Een oude man (spoorweg-ambtenaar) kijkt terug en beschrijft ordelijk zijn doodgewone leven (dat niet altijd zo doodgewoon was).
Wanneer hij midden in zijn autobiografie herstelt van een lichte beroerte (of hartaanval?), komt hij met zichzelf in aanvaring en stelt het eigen leven en motieven in vraag om tot de filosofisch-psychologische conclusie te komen dat hij verschillende personen in zich had die met verschillende motieven goede en minder goede dingen deden waarbij soms de ene en soms de andere voorop liep en dat zijn leven op die manier ook heel anders had kunnen lopen.
Ik kon me er op Goodreads niet toe brengen meer dan 3/5 sterren te geven.
Gelezen: Reis bij Maanlicht (Antal Szerb)
Gelezen en goedgekeurd; “Reis bij Maanlicht” van Antal Szerb, geschreven in 1937 maar niet gedateerd.
Onderwerpen: een huwelijksreis, een psychose, eros en thanatos, voorbije vriendschappen en het zich al dan niet conformeren. En over Venetië, Florence, Spello, Rome, …
Gelezen: Hotel Grand Europa
Onder de indruk van Ilja Leonard Pfeijffer‘s columns over Corona in Genua las ik tijdens onze vakantie zijn magistrale “Grand Hotel Europa” over liefde, een oud hotel in volle evolutie, het avontuurlijk (en gewelddadig) leven van Carravagio, het genie van Damien Hirsh en vooral over hoe Europa beetje bij beetje een pretpark voor toeristen wordt (Venetië, maar dichterbij ook Amsterdam of ons eigen Brugge?) terwijl we ons blindstaren op ons eigen groots cultureel erfgoed zonder dat we goed weten wat dat inhoudt.
Toegegeven, soms was Ilja me even kwijt wanneer er werd ingegaan op pakweg cultuur-filosofische vraagstukken, maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door een sterke rode draad en een gezonde dosis zelfspot. Een aanrader!