2007 was een bijzonder (spannend) Formule 1 seizoen. De Britse nieuwkomer Lewis Hamilton moest, tegen alle ongeschreven regels in, geen leergeld betalen en leek zo recht op de wereldkampioenschapstitel af te stevenen. Ploeg-“maat” en dubbel wereldkampioen Alonso (een fantastisch piloot) kon het succes van Lewis maar matig smaken en kwam daarbij in aanvaring met zowat iedereen bij McLaren.
Maar terwijl Alonso en Hamilton schuimbekkend om de lauwerkrans vochten, liep Kimi Raikkonen in de laatste 2 races nog met die vette kluif weg. De Ferrari was intrinsiek sneller dan de McLaren en Hamilton werd niet geholpen door de bijwijlen vreemde team-strategie of door de beginnersfouten die hij alsnog maakte. En ik moet eerlijk zijn; ik ben blij dat Hamilton uiteindelijk toch zijn leergeld heeft moeten betalen. Dat een nieuwkomer die het goed doet, dat is fantastisch. Maar wereldkampioen, in je eerste jaar? Da’s de wereld op zijn kop, toch?
Ik schreef eerder al dat ik me voor mijn nieuwe blogthuis (het duurt allemaal wat langer, maar het is dan ook goed toeven op wordpress.com) op het WordPress theme Indigo het gesmeten. Wat me verwondert bij het bekijken van zowat alle WP-themes (en zelfs veel web-software tout court), is het ontbreken van css voor print- en handheld-versies. Het principe is nochtans eenvoudig; je definieert in je html welke css voor de media “screen” (de default voor gewone browsers), “print” en “handheld” gebruikt moeten worden en de browser kiest dan naargelang de context de juiste css. Makkelijk zat, toch? En toch lijkt bijna geen enkel WordPress-theme dit te doen. Meer nog, je hebt WordPress-plugins om voor een print– en pda-vriendelijke versie te zorgen. Plugins! PHP! CPU en memory-vretende code! Voor iets wat in bloody css kan!?! Maar panikeer niet lieve vriendjes, ik ben er dus mee bezig! Aangezien print- en handheld-versies in CSS enerzijds makkelijk te bouwen zijn, maar omdat dat anderzijds zo weinig gebruikt lijkt te worden, is mijn vraag van de week: zijn er dan toch fundamentele problemen met het gebruik van print- en handheld-css? Waarom gebruikt gij geen print- en handheld-css? Uw professionele input wordt, zoals steeds, ten zeerste geapprecieerd!
Een paar dagen geleden nog eens flink gefoeterd op Microsoft Internet Exporer 6. Ik moet eerlijk zijn; ik ben slechts een html- en css-amateurken, maar ik wilde in mijn eigen versie van het WordPress Indigo theme (dat ik ooit trots Greendigo zal dopen) het 2de niveau van het pagina-menu persé uitklapbaar maken. Beetje gezocht, wat copy/pasten, een paar wijzigingen links en rechts en ik had een leuke oplossing, volledig in css. Joepie! Juich! Jeuij! Maar dat was dus buiten MSIE6 gerekend. Dat onding uit 2001 ondersteund :hover enkel op links, terwijl dat volgens de css2-standaard (toch ook al uit 1998) op alle html-elementen kan. Terug de Google index ingedoken om daar -naast heel wat complexe behavior-magic en natuurlijk het alomtegenwoordige jQuery– het kleine maar fijne Son of Suckerfish te vinden. Works like a charm! Dat jQuery tegenwoordig standaard in WordPress zit, besef ik nu pas, al schrijvende. Misschien Suckerfish er toch terug uit en de jQuery-oplossing in de plaats, één dezer dagen? Maar het is ontstellend om te zien hoe hoog het marktaandeel van MSIE 6 één jaar na de release van IE7 toch nog blijft. Generaliserend kun je uitgaan van 45% van die kaduke versie tegenover 35% voor de opvolger en 15% voor Firefox. Waarom IE6 nog gebruik wordt? Beats me … Misschien kunnen de mensen die dit lezen in MSIE6 dat beantwoorden?
Ik ben triest, ongerust en kwaad. Na 123 dagen onhandig onderhandelen hebben we nog steeds geen regering. In tussentijd is de polarisatie tussen Nederlands- en Franstaligen en zelfs tussen Vlaams-nationalisten en andersdenkende Nederlandstaligen alleen maar sterker geworden en daar word ik dus triest en vooral ongerust van. En de uitlatingen van sommige Vlaams-nationalisten -die op die manier mee de oorzaak zijn van de polarisatie-, die maken me ronduit kwaad. Vlaams-nationalistische vrienden, laat me duidelijk zijn: U hebt het volste recht om voor meer autonomie voor Vlaanderen te ijveren. U mag zich verheugen in de onbuigzame houding van kandidaat-premier Leterme en U mag van mij zelfs hopen op volledige zelfstandigheid voor Vlaanderen, ook al verkies ik persoonlijk stevige afspraken die goed zijn voor mijn Vlaanderen én voor mijn België (waarbij ik me overigens niet volledig achter de oproep van reddesolidariteit.be kan scharen). Maar uw Vlaanderen is dus ook mijn Vlaanderen en ik woon hier graag, daar zal de splitsing van B-H-V of een verdere staatshervorming niet veel aan veranderen. Indien U echter het type Vlaams-Nationalist bent dat op fora, online gastenboeken en blogs gaat rondbazuinen dat wie voor Belgique is, tegen Vlaanderen is, dat “Vlamingen” die uw nationalistische agenda niet delen, hun mond moeten houden, dat ze maar beter verhuizen naar Wallonië, “want dat is het paradijs op aarde voor parasieten als U”, dat ze volksverraders zijn of dat ze niet alleen bedreigd zullen worden maar dat de daden zullen ook volgen, dan heb ik daar wel een probleem mee. Dan word ik eigenlijk flink pissed. Ik hoop en bid (en pas op, ik ben een ongelovige, het feit dat ik bid wilt dus heel wat zeggen) dat U deel uitmaakt van een kleine minderheid waar de Letermes en andere De Wevers snel afstand van zullen nemen. Alhoewel De Wevers uitspraak over de domweg bazelende Decroo, “Het is niet omdat de Decroo een taal spreekt die lijkt op Nederlands, dat hij Vlaming is”, me weinig hoop geeft. Misschien hebben we vooral meer pragmatici zoals De Gucht nodig?
Ik heb vorige week via Apple Software Update Quicktime geüpgrade naar versie 7.2 en heb daar (te) vroeg deze ochtend al veel spijt van gehad. De browser-plugin had alle media-filetypes opgeëist en ik kon mijn wekelijks mp3’ke van de VRT-streamcast-servers enkel nog beluisteren (en niet downloaden) in QT-plugin in mijn browser. In de “file types” configuratie in Firefox was te niet te wijzigen en volgens de QT-instellingen mocht de plugin sowieso geen mp3 opeisen (zoals ik dat ook ooit had ingesteld). Om 7h op een maandagochtend ben ik al eens ongeduldig en ik heb het onding dan ook zonder een seconde te twijfelen gedeïnstalleerd. Kwestie van dat dit “mijn” laptop is en dat ik zelf wel bepaal hoe ik een mp3 beluister, tedoeme!
De verkiezingsuitslag van 10 juni laatstleden was een serieuze opdoffer voor rode rakkers. Net als zovelen vroeg ik me af wat er was fout gelopen, maar een antwoord formuleren was minder vanzelfsprekend. De sp.a droeg oud-voorzitter, reclamemaker maar vooral ook socioloog en stemmenkanon Patrick Janssens op om die analyse ten gronde te maken. Het resultaat is de pdf die sinds begin september van de sp.a-website te downloaden is. Ik heb die 30-tal pagina’s ondertussen een paar keer doorgenomen, soms diagonaal, soms aandachtig lezend en hernemend. Het rapport is “een verzameling van gegevens en opinies die de discussie de komende maanden verder kan stimuleren”. Hieronder mijn -lichtgewicht- bijdrage aan die discussie. Leest U mee, Kameraden Gennez en De Bruyn? Trends en hoe er aan te ontsnappen Hard feit: er is een onmiskenbaar dalende trend in de verkiezingsresultaten van de socialistische partij (BSP, SP en later sp.a). Dat is overigens een Europees fenomeen. De socialistische partij dondert op 45 jaar tijd van pakweg 30% naar rond de 20%. Maar die trend is allerminst heilig, want ze kon op enkele momenten positief doorbroken worden; in ’85 en ’87 bijvoorbeeld en in 2003. Omgekeerd zijn er ook jaren waarin het resultaat duidelijk onder die algemene trend uit leek te komen; in 1999 en nu, in 2007. Wat liep er fout in 1999 en 2007 dat goed liep in de jaren ’80 en in 2003? De mate waarin de SP(.a) de inzet van de verkiezingen was, misschien? De SP stond bij de verkiezingen in 1985 en 1987 als belangrijkste oppositiepartij voor verandering na de roomsblauwe regeringen Martens-Verhofstadt. In 1995 kon Tobback met een sterke campagne (“Uw sociale zekerheid”) de impact van de Augusta-affaire zelfs nog counteren. Het sterke vernieuwingsproject dat werd ingezet door o.a. Janssens, het gratis-verhaal van Stevaert en het kartel met Spirit, verzekerden de sp.a in 2003 tenslotte ook van een bijzonder sterk resultaat. Aan de andere kant van de trend, draaide de campagne in 1999 vooral rond de dioxinecrisis en voedselveiligheid; winst voor Agalev dus, mee ten koste van de SP (dat toen slechter scoorde dan sp.a in 2007). 2007: Waar was de sp.unk? De campagne in 2007 werd in Vlaanderen gedomineerd door de keuze tussen oud (“open” Verhofstad) en nieuw (“goed bestuur” Leterme). De twee hoofdrolspelers positioneerden zich vooral met ferme standpunten over “rechtse” thema’s als staatshervorming, politie, justitie, veiligheid en andere economische besognes. De sp.a kwam er met zijn 6 (en later zelfs 8!) centrale “zachte” thema’s c.q. slogans niet aan te pas. Vande Lanotte hing er bij als het derde wiel aan de wagen, gesust door de zekerheid van regeringsdeelname misschien? Maar verkiezingen worden zelden gewonnen door partijen die er met hun campagne “een beetje bijhangen”. Janssens poot op pagina 26 voor mij dan ook de essentie neer:
“Een stem voor sp.a was niet echt nodig. Het was moeilijk om een reden te bedenken om voor de Vlaamse socialisten te stemmen. De partij had de frisheid en de dynamiek van 2003 ergens onderweg verloren. Een nieuw wervend project was helaas niet van de grond geraakt. En de geloofwaardigheid van haar bestuurders was aangetast. Toch was er quasi zekerheid over regeringsdeelname, in eender welke formule. Dat werd ook niet onder stoelen of banken gestoken. En dat straalde af in negatieve zin. Hoe doordacht en doorwrocht de inspanningen ook waren, sp.a wist het laken niet naar zich toe te trekken. De partij was niet de inzet van de verkiezingen. De kiezer voelde het zo aan.”
Het ontbrak de campagne inderdaad aan “spunk“, dames en heren, de sp.a stond er helemaal niet. Niet met de verwarrende campagne, maar ook niet met de mensen op de lijst. Want vooral die “aangetaste geloofwaardigheid van haar bestuurders” (meer daarover te kort op pagina 25 van het rapport, onder de titel “Politiek falen en onvermogen”) moet ons zorgen baren. Het is immers zeer de vraag of Caroline Gennez (en Freya Van Den Bossche, maar die heeft al voor de eer bedankt) die geloofwaardigheid wel heeft. Het feit dat ze het dit weekend bij interne verkiezingen bij sp.a-afdeling Antwerpen niet gehaald heeft, is in dat opzicht niet hoopgevend. Caroline zei het overigens ook al in een interview met De Morgen: er is momenteel geen natuurlijke leider binnen de partij. Een nieuw project, toch, pretty please? Wat moet er dan gebeuren? Ik denk dat Spirit eerst en vooral moet worden losgelaten. Laat die sympathieke jongens en meisjes zichzelf opnieuw bewijzen, laat ze hun eigen plaatsje in het politieke spectrum verdienen. In de toekomst kunnen de wagonnetjes misschien terug aan elkaar worden gekoppeld in het kader van een nieuw project, maar nu was Spirit quasi onzichtbaar en ze leken als kartelpartner weinig of geen toegevoegde waarde te bieden. Neem dan de tijd om aan de rol van oppositie-partij te wennen. Zoek nieuwe bulldogs en caféuitbaters om de partij een duidelijk links profiel aan te meten, dat ‘plakt’ bij zowel de ‘oude’ als de ‘nieuwe’ achterban (over dat schisma valt er ook één en ander interessants te lezen in Janssens’ document). En werk ondertussen vooral verder aan wat Janssens op pagina 20 van zijn rapport beschreef:
“In het najaar 2006 werd er achter de schermen druk gewerkt aan een nieuw progressief project. De doelstelling was de totstandkoming van een sociaalprogressieve projectlijst. Er vonden vele gesprekken plaats met mogelijke onafhankelijke kandidaten en organisaties. Het opzet was dat het kartel sp.a-spirit zou uitgebreid worden met twee nieuwe pijlers: enerzijds een groep van geëngageerde, onafhankelijke mensen die hun verantwoordelijkheid in de politiek wilden opnemen; anderzijds met een bundeling van middenveldorganisatie of actiegroepen die zich rond een specifiek punt of thema wilden associëren met het progressieve kartel. Er werd gezocht naar een nieuwe overkoepelende naam voor dit project en zelfs de datum voor de persconferentie om het project te lanceren lag vast. Deze opbouw lag volledig in de lijn van de vernieuwing en verbreding van de partij en zou een nieuwe, wervende stap in dit sociaalprogressieve verhaal gevormd hebben. Alle inspanningen bleken echter tevergeefs. Een aantal cruciale ‘spelers’ haakten af, de drempelvrees bij het merendeel van de middenveldorganisaties was te groot en ondertussen verzeilde dit verhaal steeds meer in pre-electoraal vaarwater.”
Ik kan me niet ontdoen van het idee dat de sp.a er wel zou hebben gestaan als bovenstaande eind 2006 wel was gelukt. Of misschien niet de sp.a, want ze zochten blijkbaar een nieuwe overkoepelende naam. Misschien mag ik dan toch nog sp.unk voorstellen, als het in de toekomst zo ver komt? 😉
We hadden hier ooit een leuk klein tuintje met wat plantjes, een paar struiken (een magnolia, mijnheer!), een krulwilg, een terrasje en -natuurlijk- een fris groen gazonnetje. Maar dat grasveldje baart me de laatste maanden flink wat zorgen; tientallen mollen ondergraven immers de geloofwaardigheid van die paar vierkante meter gemillimeterd groen. Maandenlang kijk ik elke ochtend dan ook met een bang hart door het vensterraam om de nieuwe molshopen te tellen die mijn pelouze ontsieren. Omdat ik nooit nog vroeger uit bed raak, heb ik ook geen tijd om het probleem direct te lijf te gaan en heel de werkdag lang zie ik die graafratten en hun addergebroed dan voor mijn geestesoog, terwijl ze de grond van onder mijn dierbare grasperk verder wegwurmen. ‘s Avonds spurt ik van het station van Lokeren naar Eksaarde om de gedane schade zo snel mogelijk te herstellen; ik haal de molshoop weg, vul het gat opnieuw met aarde en wat stenen of een stuk dennenappel en ik probeer tenslotte om met een rijf het gras, dat onder de aarde bedolven was, nog enigszins recht te krijgen. De rest van de avond heb ik dan even rust, maar ‘s nachts begint het weer te knagen, want ik weet gewoon dat die blinde onderkruipertjes dat ook aan het doen zijn, knagen en graven en wroeten … En alles begint dan weer opnieuw. Dag na dag, week na week, ja zelfs maand na maand! Misschien moet ik de grootvader op monuments.nu toch eens inhuren? Of kennen jullie betere middeltjes?
Vandaag als pendelaar-met-treinabonnement van de NMBS een brief in de bus gekregen. Ze hebben mijn mailadres niet, schreven ze en dat ze me daarom wel een papieren brief moésten sturen. En dat er niet minder dan 4 goede redenen waren voor een smile (“Reden 3: Als U snel reageert, wint U misschien wel 2 weekendbiljetten”). Ook al ontving ik nog nooit papieren post van de NMBS, toch vind ik het geen slecht idee om “de papierberg te beperken”. Ik heb het als super-pendelaar daarenboven ook nogal voor de trein en ik smile ook al eens graag, dus trok ik naar e-perron www.nmbs.be om daar mijn mail-adres achter te laten. Maar toen liep één en ander toch een beetje mis … Op de nmbs-site moest je, zo schreef ir. Sabin S’heeren, Directeur-Generaal Reizigers Nationaal, op de banner met het lachende gezichtje klikken. Dat lachende gezichtje ziet er op de site overigens maar triestig uit; heeft iemand die mooie brief van de Directeur-Generaal op de scanner gelegd en het resultaat op de site gegooid? Maar alleszins, er zit geen link onder die corny smilies. De tekst eronder is vetjes en donkerblauw, daar misschien? Nee, ook geen link achter de titel. Ah, een “Meer”-knop. Klik! Alzo kwam ik een paar kliks later op de eigenlijke applicatie-pagina. Spijtig genoeg met de mededeling dat de toepassing niet beschikbaar is. Vreemd. Te veel volk die hun mailadres willen weggeven? Niet op tijd klaar geraakt met deployen? Of is de load op de backends te hoog? Hoedanook, 10 minuten later opnieuw geprobeerd en ik kwam daadwerkelijk op een eerste invulscherm. Treinkaartnummer en geboortedatum. Abo erbij gehaald voor dat 12-cijferige nummer, geboortedatum ging zo wel lukken. Of niet? 10-12-1968 is niet juist, 10/12/1968 wel. Dat schreven ze ook mooi zag ik daarna, maar hoe moeilijk is het om een datumveld met wat javascript te normaliseren? Submitten en een goeie minuut of zo wachten en ier seh daar seh, het tweede scherm staat daar toch wel te blinken zekers! Mijn adresgegevens staan mooi vooraf ingevuld, synchrone connectie naar mainframe moeten doen, afgaande op de traagheid der applicatie?. Maar kom, een mens moet niet altijd klagen, vooruit met de geit! Mijn mailadres toevoegen, enkele checkboxes uitvinken (want nee, ik wil geen mails over promoties en nee, ik wil niet deelnemen aan enquêtes), submitten en … Halt, stop, eeks; bij submit zie ik dat die checkboxes allemaal terug aan staan!!! WTF! Cancel. Uitvinken. Opnieuw submit en die checkboxen flitsen terug aan, brrr … Doorbijten dan maar, ik zal die opties straks nog wel kunnen wijzigen veronderstel ik? Even later, ik moest deze keer zelfs geen minuut wachten, een bevestigingsscherm. En wonder boven wonder, ze hebben mijn checkbox-vinkjes toch mooi verwerkt, geen spam van de NMBS voor Goossens. Jeuij! Maar er is blijkbaar nog een probleempje met het postcode-veld (dat uit die stoffige mainframe kwam). Of ik dat manueel wil verbeteren? Off course, we passen ‘9160 Eksaarde’ aan naar ‘9160 Lokeren’ en proberen opnieuw. Twintig minuten en een half grof brood later (een mens leeft niet van internet alleen, maar van elke boterham die uit zijn vrouw haar pollen komt) kijken of er op dat nmbs-scherm al iets staat over het te winnen weekendbiljet. Auw. Nééééééééééé! Boel kapot. Een monsterachtige null-pointer-exception (de eigenlijke stacktrace liet ik weg);
Exception Information com.sssw.shr.http.AgoServletException The servlet at /updateAddr.do in WAR /cartetrain/SilverStream/Objectstore/Jars/addronline generated an exception java.lang.NullPointerException
Niks aan te doen, ga terug naar start, u ontvangt geen geld? En terug naar start gaan, dat probeer ik nu alweer een kwartiertje, maar ik krijg na het invoeren van treinkaartnummer en geboortedatum steevast:
De toepassing die u wilt gebruiken is momenteel buiten dienst. Wij verontschuldigen ons voor dit ongemak.
Pffff … Ik zal het straks even aan mijn vrouw vragen, maar ik denk echt niet dat ik nog steeds aan het smilen ben. Persoonlijk bericht voor Directeur-Generaal Reizigers Nationaal Dhr. Ir. Sabin S’heeren: dit moet echt beter kunnen! Haal uw mainframe-mensen uit hun ivoren toren als het over ontsluiting van data op het web gaat. Laat de communicatie-ploeg, die uw sobere maar propere papieren brief schreven, meewerken aan de het online luik van de actie (op voorwaarde dat die mensen ook web ademen, natuurlijk). Betrek web-frontend-developers en usability-specialisten om de toepassing aangenaam in gebruik te maken (ook als het fout gaat, een woeste java stacktrace op argeloze bezoekers loslaten is tegenwoordig echt wel not done). En laat die dingen heel grondig testen, functioneel en technisch. Geef maar een seintje als het gerepareerd is. U kent mijn mailadres toch, niet?
Allez; eerste dag terug aan het werk en na lang getwijfeld te hebben of ik wel zou opstaan (had geen zin om door een zwaar onweer te fietsen) toch vertrokken om in Lokeren eerst te moeten ontdekken dat de bakker ergens in het zuiden van Frankrijk aan het staken is en dan op een lege maag middenin de chaos van het spoorwegennet terecht te komen; boom op spoor en bovenleiding beschadigd (ergens tussen Sint-Niklaas en Lokeren peins ik), mijn trein naar Brussel met onbekende vertraging aangekondigd, dan maar op een boemel naar Dendermonde gestapt om daar op weer een andere trein te stappen die ongetwijfeld in elk mogelijk gehucht tussen Dendermonde en Brussel zal stoppen. De bakker had gelijk … (geblogd op de trein via m.wordpress.com)
Omdat ik in het diepst van mijn gedachten een Steve Jobs-fanboy ben en omdat ik zo graag met browsers speel, heb ik na mijn rant van vorige week vlijtig verder geëxperimenteerd met Safari3 voor Windows en speurde ik het wilde wereld web verder af naar informatie over mijn kleine probleempjes. En ik mag misschien nog niet jubelen, maar ik kan wel al aankondigen dat er toch al enige vooruitgang is:
