Mashup: Burma Shave vs. Summertime

Een bitter-zoet muzikaal snoepje om dit weekend, in het donkerste van de nacht, terwijl uw kater van teveel alcohol en teveel oppervlakkig plezier op doorbreken staat, te bekijken; Tom Waits in 1979, live in “The Old Grey Whistle Test“, met een mashup-avant-la-lettre van zijn “Burma Shave” en dé jazz-standard bij uitstek, “Summertime” (een Gershwin compositie uit 1933 voor de opera Porgy & Bess).

Weg met die Pinkstermaandagmorgendblues!

Het is Pinkstermaandag en we liggen collectief uit te slapen (in onze nest te stinken, zou mijn vader zeggen), want de boog moet niet altijd gespannen staan, nietwaar?
Zo een hoogdag op een maandag, dat doet het maandagochtendgevoel misschien wel irrelevant lijken, maar niets is minder waar. Maandag is maandag and say it with me, “we don’t like mondays”. Zijn we mee? Is iedereen het hiermee eens?
OK, dan kan ik jullie nu deze verrrry campy opkikker in de maag splitsen;

I say a little prayer for you

“I say a little prayer for you”, geschreven door de fan-tas-ti-sche Burt Bacharach, uit het hoopvol lichtvoetige “My best friend’s wedding“.
(Met dank aan Idool 2007 finaliste Esther die dit nummertje afgelopen vrijdag zong. Ze deed dat behoorrrrlijk, maar ik miste het singalong gevoel, het handengeklap, nonkel bariton, de zingende tweelingtantes en vooral de mensen die op de achtergrond mee staan te zwaaien met hun gigantische kreeftenhandschoenen)

DJ Lieze (en dus niet: elise246)

Ons dochterken is nog (net) geen jaar en weigert nu al koppig om op de xyz246-kar te springen, maar ze zorgt ondertussen wel voor gesmaakt muzikaal entertainment!

dj lieze

In het echt zing ik niet zo vals, dat begrijpt ge wel. Eén en ander zal wel aan de goedkope Sony Handycam liggen 😉
Veel meer over ons blinkend appelken (inclusief een elise-blog) op http://e-lise.be.

Boombastic jazz style

In navolging van Eskimokaka’s oldschool hiphop tubekes (en ook Crahan doet mee, wie volgt?), het fantastische “My definition of a boombastic jazz style” van de Dream Warriors, met meer dan een klein stuksken Quincy Jones (Soul Bossa Nova uit 1962!).


Het origineel klinkt ongeveer zoals het Nederlandse straatorkest Toos! het hier brengt:

Toos! swong, als ik me niet vergis, ook al op de Gentse Feesten in de Belfortstraat een jaar of 3 jaar geleden. Van mij mogen ze nog terugkomen, die Ollanders! 😉

Relieve this Bellyache

De fantastische Harry Nilsson met “Coconut”. Een heel nummer op 1 akkoord (C7, heb ik speciaal voor U even opgezocht) en toch ongelofelijk meeslepend.


De man is ook bekend van “Everybody’s talking” (uit Midnight Cowboy), “One” (prachtig gecovered door Aimee Mann, te horen in Magnolia) en spijtig genoeg ook van het extreem kleverige “Without you“. Er zijn op Youtube een paar langere filmpjes over de man te vinden, aanraders!

Een heel klein stukje van een heel grote dame

Een paar dagen geleden gevonden op Youtube naar aanleiding van de geboorte van Nina, dochtertje van een ex-collega. Ze mailde me begot zelf om haar aankomst te melden en ik antwoordde (enigszins dramatisch, ik geef het toe):

“heel mooie naam, en als je papa en mama je naar nina simone vernoemd hebben, dan heb je nu al een heel klein stukje van een heel grote dame in je!”