Aangezien het op de vouwfiets in Brussel niet altijd even rustig cruisen is, aangezien biker chic Elise hier toch ook moedig met een ARH door de straten flitst en omdat ze vorige week zelfs op deredactie schreven dat ge met een helm minder kans op hoofdwonden hebt (tiens tiens); ziehier mijn nieuwe passief-agressieve fietsmuts.
Nu zien dat ik niet overmoedig word natuurlijk 😉
vouwfiets
Blogposts op blog.futtta.be over mijn leven als super-pendelende vouwfietser (eerst met Dahon, nu Vero, maar ooit met een Birdy!)
futtta saboteert televisie-reportage over bedrijfswagens
In de uitzending van Volt van gisteren (5/11) kon de aandachtige kijker (mijn ouders, tiens) mij een reportage over bedrijfswagens zien saboteren, door helemaal op het einde wild vouwfietsend in beeld te komen stormen. Kijk maar;
U ziet me mooi voor de fleetmanager de parkeergarage induiken, de vouwfiets voor de Mercedes. Prachtige symboliek, toch?
Fast-foward door Brussel op de fiets
Deze ochtend reed ik met de vouwfiets van Brussel Noord door de Rogierlaan, rond het Meiserplein naar de Reyerslaan. Op zich is dat niet uitzonderlijk, maar vandaag bracht ik dat met mijn nieuwe oude gsm beverig in beeld, trok dat (met een omweggetje via VLC-player om van de mp4 een wmv3-bestand te maken) binnen in Windows Movie Maker, versnelde de boel een beetje, plakte er een stukje Laurent Garnier onder en vlamde dat YouTube binnen. Het resultaat, in navolging van LVB en Maarten-de-blogoloog; een versneld video-reisverslag;
Maar aan die blokjes, daar moet ik misschien wel nog wat aan doen …
Loemp zijn doet zeer
Gisteren weer bijzonder loemp geweest. Eerst de wordpress.com-stats voor mijn blog kapot gemaakt; mijn WordPress-api-key is niet meer geldig voor deze blog. ‘t Is nu wachten op hulp van de wordpress.com support om opnieuw domweg naar die onbenullige feitjes te kunnen staren.
Eéntje is geentje en daarom ‘s avonds in het ingeslapen Eksaarde-dorp ook nog eens gevallen met de vouwfiets; te snel willen rijden, recht op de pedalen, voet van trapper geschoten, evenwicht kwijt aan pakweg 30 per uur en op die manier een spoor van geraspt vel (van mijn linkerarm) op het asfalt achtergelaten. Loemp zijn doet zeer, zeker als er (nog steeds vochtige) schaafwonden aan te pas komen.
Uw medelijden wordt bijzonder op prijs gesteld!
Terug op de vouwfiets!
Het heeft even geduurd, maar ik vouwfiets sinds vorige week dinsdag opnieuw vrolijk door Brussel. In tegenstelling tot wat de aficionados me aanraadden, ben ik niet voor een Brompton gegaan. En een Birdy, da’s al helemaal out of my league.
Nee, ik heb voor de goedkoop gekozen; een Dahon Roo D7 die dan nog eens onder vreemde vlag vaart. Met mijn Vero (afkorting van de naam van de groothandelaar die zich een container van die merkloze Dahons heeft gekocht) heb ik een splinternieuwe vouwfiets die echt wel ongelofelijk goed bolt voor minder dan 400 euro. Het versnellingsapparaat schakelt als boter en het in hoogte verstelbaar stuur is ook handig. Als ik de bouw van de oude Dahon en de nieuwe Vero (Dahon) vergelijk, valt ook op dat het scharnier van de stuurstang er nu veel degelijker uitziet. En een nieuwe fiets, dat betekent garantie; 2 jaar op de fiets en zelfs 10 jaar op de kader. Dat het echt niet fout kan gaan, toch? Ik zal eens zwaaien als ik U voorbijzoef op uw stevige gietijzeren Brompton! 😉
Vouwfiets plooit te Brussel
Eergisteren avond, bij het naar boven fietsen uit de parkeergarage, plooide mijn vouwfiets waar hij niet zou mogen vouwen; net boven het scharnier van de aluminium stuurstang. Een onzachte en weinig elegante landing op het beton gemaakt, maar daar heb ik gelukkig enkel wat kniepijn aan overgehouden. Of die geplooide fiets nog voor een zacht prijsje te repareren is daarentegen?
Sneller met die fiets!
“Goossens”, zeggen ze mij wel eens, “Goossens, gij zijt een gevaar op de weg met uw fiets”. Dat is natuurlijk niet waar, ik fiets alleen redelijk snel, ook in Gent of Brussel, zowel op mijn koers- als vouwfiets. Dat ge daarvoor enigszins geconcentreerd moet zijn, spreekt voor zich. En dat uw bollerken “op orde” moet staan natuurlijk. Ik ben dan ook een freak als het over strak afgestelde remmen gaat, vraag dat maar aan mijn fietsenmaker.
Maar sta me toe om U 3 eenvoudige tips te geven om zelf ook net iets vlotter door leven te pedaleren;
- zorg ervoor dat uw zadel op juiste hoogte staat
- verwen uw fietsketting af en toe met wat olie of een andere “lubricant” (en voor wie geen versnellingen met automatische spanner heeft, zorg dat uw ketting genoeg aangespannen is)
- laat de krachtpatser in de familie minstens 1 keer in de maand je fietsbanden goed op spanning brengen
Als U die puntjes een beetje in acht neemt, zult U met dezelfde moeite dezelfde afstand sneller afleggen. Of met dezelfde snelheid en dezelfde inspanning plots verder kunnen rijden. Of laat ons realistisch wezen, want ik laat me weer meeslepen; dezelfde afstand, dezelfde snelheid maar met minder moeite? Toch? 🙂
“God straft meteen”
Afgelopen vrijdagavond na dagenlang watertanden dan toch van de 10 minuten overstaptijd in Dendermonde geprofiteerd om in de frituur naast spoor 1 een kleintje met mayonaise te gaan kopen.Omdat dat wel lekker maar niet gezond is en omdat “karma sucks” kondigde de conducteur even later aan dat de trein, omwille van problemen met de seininstallatie ter hoogte van Zele, met 20 tot 30 minuten vertraging zou vertrekken. Waarop er veel gezucht, gesteund en vooral getelefoneerd werd. Een vrouw die een paar banken verder zat, belde haar man om hem te laten uitzoeken of ze met de bus van Dendermonde naar huis kon. Anderen gingen maar wat op het perron rondhangen in een poging toch al wat te profiteren van weekend en zon.
Ik twijfelde: 30 minuten vertraging, Dendermonde-Lokeren-Eksaarde? Toch mee met NMBS of met de fiets? Een paar minuten later sprong ik grijnzend van de trein, plooide mijn fietsje in rijstand en liet de verwonderde perron-zonnebaders achter me voor een rit van pakweg 18 km. De weg tussen Dendermonde en Lokeren heeft weinig te bieden, maar doorduwen kun je daar wel; ik kwam 50 minuten later thuis, 20 minuten later dan normaal, maar pakweg een kwartier vroeger dan wanneer ik in Dendermonde op de trein zou blijven zitten zijn.
En daarmee is het weer eens bewezen; hippe super-pendelaars nemen de trein én hun vouwfiets!
(foto Dendermonde station van WikiMedia Commons, maker is Vitaly Volkov).