Een heel klein stukje van een heel grote dame

by

Een paar dagen geleden gevonden op Youtube naar aanleiding van de geboorte van Nina, dochtertje van een ex-collega. Ze mailde me begot zelf om haar aankomst te melden en ik antwoordde (enigszins dramatisch, ik geef het toe):

“heel mooie naam, en als je papa en mama je naar nina simone vernoemd hebben, dan heb je nu al een heel klein stukje van een heel grote dame in je!”

Watch this video on YouTube.

Pinguïn-vrijheid op je dichtgetimmerde bedrijfslaptop

by

my butt-ugly homepage in firefox in ubuntu in qemu in windowsOmdat niet elk bedrijf even enthousiast is over de installatie van Linux op de corporate hardware, moet je soms de nodige flexibiliteit aan de dag leggen om toch de weg van De Ware Pinguïn te kunnen bewandelen. Zo ook hier dus.
Het recept om op min of meer te ontsnappen aan Windows, ziet er in mijn geval dan ook als volgt uit:
De ingrediënten:

De bereidingswijze:

  1. Brand de Ubuntu-image op een cdrom
  2. Unzip kqemu
  3. zoek in het kqemu-directory naar kqemu.sys en kqemu.inf. rechtermuisknop-klik op kqemu.inf en selecteer ‘install’ om de driver te installeren.
  4. Unzip qemu
  5. open een command-venster (dos-box) en ga naar het qemu-directory
  6. voer volgend commando uit om een ‘hard disk’ aan te maken:

    qemu-img.exe create -f qcow2 linuxhd.img 3G

    (wat zoveel wilt zeggen als “maak een virtuele harde schijf aan van 3 Gigabyte van het qcow2 type”)

  7. open in het qemu-directory ‘qemu-win.bat’
  8. pas het bestand aan zodat er dit staat en bewaar:

    9. @ECHO OFF
    SET SDL_VIDEODRIVER=directx
    SET SDL_AUDIODRIVER=dsound
    SET QEMU_AUDIO_DRV=dsound
    SET QEMU_AUDIO_LOG_TO_MONITOR=0
    net start kqemu
    qemu.exe -L . -m 256 -cdrom /dev/cdrom -hda linuxhd.img -boot d -kernel-kqemu -soundhw es1370 -localtime
    net stop kqemu

  9. Steek de Ubuntu-cd in je cdrom-lezer
  10. Dubbelklik op het net gewijzigde qemu-win.bat: qemu zal starten en in die virtuele PC zal de Ubuntu-cdrom gelezen worden.
  11. Ubuntu is opgestart, dubbelklik op het ‘install’ icoon op de desktop
  12. Volg de installatie-wizard en laat die op /dev/hda automagisch partities aanmaken en “heel den boel” installeren
  13. Als installatie gedaan is en Ubuntu voorstelt om te rebooten doe je dat, qemu zal gewoon stoppen.
  14. Wijzig qemu-win.bat opnieuw, deze keer naar:

    15. @ECHO OFF
    SET SDL_VIDEODRIVER=directx
    SET SDL_AUDIODRIVER=dsound
    SET QEMU_AUDIO_DRV=dsound
    SET QEMU_AUDIO_LOG_TO_MONITOR=0
    net start kqemu
    qemu.exe -L . -m 256 -hda linuxhd.img -kernel-kqemu -soundhw es1370
    net stop kqemu

    (je kunt -m eventueel op 512 zetten om meer geheugen toe te kennen aan de virtuele machine en ook “-cdrom /dev/cdrom” toevoegen als je nog aan de cdrom wilt kunnen)

  15. Dubbelklik opnieuw op qemu-win.bat en log in op je nieuwe Linux-installatie. Geluid en netwerk werken normaal gezien ‘out of the box’.
  16. Geniet van je herwonnen vrijheid! 😉

Extra info vind je onder andere op:

“God straft meteen”

by

station lokerenAfgelopen vrijdagavond na dagenlang watertanden dan toch van de 10 minuten overstaptijd in Dendermonde geprofiteerd om in de frituur naast spoor 1 een kleintje met mayonaise te gaan kopen.
Omdat dat wel lekker maar niet gezond is en omdat “karma sucks” kondigde de conducteur even later aan dat de trein, omwille van problemen met de seininstallatie ter hoogte van Zele, met 20 tot 30 minuten vertraging zou vertrekken. Waarop er veel gezucht, gesteund en vooral getelefoneerd werd. Een vrouw die een paar banken verder zat, belde haar man om hem te laten uitzoeken of ze met de bus van Dendermonde naar huis kon. Anderen gingen maar wat op het perron rondhangen in een poging toch al wat te profiteren van weekend en zon.
Ik twijfelde: 30 minuten vertraging, Dendermonde-Lokeren-Eksaarde? Toch mee met NMBS of met de fiets? Een paar minuten later sprong ik grijnzend van de trein, plooide mijn fietsje in rijstand en liet de verwonderde perron-zonnebaders achter me voor een rit van pakweg 18 km. De weg tussen Dendermonde en Lokeren heeft weinig te bieden, maar doorduwen kun je daar wel; ik kwam 50 minuten later thuis, 20 minuten later dan normaal, maar pakweg een kwartier vroeger dan wanneer ik in Dendermonde op de trein zou blijven zitten zijn.
En daarmee is het weer eens bewezen; hippe super-pendelaars nemen de trein én hun vouwfiets!
(foto Dendermonde station van WikiMedia Commons, maker is Vitaly Volkov).

Als de rook uit de kroeg is verdwenen?

by

wf hermans rookt niet meerHet is ondertussen alweer een respectabel aantal jaren geleden dat ik regelmatig naar café ‘Den Hemel’ in Gent ging. Naar folk jamsessies luisteren, Trappistjes drinken en zelfs al eens een sigaretje proberen roken. Dat ging me niet af, ik kon die rook niet inhaleren en ik ben er dan maar mee gestopt. Maar de dikke rookwalm tussen pot en pint hoorde er voor mij wel bij. Want in een rokerig bruin café moet er gerookt kunnen worden, toch?
En ja, ik weet het, roken is “nogal ongezond”, de longen van nicotine-onthouders lijden er ook onder en het is al bij al gewoonweg een vuile gewoonte. Maar toch, toch ga ik mijn rokende medemensen missen, eenmaal ze ook uit cafés verwijderd zullen zijn.
Op de pagina over Gauloises (samen met Gitanes en Bastos het summum van de zware Europese teer- en nicotine-kick, heel wat anders dan pakweg Marlboro of L&M) op Wikipedia schrijven ze;
“Het Gauloises-pakje stond prominent op de omslag van Willem Frederik Hermans‘ verhalenbundel De laatste roker (1991). In het titelverhaal van die bundel schetst Hermans een toekomstbeeld waarin de antirookmentaliteit een absurde omvang heeft aangenomen.”
Ik denk dat ik dat verhaal maar eens ga lezen …

Levend vanop Webtech2007

by

Zit vandaag op Webtech 2007, een congres dat door cms-channel.be wordt georganiseerd. Heb er al een paar presentaties opzitten en terwijl Philip Achten de toehoorders de BIAC-case door de strot duwt, even de highlights tot nu toe opsommen:
Luc Van de Velde Director Developer & Platform group Microsoft Belgium had het over “Merging design and development in a 2.0 world”. Slotsom: MS biedt framework om aan alle behoeften te voldoen. Interessantste vond ik eigenlijk MS Silverlight, vroeger WPF/E, een browser-plugin (voor Windows en Mac, MSIE, Firefox, Opera, Safari, …) en vooral flash-killer. Maar daar kon/ wilde de man nog niet veel over vertellen, volgende week was het een grote conferentie daarover in Las Vegas.
Volgende spreker was Edwin Mol, freelance webdeveloper, zijn firma heet Siteware. Hij had het over de keuze van een framework en focuste daarbij op open source oplossingen. Naast Ruby on Rails had hij het vooral over een paar Java-frameworks, waaronder Google Web Toolkit, OpenLazlo, Wicket en Rife. Hij was vooral enthousiast over Rife, nadien nog even met hem gebabbeld en dat is een open source project van een Vlaming (moet nog opzoeken wie). Rife is stateless en component-oriented (in tegenstelling tot struts dat dan response/request-based is). Door middel van metadata die je aan je classes toevoegt, kun je -als ik het goed begrepen heb, ge kent mij- database-schema genereren en ook client-side validatie automatisch uit laten voeren door het framework. Veel meer info over Rife features staat hier. Wicket zou ook interessant zijn, is een open source framework van een Nederlands bedrijf blijkbaar, de volgende spreker had het daar ook over.
Voor de koffie-pauze hadden we nog een Nederlandse Apache en Java-guru op het programma; Ate Douma van Hippo. Hippo is een Nederlands bedrijf dat een open source CMS heeft en sinds kort ook een Portal oplossing. Moet hem straks nog eens aanspreken over wanneer hij vindt dat Portal-technologie ingezet moet/ kan worden. Zijn voorbeeld was alleszins ook weer voor een typisch intranet. Hij had het ook over de nieuwe portlet-specificaties (maar eentje onthouden; portlets asynchroon laden via ajax).
De mannen van Javablackbelt hebben ons hier op 20 minuten een cursus Hibernate gegeven. En straks proberen ze dat opnieuw, maar dan met Spring. Waarom ze dat doen? Omdat ze eigenlijk een developer knowledge website hebben, gratis voor developers maar betalend voor normale mensen. Ik snapte er geen bal van en toen ze kwamen vragen of ik een testje wilde komen afnemen (waarmee een blauw t-shirt te winnen viel) heb ik vriendelijk bedankt. Thomas en ik gaan pachten wel verplichten om zijn (verstofte) java-kennis te bewijzen 😉
Microsoft probeert ons nu, bij monde van Gunter Staes, te overdonderen met het gemak waarmee met Xaml, WPF, Ajax, Blend (een editor voor rich internet applications, beetje tegenhanger van flash/flex. De demo’s zijn straf, die Silverlight lijkt een krachtige plugin. Maar waarom naast Flash nog iets anders gebruiken? Beats me..
Terwijl de wireless hier wegviel, verliet Gunter Staes het podium en nam Noel Jaffré van Fatwire over. Hij had het over sattelite caches. Eigenlijk beschreef hij hier een door Fatwire gepatenteerde oplossing waarbij op ‘sattelite servers’ pagina componenten gecached worden ipv hele pagina’s. Niet helemaal duidelijk, maar lijkt erop neer te komen dat die sattelite servers eigenlijk minimale Fatwire presentatie logica bevatten en dat die, als een component niet beschikbaar is, dat aan het achterliggende systeem gaan vragen. Niet slecht, maar geen rocket science ook?
En dat was het voor mij, ik laat de Spring-cursus (zijn zelfs 2 sessies over) aan mij voorbijgaan. En de slides over GWT krijg ik wel, hopelijk.

Je geld uitlenen voor het goede doel: Kiva.org

by

nurse in kenyaGelezen op Peter Van Dijck’s blog; op kiva.org kun je mee microkredieten verstrekken aan kleine ondernemers in derdewereldlanden. Met die kleine leningen (blijkbaar tot maximum 1200 dollar op kiva) kan de lener zijn bedrijfje opstarten of verder uitbouwen.
Microkredieten zijn een belangrijk wapen in de strijd tegen armoede omdat ze enerzijds lokale economieën stimuleren en anderzijds omdat het succes van één kleine ondernemer het lot van zijn familie of van een kleine gemeenschap mee bepaalt. De Verenigde Naties riepen 2005 dan ook uit tot het jaar van de microkredieten en in 2006 ontving economieprofessor Muhammad Yunus uit Bangladesh, bedenker van het principe en oprichter van de Grameen Bank, de Nobelprijs voor de Vrede.
kiva cyclus
Kiva is eigenlijk een online beurs voor ‘mini-leningen’; lokale microkrediet-banken die met Kiva gepartnerd zijn, kunnen leningsaanvragen van hun klanten in de database toevoegen. Als kandidaat-lener kan je op de site dan op basis van verschillende criteria een ondernemer/ project zoeken om geld aan te lenen. Je kiest hoeveel je wilt uitlenen (het volledige bedrag of een deel ervan, van 25 tot 1200 dollar) en met je kredietkaart maak je het geld over. Via de site kan je dan op de hoogte blijven van hoe je lening wordt gebruikt. Je microkrediet-leningen zijn renteloos (je zult er dus niet nog rijker mee worden), de looptijd van is kort (6 tot 12 maanden) en de terugbetalingsratio op kiva.org zou tot nu toe 100% zijn. Meer info in de FAQ.
Dat U en ik er ooit een Nobelprijs voor zullen krijgen is onwaarschijnlijk, maar misschien kan Clouseau nog een goed woordje voor ons doen. In afwachting kunnen we dan eens kijken op kiva.org wie we een steuntje in de rug gaan geven?