I Am A Cyclist, And I Am Here To Fuck You Up

I Am A Cyclist, And I Am Here To Fuck You Up

It is morning. You are slow-rolling off the exit ramp, nearing the end of the long-ass commute from your suburban enclave. You have seen the rise of the city grow larger and larger in your windshield as you crawled through sixteen miles of bumper-to-bumper traffic. You foolishly believed that, now that you are in the city, your hellish morning drive is coming to an end.
Just then! I emerge from nowhere to whirr past you at twenty-two fucking miles per hour, passing twelve carlengths to the stoplight that has kept you prisoner for three cycles of green-yellow-red. The second the light says go, I am GOING, flying, leaving your sensible, American, normal vehicle in my dust.

Bijna met een zwaailicht op het hoofd

Na 5 jaar en 1 serieus ongeluk mijn fietsmuts op rust gesteld. De oude was versleten, mijn vrouwtje heeft het geld op de online toonbank neergeteld;
abus scraper, the orange version
De Abus Scraper, zoals gezien bij een collega in het fel orange. Ge kunt immers niet genoeg opvallen op de fiets. De pasvorm is veel beter dan die van m’n oude Giro Flak overigens.

On vous emmerde et ça va chier; de vertaling

on vous emmerde et ça va chierEen Nederlandse Facebook-vriendin vroeg om een vertaling van de stravve affiche die ik vorige week bij Brussel-Noord had zien hangen.
Bij deze Ellen;

Aan al diegenen die denken …
… dat als we “nee” zeggen, dat eigenlijk “ja” betekent
… dat bezopen zijn een excuus is voor hun daden
… dat hun maat te verontschuldigen is omdat “hij jong is”, “het niet goed met hem gaat” of omdat “hij niet gevaarlijk is”
… dat zich durven verdedigen tegenover opdringerigheid hetzelfde is als “seksueel gefrustreerd zijn” , “slecht geneukt zijn” en “geen humor hebben”
… dat ze zich zomaar tegen ons aan kunnen schurken zonder te vragen en we daar zin in hebben
… dat ze ons mogen afbreken of klote-opmerkingen maken omdat we wijven zijn
… dat wanneer we gemaquilleerd, in jurk of rok of met een décolleté rondlopen, we hen de toelating geven om ons op te vrijen en dat we daar dan niet over moet komen klagen
… dat we publiek bezit zijn als we niet als koppel op straat komen
… dat als we hen niet willen, dat is omdat we al “bezet” zijn (= bezit van een ander mannetje)
… dat wanneer men een vuurtje geeft, men ook sex verplicht is
… dat wanneer we hen vuur geven, we daarna ook sex verplicht zijn
… dat als men hen ophitst, men ook seks is verschuldigd
… dat een seksuele relatie sowieso eindigt met penetratie en/of ejaculatie
… dat ze ons beledigen door ons als feministe te behandelen
Aan iedereen die zich niet geviseerd voelt maar die het wel zou moeten zijn
We schijten op jullie en het zal stinken!

R-E-S-P-E-C-T anno 2009

Vorige week waren er bij Brussel-Noord (aan de kant van de rosse buurt) wildplaksters actief. Ze hingen verschillende zwart-wit affiches op, met daarop Franstalige teksten die grosso modo over “vrouw en vrijheid” lijken te gaan. Deze sprong daarbij wel het meest in het oog, al was het maar omdat het stinkend urinoir in de Aarschotstraat ermee beplakt was:

respect anno 2009 op een affiche aan brussel noord
“On vous emmerde et ça va chier!”, Aretha had het niet beter kunnen zeggen!

Goedgemutst op de fiets

mijn giro flak pispotAangezien het op de vouwfiets in Brussel niet altijd even rustig cruisen is, aangezien biker chic Elise hier toch ook moedig met een ARH door de straten flitst en omdat ze vorige week zelfs op deredactie schreven dat ge met een helm minder kans op hoofdwonden hebt (tiens tiens); ziehier mijn nieuwe passief-agressieve fietsmuts.
Nu zien dat ik niet overmoedig word natuurlijk 😉

Fast-foward door Brussel op de fiets

Deze ochtend reed ik met de vouwfiets van Brussel Noord door de Rogierlaan, rond het Meiserplein naar de Reyerslaan. Op zich is dat niet uitzonderlijk, maar vandaag bracht ik dat met mijn nieuwe oude gsm beverig in beeld, trok dat (met een omweggetje via VLC-player om van de mp4 een wmv3-bestand te maken) binnen in Windows Movie Maker, versnelde de boel een beetje, plakte er een stukje Laurent Garnier onder en vlamde dat YouTube binnen. Het resultaat, in navolging van LVB en Maarten-de-blogoloog; een versneld video-reisverslag;

4X sneller op de fiets door brussel

Maar aan die blokjes, daar moet ik misschien wel nog wat aan doen …

Samen in het taalbad

Een tijdje geleden hoorde ik op de trein twee oudere pendelaars praten over de onwil van Franstaligen om Nederlands te leren. ‘Pardon’, onderbrak ik de vurigste van de twee, ‘Pardon, maar waar ik werk worden tijdens de werkuren cursussen Nederlands gegeven en er zijn echt veel Franstalige collega’s die dat volgen.’
‘Ah, da’s toch interessant’ zei de gematigde medereiziger, waarop de andere enigszins gepikeerd riposteerde met ‘Ja maar, dat is bij bedrijf XYZ ook zo, maar kennis van de andere taal is verplicht om promotie te kunnen maken en dat is de enige reden waarom Franstaligen daar Nederlands willen leren!’
‘Misschien’, zei ik, ‘maar aangenomen dat dat klopt, is het dan nog geen sterk signaal dat een bedrijf van haar medewerkers de facto inspanningen voor tweetaligheid verwacht? Toont het feit dat Franstalige collega’s me vragen om Nederlands te spreken, niet aan dat er tussen de mensen toch wederzijds respect is, over de taalgrens heen?’ De twee mannen konden enkel instemmend knikken, onder de indruk van zoveel redenaarstalent.
Niet dus. In werkelijkheid bekende ik schaapachtig dat ik niet wist of de blinde ambitie van mijn Franstalige collega’s de enige reden is waarom ze Nederlands te volgen. Waarom ben ik soms toch zo sloom, mensen? Niet genoeg koffie, misschien?

Ereveld der Gefusilleerden

ereveld der gefusilleerdenIn Schaarbeek, waar nu de gebouwen van VRT en RTBF staan, lag vroeger de Nationale Schietbaan ofte Tir National. Op die plaats executeerde de Duitse bezetter tijdens de Eerste en de Tweede Wereldoorlog politieke tegenstanders. De gebouwen werden in de jaren ’60 afgebroken, maar enigszins verborgen tussen parkeerterreinen en de crèche van de RTBF ligt nog steeds het “Ereveld der Gefusilleerden”.
kruis en davidsterEr staan 365 kruisen, davidssterren en andere zerken als herinnering aan gefusilleerde Belgische, Franse, Engelse en (dikwijls eerder naar België gevluchte) Joodse verzetsmannen en -vrouwen. De namen, sterfdatum en reden voor executie van deze en andere tijdens WO II geëxecuteerden vind je o.a. op http://www.gefusilleerden.be/.
De volgende namen bleven na wat gegoogle, gesnuister op Wikipedia en het lezen van de onvoorstelbare heldendaden op verzet.org hangen:

  • Edith Cavell, een Engelse verpleegster die tijdens de Eerste Wereldoorlog Engelse soldaten naar het toen neutrale Nederland smokkelde. Ze stierf voor het vuurpeleton op de Tir National in 1915.
  • Op 20 oktober 1943 werden hier verscheidene leden van de Cometontsnappingsroute gefusilleerd. Comet werd opgezet door de toen amper 25-jarige Schaarbeekse Dédée De Jongh, geïnspireerd door het verhaal van Edith Cavell. Zij overleefde het concentratiekamp van Ravensbrück en werkte na de oorlog met melaatsen in Afrika. Deze grote dame stierf twee weken geleden in het universitair ziekenhuis van Sint-Lambrechts-Woluwe.
  • youra en choura livchitzAlexandre (Choura) en Georges (Youra) Livchitz waren Oekraïense joden die eind jaren ’20 met hun moeder naar België uitweken. Alexandre was één van de leiders van verzetsgroepering Groupe G (Commandant Jean). Zijn jongere broer Youra (afgestudeerd als dokter aan de ULB) was officieel niet bij het verzet, maar was wel één van de drie helden die op 19 april 1943 de 20ste trein naar Auschwitz-Birkenau wist te stoppen en zo Joden hielp ontsnappen. Beiden werden begin 1944 in Schaarbeek geëxecuteerd.

“Opdat we nooit zouden vergeten” klinkt dikwijls zo leeg of abstract, veel van de mensen die hier in Schaarbeek (of in Breendonk of elders) voor het vuurpeleton stonden, bestaan helemaal niet voor Google. Maar hun verhalen zijn, net als die van Cavell, de broers Livchitz en Dédée De Jongh, ongetwijfeld het vertellen en herinneren waard …
Meer foto’s van het “Ereveld der Gefusilleerden” staan op http://futtta.be/futttr/

Bloggers spotten in Brussel-Noord

brussel noord van wikimedia commonsIk las op http://www.tomklaasen.net/blog/2007/06/27/zero-privacy/ dat collega-blogger Tom net als ik via Brussel-Noord treint en zijn vennoot Koen dus ook. Aangezien zij Meneertje Confituur daar dus gespot hebben (Jeroen is er nog niet goed van), weten we dat die daar eveneens spoort.


Maar er is meer: Michel Vuylsteke doet ‘de nord’ blijkbaar ook aan (maar alleen des avonds) en blogger-groupies zouden daar tevens Pietel moeten kunnen ontwaren; hij fietst blijkbaar in nog geen 5 minuten van het station naar zijn werk. De laatste die ik zo op 1-2-3 de Nord in kon googlen/technoratiën is Maarten, bewoner van ChâteauBrys.be, die daar Rick De Leeuw al eens tegenkwam ook.
En er zitten ongetwijfeld nog Nordisten in blogland (vul maar aan in de comments). We moeten daar aan dat ietwat triestige jaren ’70-toogje in de centrale hal onder de sporen misschien maar eens speedmeeten, altegaar? En de liefhebbers kunnen dan snel nog een hotdog of hamburger kopen, daar een paar meter verder terug in de tijd …