Erg van een weekje verlof in Kreta genoten. Het was er wel heel erg warm, er zaten tientallen oorverdovende krekels rond het zwembad en het landschap was betrekkelijk dor.
Maar ik heb een fantastisch boek gelezen (“Het Puttertje” van Donna Tartt), heb me op mijn 45-ste eindelijk over mijn angst om in een zwembad te duiken heen kunnen zetten (al was het nog geen schoonspringen) en genoot er van om elke dag naar de winkel te fietsen; bijna 4km kilometer bergaf, een dubbele espresso aan de zee, wat eten kopen en dan weer 4km zwetend, puffend maar uiteindelijk zegevierend bergop.
En met vrouw en dochter in en aan het zwembad hangen en ‘s avonds samen lekker gaan eten, hoe ontspannend kan een vakantie zijn?