“Alle mannen kijken naar porno”

Hebt ge de titel gezien? Lees hem nog maar eens. “Alle mannen kijken naar porno“, inderdaad! Dat ontdekten Canadese onderzoekers toen ze een studie wilden uitvoeren naar de impact van porno op seksualiteit bij mannen.
Het moet zijn dat ze niet bij Jehovah’s Getuigen hebben aangebeld. Want toen mijn hormonen begin jaren ’80 ontwaakten, was ik “in de Waarheid” en ik kan U verzekeren, wij keken niet naar porno en masturbatie mocht al helemaal niet van Onze Vader. In “Maak je Jeugd tot een Succes”, het bijbelstudieboekje bij uitstek voor jonge Getuigen, was er zelfs een volledig hoofdstuk aan seksualiteit en zelfbevlekking gewijd, inclusief tips over hoe je de verleiding het hoofd moest bieden.
Maar ik moet zowat de enige jonge Getuige geweest zijn in wie God toch regelmatig teleurgesteld was. Want ook al bad ik vurig om kracht, de verleiding van bijvoorbeeld de douchende dame van Fenjal en al die prachtige lingerie-reclame in mijn eigenste geheime fenomenale feminatheek, was na een paar dagen steevast te groot. Dat werd er niet beter op toen ik, na maanden stiekem naar de covers van blootblaadjes geloenst te hebben, uiteindelijk toch een krantenwinkel ver van huis durfde binnenstappen. Daar kocht ik, nadat ik enkele tijdschriften over tuinieren en autosport achteloos doorbladerd had,  misselijk van opwinding en schuldgevoel mijn eerste Playboy, die ik midden de Belseelse velden met het hart in de keel doorbladerde. God weet dat daarna nog veel in dat boekje gebladerd heb.
Van al die verboden spanning lijkt weinig over te blijven, volgens datzelfde artikel op deredactie.be;

Het internet is de voornaamste bron van porno (90 procent), gevolgd door dvd’s (10 procent). Gemiddeld kijken jongens voor het eerst naar porno als ze tien jaar oud zijn.

Waarmee Tom Waits’ intro van “Better off without a Wife” ook naar de geschiedenisboekjes verwezen is;  “making a scene with a magazine” is immers zo passé.

Tom Waits - Intro & Better Off Without A Wife

Het schrijven verleerd

Ik heb nooit goed kunnen schrijven. Enigszins leesbaar schrijven met pen en papier bedoel ik, dat is altijd een probleem geweest. “Zo’n hanenpoten, gij moet dokter worden” zeiden leraren in een goede bui, of anders “Onleesbaar Goossens, begin maar opnieuw!” Toen ik een jaar of 10 was, vond m’n vader dat hij moest ingrijpen. Ik moest tijdens de grote vakantie dagelijks een tekst uit het jaarboek van de Getuigen van Jehovah overpennen op een A4’tje, het bijbelvers van de dag en behorende uitleg. Goed voor m’n geschrift en m’n geloof moet hij gedacht hebben, maar het heeft voor geen van de twee mogen baten. Rond m’n 16de verzaakten we aan De Waarheid en na m’n studietijd viel ik ook pen en papier langzaam maar zeker af, ten voordele van scherm en klavier waarmee ik toch zo hyper-efficiënt gedachten kan invoeren, bewaren en delen. Papier en vooral pennen, da’s m’n vader zijn hobby (hij verzamelt, repareert en ontwerpt zelf), dat heb ik allemaal toch niet meer nodig?
Tot ik, na vele jaren van bijna geheel-onthouding van pen en papier, enkele dagen geleden een vakantiekaartje naar m’n ouders schreef en daarbij de finesse en het geduld ontbeerde om ook maar iets leesbaar te schrijven.
Sorry Mama, sorry Papa. Als jullie het niet ontcijferd krijgen, dit staat er dus;

Veel te goed weer, veel te lekker eten, veel te snel terug naar huis. Perfect dus, niet?

En daaronder dan onze namen, natuurlijk. Elise, bijna 4, had haar naam zelf geschreven en die was beter leesbaar dan wat haar papa had gekrabbeld.

Blog Action Day 2009: klimaat-twijfel?

Het was een paar dagen geleden toch weer warm voor de tijd van het jaar, niet? Dat ziet er potverdorie niet goed uit voor onze ijskappen, nog even en het water staat ons helemaal tot aan de lippen. Armageddon, dan toch nog, ik had de Getuigen nooit de rug mogen toekeren! Maar als we nu allemaal héél erg ons best doen, als Amerika en China zich eindelijk achter Kyoto (of Kopenhagen) scharen, misschien, héél misschien komt het dan allemaal nog goed?
Nee, ge ziet het, ik ben niet één van die mensen die vrolijk panikeren over hoe ons klimaat bijna finaal naar de kloten is en over hoe we dat allemaal aan onszelf te danken hebben, of dan toch zeker aan de industrie, aan Amerika en aan Bush Jr. persoonlijk.
Maar
kernenergie is verrijkend voor electrabel en de franse staatskasMaar dat betekent niet dat er volgens mij geen vuiltje aan de lucht is. Er loopt wel degelijk iets verkeerd met milieu en klimaat en dat is denk ik ten minste gedeeltelijk te verklaren door onze collectieve hyper-activiteit. En als ik -we blijven simplistisch- moet kiezen tussen meer of minder CO2, dioxines of andere residuen van onze menselijke doe-drang, dan moogt ge voor mij dus gerust een streepke bij “minder” zetten, ook al geloof ik niet dat we daarmee de veronderstelde toorn van (schrappen wat niet past) God, Moeder Natuur of het Lot kunnen afwenden. Nu ik het toch over klimaat verandering heb tenslotte nog dit: omdat het zo moeilijk kiezen is tussen de pest (co2) en de cholera (kernenergie), vind ik het bijzonder spijtig dat de -misschien ambitieuze- beslissing om de oudste en kleinste kerncentrales vanaf 2015 te sluiten, nu door de huidige regering -toenmalig coalitiepartner OpenVld incluis-  terug uitgespuwd wordt.
Zo, daar hebt ge het. Een handvol niet onderbouwde meninkjes over mens, milieu en klimaat, in amper 3 paragrafen. Daarover moest ik van mijn linkse kerk vandaag immers bloggen, want het is Blog Action Day, over één van onze stokpaardjes dan nog! Soit, plicht vervuld, tot volgend jaar dan maar weer?
easy going solarcharger TYN91
Of wacht!
“Blog Action day”, misschien moet ik dan ook echt iets doen voor het klimaat? Zoals bijvoorbeeld deze zonne-energie batterijlader (“met baanbrekende MSPT-technologie“) voor mijn HTC Hero kopen? Wauw, dat zijn zelfs niet twee maar drie vliegen in één klap; ik heb er een leuke gadget bij, ik doe iets voor het milieu en ik kan m’n lezers op deze feestdag voor blogs en klimaat uitnodigen om ook zo’n zonne-energie hebbeding te kopen. Als we met genoeg zijn, is die klimaattop in Kopenhagen misschien zelfs niet meer nodig? En anders houden we er toch nog een korting voor een gezamenlijke aankoop aan over. Doet ge mee? Ik lees het wel, in de commentaren.