So our summer holiday in Scotland did not resemble below video (Mark Ronson feat. Kevin Parker of Tame Impala), but it was magnificent nonetheless 🙂
mark ronson
So far, this is disco (over Radiohead, Talk Talk en deep house)!
Radiohead is voor mij één van de grootste groepen van pakweg de laatste 20 jaar, “Kid A” is een meesterwerk en “Everything in its right place” (“so far, this is disco” zegt Yorke grijnzend) een magistrale opener.
Osunlade, Amerikaanse deep house DJ, producer en muzikant, coverde samen met r&b zanger Eric Roberson “Everything” voor de Radiohead-tribute “Exit music”. Even donker, even dansbaar maar vreemd genoeg naar het midden van het nummer toe met een sterk Braziliaans ritme. Deze zeer geslaagde versie kunt U volledig beluisteren (om de 15 seconden ofzo wel op ‘play’ klikken) en kopen op de online shop van Bleep. Op “Exit Music” staan overigens nog een paar sterke covers, oa. van The Randy Watson Experience (Morning Bell), Mark Ronson (Just) en Meshell NDegeocello (The National Anthem).
Hieronder ook een tubeken met een behoorlijk afwijkende live-versie van Osunlade’s Everything. Het geluid trekt eigenlijk op niet veel (filmen met uw GSM moest verboden worden), de bassen komen veel te sterk door, maar het blijft de moeite …
En ooit moet ik het hier dus ook nog eens hebben over de parallellen tussen Radiohead en Talk Talk, maar dat zal dus voor een andere keer zijn … Maar net in een comment op Youtube wel het gerucht gelezen als zou Mark Hollis terug goesting hebben om muziek te maken, als alles goed loopt zou er in 2009 een nieuwe CD komen!?
(Don’t) Hang that DJ!
Mark Ronson is bekend van zijn werk als producer van onder andere Amy Winehouse en Lily Allen, DJ-et (of hoe vervoeg je dat, Nederlands-kundige lezers?) in zijn vrije tijd en was al verantwoordelijk voor een heerlijk afwijkende cover van Radiohead’s Just.
De man heeft nu een tweede eigen cd uit (“Version“), waarvoor hij met heel wat bekend volk een flinke haffel coverkes opnam. Met de hulp van Daniel Merriweather smeet hij zich op ‘Stop Me’ van The Smiths en mashete er dan ook nog even ‘Keep me hanging on’ van The Supremes (en later ook Kim Wilde) doorheen.
Morrisey-epigonen en andere Johnny Marr-aanbidders kunnen beter niet kijken, maar ik vind dit een … heerlijk afwijkende cover!