Daar zit ge, op een maandagochtend op het werk en tussen Powerpoint en presentatie zijt ge wat aan het kloten aan een blogpost waarin Queen een rolletje speelt en ge vraagt U af of iemand op YouTube Brian May op ukelele doet, want een ukelele is altijd leuk (vraag maar aan spekvriend). Zo komt ge dan op een leuke cover van “Best friend” door YouTube-wonder Julia Nunes, ge klikt wat rond langs haar naïef bevallige covers en ziet dat haar nieuw album geproducet is door Pomplamoose. Tiens, grappige naam, klik-klik-klik dus en ge luistert naar wat die Californische citrusvruchten te bieden hebben en -om een lang verhaal kort te maken- ge geraakt daar niet meer weg.
Pomplamoose …
- is de groep van Youtube-multi-instrumentalisten Jack Conte en Nataly Dawn (die een paar jaar in België woonde, blijkbaar)
- maakt muziekjes videosongs: “a new medium with 2 rules: What you see is what you hear (no lip-syncing for instruments or voice) and If you hear it, at some point you see it (no hidden sounds)”,
- brengt op die manier mooie en/of maffe covers van “La Vie en Rose“, Beyonce’s “Single Ladies“, “My Favorite Things“, “Mr. Sandman” en het diep ontroerende “Nature Boy” (van eden ahbez maar in ’48 een grote hit voor Nat King Cole).
- speelt ook echt mooie eigen nummers zoals “Expiration Date“, “Centrifuge“, “Pas Encore“, “Le commun des mortels” en “Little things“.
- is liefde op het eerste gehoor. I! need! more! Pomplamoose!
- haalt hier Earth, Wind & Fire’s September door een bijzonder vrolijke “Nouvelle Vague”-achtige mangel om Nataly Dawn’s vader een fijne verjaardag te wensen:
Man man man, ik moet gewoon iets van Pomplamoose in m’n presentatie verwerken!