Une question pour mes amis et collègues Belgo-francophones (qui ressemble pas mal à une question que j’avais posé déjà en 2008): Comme le N-VA de Bart De Wever ne figure plus dans les négociations pour la formation d’un nouveau gouvernement, n’est-il pas le moment idéal pour se débarrasser aussi de Olivier Maingain et son FDF, enfin de maximaliser nos possibilités de succès? Merci d’avance pour ce geste politique courageux et indicatrice de votre souhait de réussite!
“Politieke smog verhindert zicht op weg naar 23 maart”, titelde Metro gisteren. Dat het niet gewoon een beetje mistig is op het politieke toneel mag duidelijk zijn, de aanhoudend vergiftigde atmosfeer laat zich inderdaad beter omschrijven als smog. Stokebrand Reynders? Wat hebben we de afgelopen maanden immers al niet gezien of gehoord? Reynders probeert het vuurtje van zijn verhoopte premierschap brandende te houden, maar coalitiepartners PS/CDH en CD&V lachen die ambities steevast weg. Diezelfde Reynders zou volgens De Standaard samen met Verhofstadt -en later met verkenner Van Rompuy- de groenen aan boord hebben gevraagd. Ze hoopten om Bart De Wever zo achter de netten te kunnen laten vissen, maar Vera Dua zag weinig in een voor haar te rechtse coalitie. Plan mislukt, de man met de -vooralsnog lege- pan bleef dus incontournable. Chaos, Verhofstadt en de lege pan De Standaard onthulde, naast de demarches van de Koning, ook veel over de chaos bij CD&V. Tijdens de besloten vergaderingen van “de reflectiegroep” (in een wegrestaurant langs de E40 of all places) viel daar vooral het gebrek aan een natuurlijke leider op. Herman Van Rompuy werd gevraagd weg te blijven, want niet onverzoenlijk Vlaams genoeg. Communautaire hardliners duwden de ex-centrum-partij daarop nog meer in de hoek waar men, met De Wevers lege pan voorbarig op het vuur, likkebaardend op dikke vissen staat te wachten. De onmachtige Leterme belandde van de weeromstuit (of was het dan toch honger?) in het ziekenhuis; hoge bloeddruk, ontstekingsremmers en daardoor interne bloedingen aan het maag- en darmstelsel. Liet de zelfverklaarde Keizer van de Vlaamse ontvoogding zich dan echt vloeren door stress en maagzweer? Uit een peiling van Le Soir en RTL-TVI bleek alleszins dat de hoogdagen van Leterme al weer voorbij zijn, zelfs in Vlaanderen. Want dat de Franstaligen onze man uit Ieper niet echt zien zitten als Premier viel nog wel te verwachten, maar dat hij nu ook in zijn Heimat al terug de duimen moet leggen voor rivaal Verhofstadt, dat moet toch een kaakslag zijn. Verhofstadt, die er volgens de Standaard kort voor de eedaflegging van de overgangs-regering nog de brui aan wilde geven, is er in geslaagd zich boven het gewoel te plaatsen en lijkt voorlopig de enige politicus te zijn die wat rust kan brengen. Het spreekt in die context boekdelen dat de NVA het nodig achtte om op 14 februari met chocolade (een lepeltje suiker, iemand?) en een paginavullende advertentie in Metro nog maar eens uit te leggen waarom een staatshervorming nodig is. Blijkbaar is Bart De Wever toch niet meer zo overtuigd van “het mandaat van de kiezer”? Waar er rook is, moet de pan van het vuur Wat er nu moet gebeuren? Als er sprake is van smog, dan moeten we onze politici misschien vragen het ook even trager te doen? Afstappen van die snel opdoemende deadline, de lege pan even terug van het vuur halen, de rook laten optrekken en Verhofstadt misschien zelfs vragen de boel tot 2009 waar te nemen misschien? 40% van de 501 Vlaamse respondenten van de peiling van Le Soir/RTL-TVI dachten er -nog voor de hospitalisatie van Leterme- alleszins zo over. Maar ik weet het niet, eigenlijk. En U?
Een vriend van me heeft een verhaaltje-voor-het-slapengaan geschreven, vandaar uitzonderlijk een post met enkel en alleen een link naar zijn tekstje, dat begint met;
Zit je warm in je bedje? Heb je je knuffelbeer bij je? Dan vertel ik je nog een verhaaltje! Vanavond vertel ik je een echt gebeurd verhaaltje over het eerste leerjaar van een schooltje hier niet zo ver vandaan. Vroeger was er maar 1 klasje, maar nu zijn er kindjes in 1a en in 1b, net zoals in jouw school.
Ik ben triest, ongerust en kwaad. Na 123 dagen onhandig onderhandelen hebben we nog steeds geen regering. In tussentijd is de polarisatie tussen Nederlands- en Franstaligen en zelfs tussen Vlaams-nationalisten en andersdenkende Nederlandstaligen alleen maar sterker geworden en daar word ik dus triest en vooral ongerust van. En de uitlatingen van sommige Vlaams-nationalisten -die op die manier mee de oorzaak zijn van de polarisatie-, die maken me ronduit kwaad. Vlaams-nationalistische vrienden, laat me duidelijk zijn: U hebt het volste recht om voor meer autonomie voor Vlaanderen te ijveren. U mag zich verheugen in de onbuigzame houding van kandidaat-premier Leterme en U mag van mij zelfs hopen op volledige zelfstandigheid voor Vlaanderen, ook al verkies ik persoonlijk stevige afspraken die goed zijn voor mijn Vlaanderen én voor mijn België (waarbij ik me overigens niet volledig achter de oproep van reddesolidariteit.be kan scharen). Maar uw Vlaanderen is dus ook mijn Vlaanderen en ik woon hier graag, daar zal de splitsing van B-H-V of een verdere staatshervorming niet veel aan veranderen. Indien U echter het type Vlaams-Nationalist bent dat op fora, online gastenboeken en blogs gaat rondbazuinen dat wie voor Belgique is, tegen Vlaanderen is, dat “Vlamingen” die uw nationalistische agenda niet delen, hun mond moeten houden, dat ze maar beter verhuizen naar Wallonië, “want dat is het paradijs op aarde voor parasieten als U”, dat ze volksverraders zijn of dat ze niet alleen bedreigd zullen worden maar dat de daden zullen ook volgen, dan heb ik daar wel een probleem mee. Dan word ik eigenlijk flink pissed. Ik hoop en bid (en pas op, ik ben een ongelovige, het feit dat ik bid wilt dus heel wat zeggen) dat U deel uitmaakt van een kleine minderheid waar de Letermes en andere De Wevers snel afstand van zullen nemen. Alhoewel De Wevers uitspraak over de domweg bazelende Decroo, “Het is niet omdat de Decroo een taal spreekt die lijkt op Nederlands, dat hij Vlaming is”, me weinig hoop geeft. Misschien hebben we vooral meer pragmatici zoals De Gucht nodig?
Een paar maanden na de verkiezingen begint het ongeduld (ookinblogland) te groeien. Waar blijft Leterme met zijn regering? Is BHV nu nog altijd niet onverwijld gesplitst? Kan Dehaene anders niet gewoon even terugkomen? En zijn er nog verkoudheden te verwachten ten vakantiehuize Milquet? De GVA publiceerde eergisteren de resultaten van een peiling onder haar lezers onder de titel “Uw mening: Vlaamse partijen mogen geen toegevingen doen!“. De boodschap van het artikel was duidelijk; de meerderheid van de deelnemers aan de peiling vinden dat Leterme voet bij stuk moet houden en dat de Franstaligen onaanvaardbaar koppig zijn. Blogger Michel Vuijlsteke heeft zo zijn eigen mening over die enquête (waarmee ik het grotendeels eens ben, maar of confederalisme tot separatisme leidt zoals hij in een comment schrijft, daar ben ik helemaal niet zo zeker van) en dat leidde al snel tot een beetje discussie op zijn blog. Ik was daar eerste ongelofelijk flink aan het typen in de comment-box, maar ik wil blog.zog.org niet nodeloos belasten (het gaat daar nu juist wat sneller) en ik besloot mijn mening dus eerder hier te ventileren, een trackback doet de rest wel. Vandaar: Ik twijfel er niet aan dat Leterme uiteindelijk (eind augustus/ begin september) een regering op de been zal brengen en dat onze Franstalige landgenoten hoe dan ook toegevingen op het vlak van de staatshervorming zullen doen. Zo, dat hebben we dan ook weeral gehad. Maar daarmee weten we nog niet:
welke partijen er in die regering zullen zitten
wat de staatshervorming zal inhouden
wat het uiteindelijk regeringsakkoord zal betekenen voor de relatie tussen CD&V en N-VA.
En dus keek ik nog wat dieper in de glazen bol:
over de regering: “Zie ginds komt Di Rupo uit Bergen weer aan“. Dat betekent vermoedelijk dat MR/FDF gewipt wordt. Milquet zal zich dan misschien ook al wat beter in haar vel voelen. Aan Vlaamse kant blijft Vande Lanotte nog wel even aan zee denk ik, een asymmetrische regering dus?!
over de staatshervorming: de splitsing van BHV komt er wel (ze moeten immers iets doen, cfr. het arrest van het Arbitragehof uit 2003 en meer nog omwille van de hoge symboolwaarde van dat dossier) en natuurlijk horen daar compensaties voor die Waalse toegeving bij, want zo gaat dat met onderhandelingen. Ik betwijfel of er voor de rest nog bevoegdheden zullen worden overgeheveld naar de gewesten (enkele symbolische schoonheidsingrepen daargelaten).
over de N-VA (en het kartel met de CD&V): “Vlaamse vrienden, laat ons scheiden”? De compromis-staatshervorming zal voor N-VA nooit ver genoeg gaan. Aangezien -volgens mij- aan de andere kant FDF (met de MR) toch van de onderhandelingstafel verdwijnt, zou het evenwicht mooi bewaard blijven en wordt Leterme’s regering er alleen maar stabieler door.
Gerelateerde leuke links om te lezen in afwachting van het uitkomen van deze voorspellingen: