Gisteren weer bijzonder loemp geweest. Eerst de wordpress.com-stats voor mijn blog kapot gemaakt; mijn WordPress-api-key is niet meer geldig voor deze blog. ‘t Is nu wachten op hulp van de wordpress.com support om opnieuw domweg naar die onbenullige feitjes te kunnen staren.
Eéntje is geentje en daarom ‘s avonds in het ingeslapen Eksaarde-dorp ook nog eens gevallen met de vouwfiets; te snel willen rijden, recht op de pedalen, voet van trapper geschoten, evenwicht kwijt aan pakweg 30 per uur en op die manier een spoor van geraspt vel (van mijn linkerarm) op het asfalt achtergelaten. Loemp zijn doet zeer, zeker als er (nog steeds vochtige) schaafwonden aan te pas komen.
Uw medelijden wordt bijzonder op prijs gesteld!
stom
futtta klunst weer (met MBR’s)
Ik had weer eens stom gedaan! Ubuntu installeren, daar kan tegenwoordig niets fout bij gaan, toch? Dacht ik ook, toen ik mijn laptop bootte met de Ubuntu Gutsy CD om van een externe HD (a whopping 4Gb in een Icybox!) een ‘disktop’ te maken. Met die disktop wilde ik de regel dat een werknemer geen ander OS mag installeren op de precious company hardware, een beetje geniepig omzeilen.
Wat er dan fout liep? Wel, omdat ik mijn laptop eerst had laten booten van de Ubuntu CD en dan pas de externe HD had ingeplugd, overschreef de Ubuntu installer (na succesvolle setup op /dev/sdb) de MBR van de interne harde schijf (/dev/sda, hd0 voor grub) waarop mijn corporate WinXP stond. Het nuken van de MBR op de eerste HD is in een aantal scenario’s ongetwijfeld wenselijk, maar ik zat daar wel mooi met de gebakken peren: Grub bleef hangen in stage 1 zolang de externe schijf er niet aanhing.
Door dat stomme kabeltje te laat in te pluggen, heb ik een beetje moeten wroeten vooraleer ik terug een volledig werkend systeem had. De MBR herstellen met de XP recovery console kon al niet: ik heb hier thuis geen XP en die cd gaan vragen aan onze helpdesk leek me al bij al geen goed idee. Google toonde me gelukkig de weg naar MBR-zielerust; ms-sys is een linux utility om MS Windows compatibele mbr’s te schrijven. Booten van Ubuntu CD, “apt-get install ms-sys” en “ms-sys -m /dev/sda” en mijn corporate PC was terug in originele staat! Oef, konden ze mij alleszins al niet meer op staande voet ontslagen 😉
Volgende stap; een MBR met grub stage 1 op de externe HD schrijven en grub dan volledig van die schijf laten booten. No biggy; opnieuw booten met de Ubuntu CD, vanop de command line grub opstarten, met “find /boot/grub/stage1” checken waar grub geinstalleerd staat (hd0 dus) en dan grub zijn ding laten doen met “root (hd0,0)” en “setup (hd0)“. Tenslotte /boot/grub/menu.lst nog aanpassen om te booten van hd0 ipv hd1 en pats-boem-klets; ik had niet enkel een WinXP op mijn laptop, maar ook een bootende Ubuntu op de externe harde schijf. Free at last! Free at last!
Laatste probleempje; de Icybox was nu hd0 voor grub, maar /dev/sdb eenmaal ik in linux was. Geen probleem, behalve bij een Ubuntu kernel upgrade, want dan werd mijn /boot/grub/menu.lst verkeerd aangepast en probeerde grub zijn stage 2 terug op hd1 (de interne schijf) te vinden. Daarvoor paste ik /boot/grub/devices.map nog aan naar
(hd0) /dev/sdb
(hd1) /dev/sda
Het was nog even wachten op een kernel upgrade om te zien of dat werkte zoals verwacht, maar ik was de afgelopen weken alleszins weer een happy pinguin. Tot -tja, ik ben echt wel een kluns- … tot ik deze ochtend mijn Icybox al vouwfietsend uit m’n halfopen computertas op straat hoorde vallen. Proberen booten, maar alles is kapot en fsck biedt geen redding. Ik heb dus geen Ubuntu disktop meer. Zal maar eens naar een 2,5 inch HD van 20Gb ofzo zoeken op Kapaza zeker, dan kan ik nog eens van voren af aan beginnen? Freedom is never free 🙂
Zonder bril in het donker tasten
Deze ochtend op “de route” tussen Eksaarde en Lokeren had ik last van aanvriezende mist op mijn brilleglazen. Dan maar met bril in de hand(-schoen) verder gereden tot die, krachtwoord-in-het-kwadraat-gewijs, op de grond viel! Gevolg: 10 minuten in het pikkedonker zonder bril (ah ja) met het led-pink-lichtje tussen de bevroren bladeren moeten zoeken naar de uiteengespatte onderdelen. Trein weg, met plakband van de stationschef brilleglas in de bril gemonteerd om op trein toch nog iets te kunnen zien. Hier in Brussel bij een vriendelijke opticien in de Rogierlaan mijn bril dan laten maken, gratis en voor niks, want “alleen dokteurs vragen geld voor een vijs eh mijnheer”. Fantastische man, die Mijnheer Thomee!
There is no backup in the champagne room
De laatste werkdag voor ons weekje Centerparcs had ik mijn laptop nog snel bij onze vrienden van de service desk binnengebracht. Het onding was 3 weken geleden immers van de trap gevallen en ook al werkte de boel tegen alle verwachtingen in nog prefect, toch was de “verpakking” zo zwaar gehavend dat de dvd-drive en de batterij er maar een beetje hulpeloos bij hingen te bengelen.
Aan de jongens van de service desk dus gevraagd of ze daar iets aan konden doen en gezegd dat ze alles wel proper moesten overzetten als het een nieuwe machine moest worden, ook de gegevens buiten de standaard data-directory.
Maandagochtend inderdaad een spiksplinternieuwe PC gekregen: dezelfde Dell Latitude d620, maar dan vers van het schap. Allemaal goei, of toch niet; enkel de data in c:\data was overgezet, de rest was ik kwijt. Fuck! Shit! Krachtwoord-in-het-kwadraat! Die rest, dat zijn immers niet alleen een aantal lokaal draaiende webapps, wat eigen prototypes/ testjes, maar ook de dev-versie van een leuk projectje waar ik voor mezelf aan bezig was en vooral een wiki die ik als persoonlijke kennisdatabank gebruik! Al mijn kennis, weg! Ik weet niks meer, ik ben opnieuw een hulpeloze baby in een groot telecom-bedrijf waar alles om kennis van projecten, systemen en processen draait! Klotestom dat ik dat nooit gebackupt heb! Een mysqldump, meer moet dat niet zijn! Of in Mediawiki de exportfunctie gebruiken, ook makkelijk zat! Niet dus, loempe Goossens dus! Arghhhhhhhhh!
En nu smeek ik service desk een paar keer per dag of ze de data van mijn oude harde schijf (die daar ergens in hun vagevuur rondslingerd) willen overzetten naar mijn nieuwe machine … Ze kunnen dat, Ze zijn zo almachtig. Het staat geschreven dat Ze dat uiteindelijk ook zullen doen. Maar almachtigen zijn veeleisend en wispelturig, dat is geweten. Laat ons bidden!
Ongelovigen kunnen ondertussen nog eens naar Chris Rocks antwoord op (Everybody’s free to wear) Sunscreen luisteren: