Als ge naar Italië gaat

lucca_stolen_signWe waren eind augustus op vakantie in Toscane. Ik ga U niet vervelen met een jubelend reisverslag (het was een prachtreis) of een ouderwetse diavoorstelling (het landschap was adembenemend mooi)(1), maar als ge daar zelf ooit naar toe wilt, dan zijn volgende 5 mini-reistips misschien handig;

  • Als ge niet wilt dat uw (huur)-wagen wordt weggesleept; gebruik dan enkel parkeerplaatsen die blauw (of wit) afgebakend zijn. Parkeren in een gele rechthoek is vragen om moeilijkheden, want die plaatsen zijn er alleen voor de inwoners van die mooie Toscaanse stadjes.
  • Als ge op restaurant gehecht zijn aan de versheid van ingrediënten; controleer dan even of er sterretjes naast de gerechten op het menu staan. Hoe meer sterretjes op de kaart, hoe meer diepvries en dus hoe minder verse ingrediënten. Als ge voor de Italiaanse keuken gaat, moogt ge immers streng zijn.
  • Als ge op de trein een confrontatie met een lastige conducteur wilt voorkomen en vooral de woorden “And now you pay a fine” liever niet wilt horen, koop dan niet alleen treinbiljetten, maar laat ze voor je op de trein stapt ook afstempelen in het station. Of stempel niet af en reclameer uw boete van 50 naar 5 euro.
  • Als ge het Italiaans niet machtig zijt, vraag dan aan uw vrouw of zij het woord wilt doen en hoop dat zij haar plan wel trekt (zoals mijn Veerleken dat zo knap deed). Op breed aanwezige kennis van Engels (of Frans) moet ge immers echt niet rekenen.
  • Als ge het niet zo voor “gewone” ijsjes hebt, maar U toch wilt laten verrassen; het citroenijs met bruiswater in Gelateria Santini in Lucca is een verfrissende aanrader!

(1) Geen diavoorstelling, alhoewel; ik heb een paar mooie 360° panorama-foto’s getrokken met m’n nieuwe Galaxy, maar ik moet nog even uitzoeken hoe ik die best online zet.

Stress op de trein

Gisteren op de trein deze cover van Metro (het gratis krantje) gespot:cover van metro op 13 Juni 2013, één grote advertentie voor nivea stress protect
“Werken op het Spoor; 1 trein op 2 wordt afgeschaft” en die foto, daar hebben meer dan één treinreiziger bij gevloekt. Verscheidene mensen op de trein en op het werk reageerden inderdaad uitgesproken negatief. Want dat kan toch niet? Werken op het spoor, OK, maar 1 trein op 2 afschaffen, echt?
Nèt echt maar nee, niet echt dus. Want op pagina 3 stond opnieuw een Metro-logo en die was op die manier dus ook front. En voor wie héél goed keek, bengelde onderaan de eerste pagina de melding “advertentie”. De reclame ernaast vroeg of dit nieuws me stress bezorgde en verwees door naar de allerlaatste pagina waar Nivea me weer eens iets nieuws probeerde aan te smeren. Nivea Stress Protect? Nee dank U!
Maar wat moeten we nu met die negatieve gevoelens die de fake eerste pagina opriep? Wel, ik heb besloten om een klacht bij de JEP in te dienen. Want een advertentie die moedwillig de indruk wilt wekken redactionele content te zijn om negatieve gevoelens te creëren, dat stinkt. Geen Nivea Stress Protect die dat kan maskeren.

Heulen met de vijand

Afgelopen zaterdag werd in “Interne keuken” op Radio1 de eeuwige discussie over auto versus minder auto nog eens opgerakeld. Niet dat ik geluisterd heb, ik was op dat moment mijn fietsketting aan het smeren of zo, maar deze tweet van ex-collega Jeroen Fossaert raasde wel voorbij in m’n Facebook-stream;

Radio 1 over ‘mijn auto mijn vrijheid’. Discussie nonsens zolang bvb BRU – Diegem sneller per wagen dan trein. (cc @filletk )

Zo’n uit z’n verband gerukte stelling zet me aan het denken natuurlijk. Bedoelt Jeroen dat het simpele feit, dat de auto op die route sneller is, elke discussie over minder auto dan ècht volledig overbodig maakt?
Maar de tijd van m’n grote gelijk heb ik enkele verjaardagen geleden al achter me gelaten en terwijl ik de druk in de banden van m’n vouwfiets nog eens controleerde, bedacht ik dat auto-liefhebbers eigenlijk de grootste pleitbezorgers van het openbaar vervoer zouden moeten zijn. Want meer pendelaars op de trein, dat is minder file voor de Jeroenen. Omgekeerd zouden treinreizigers dan kunnen ijveren voor meer auto; meer plaats om de benen te strekken en minder hoge piekuur-belasting van materieel en netwerk en dus minder vertragings-ellende.
Als iedereen zo pleitbezorger wordt voor “de andere”, zullen de wetten van vraag en aanhod op basis van al dat egoïstisch altruïsme de weegschaal in een quasi goddelijk evenwicht brengen! Of misschien verandert er zo weinig of niets, maar we nemen het dan wel voor elkaar op en dan hebben we ten minste dat warme gevoel van verbondenheid. Liefde is heulen met de vijand!
(voor wie het zich afvraagt; de treinrit Brussel (Noord) naar Diegem duurt 11 minuten)

Op de trein, bijna thuis

Dinsdagavond, iets na 5. Ik zit op de trein, de oortjes galmen Radiohead en het schemert binnen en buiten. Nog even en ik ontsnap aan deze TL-verlichte trein die met de welgemeende excuses van de conducteur door de eerste najaars-donkerte gefrustreerd achter een piekuurtrein tjokt. Bijna thuis, gelukkig, maar nu nog even genieten van deze aangenaam onaangename vervreemding.

[720p] Radiohead - Prague 2009 [Full Concert]

Het einde van m’n grote gelijk

Een gewetensbezwaarde en een beroepsmilitair stapten samen op de trein in Brussel-Noord. Ik was die gewetensbezwaarde en het werd een fantastisch gesprek vol wederzijdse interesse en nuance.
Ik zou wat meer gesprekken moeten aanknopen, op de trein, maar zo zijn we niet. Afgesloten achter de laptop, zoals ik, nu. Of een krant of een boek of gewoon slapen.
We zouden meer gesprekken moeten aanknopen en dan ook echt luisteren, zeker als er iemand tegenover ons zit die er een andere mening op nahoudt. Want als je dan naar elkaar kunt luisteren in plaats van je discussiërend terug te trekken achter de linie van het eigen grote gelijk, dan wordt het pas écht interessant!
Ik zal er aan proberen denken, als ik het vervolg op m’n controversiële ‘flash irrelevant’ blogpost schrijf.

5 reasons why the NMBS should have an API

nmbs should have an apiThis weekend I joined the Facebook-group “NMBS should have an API”. The NMBS (or SNCB, for the route planner) and Infrabel (for railtime) have data available that is very relevant for their customers, but this does not really translate in great applications, does it? Wouldn’t it be better for public companies such as the NMBS to focus on exposing their data/ business logic and less on the presentation, allowing 3rd parties to connect to their API’s to create innovative new applications?
Just image what kind of sexy, useful applications that could be created this way. Here’s 5 to start with:

  • A mobile application that can
    • plan your rail-travel based on your current GPS-position and the destination you enter
    • adapting your route while “on rails” in case of delays of current or next train
  • A Netvibes-widget containing basic route planner and railtime funcionality. Netvibes is great by the way, their widgets can be deployed in Netvibes, iGoogle, Live.com and standalone on any site, but also on your Mac OS X and Vista desktop. I build a very simple LinkedIn widget almost a year ago. It’s actually little more then a wrapper around their mobile site, but according to the Netvibes stats it’s installed by more then 1200 users. Great potential!
  • mytrain.be: a personalized website for daily commuters:
    • register and select the train(s) you use on what days of the week
    • receive warnings by mail/ sms in case of delays
    • automatically propose alternative routes in case of delays
  • A sexy mashup of real-time train info and Google Maps, as already seen on http://swisstrains.ch/ (great to look at, not sure it’s that useful though)?
  • A trainusers-application integrating into social websites, allowing you e.g. to hook with fellow-travelers on Twitter or Facebook while on rails?

So indeed, NMBS and Infrabel, give us API’s and enjoy the great stuff that’ll be build on it. And if you’re reading this and you would like to use or develop applications based on such data, join that Facebook group!

In 1976 naar Joegoslavië

Vorige week gespot in de 2de gang onder de sporen van Brussel-Noord; een oude affiche van de NMBS ter promotie van de internationale treinverbinding met wat toen nog Joegoslavië heette.

affiche1

Op de affiche staat een oud logo van de NMBS ter gelegenheid van het 50-jarige jubileum in 1976 (detail links), de maker of het reklamebureau heette blijkbaar Louli (midden). En voor wie naar Ljubljana wilt; op het detail rechts staat de toenmalige dienstregeling.
affiche_detail_logoaffiche_naamaffiche_detail_regeling
(de foto’s lijken er niet op; er zijn begenadigder fotograferende bloggers dan ik en die Qtek 9100 zou op straffe van … iets heel gruwelijks eigenlijk nooit als fototoestel gebruikt mogen worden, maar het is zondag en ik ben nog moe van het eten en de gezelligheid van gister.)