Vlaanderen rechtser dan in 2010? Een misverstand!

BDW kijkt U ietwat kritisch aan (bron: wikipedia)

De verkiezingen liggen achter ons en de grote winnaar is ontegensprekelijk het NV-A van Bart De Wever. Maar heeft de Vlaming wel echt tegen de PS en voor het NV-A model gestemd? Niet echt, want de regeringspartijen gingen er niet op achteruit. Stemde de Vlaming in 2014 dan ten minste rechtser dan in 2010? In het artikel “Het roomsblauwe gelukje van Bart De Wever” op Apache plaatste Tom Cochez al volgende bedenking;

Aan de linkerzijde van het politieke spectrum wint Groen een zetel en verliest sp.a er een. Verder gaan de negen zetels verlies van het extreemrechtse Vlaams Belang naar de rechtse partijen N-VA (+7) en Open Vld (+1). Ook centrumpartij CD&V wint een zetel. In Vlaanderen wordt de grondstroom met andere woorden van extreemrechts naar rechts  verlegd. Of nog: Vlaanderen heeft globaal genomen linkser gestemd. Al is ‘minder rechts’ een correctere omschrijving.

Maar als we uitgaan van de zetelverdeling, wordt de score van bv. LDD en PVDA+ niet meegerekend. En zou het niet fijn zijn om de evolutie van de plaats van “de Vlaming” op de links-rechts-schaal kwantificeren?  Wel, dat heb ik snel even proberen doen.
De (niet wetenschappelijke) aanpak; elke partij krijgt een buikgevoel-gewijs een cijfer tussen -5 (extreem links, PVDA+) en 5 (extreem rechts, Vlaams Belang). De score op die schaal wordt dan gewogen aan de hand van de resultaten in % van die partij bij de verkiezingen voor de Kamer. Het totaal van die gewogen links-rechts-score voor alle partijen geeft dan de score op de links-rechts-schaal voor Vlaanderen. Het resultaat; Vlaanderen scoorde in 2010 1.5  (pakweg tussen CD&V en OpenVLD in) en zit nu meer naar links op 1.1 (vlakbij het centrum van pakweg CD&V).
Veel hangt natuurlijk af van die links-rechts-score per partij (is OpenVLD echt rechtser dan CD&V?), die inderdaad op buikgevoel gebaseerd is en geen rekening houdt met evoluties in de tijd (is NV-A rechtser geworden?) of met economisch versus maatschappelijke links/rechts. Maar alle kanttekeningen daargelaten; probeer zelf gerust met die scores te spelen, de trend van 2010 naar 2014 blijft duidelijk van rechts naar links (of minder rechts, zoals Tom Cochez het voorzichtiger verwoordt).
Die evolutie is een belangrijke nuance bij het NV-A hoera-verhaal en kan mij, als “linkse rat” enkel blij maken. Of minder triest?

“Spreading my thoughts around”; de Amerikaanse verkiezingen

Snel een paar willekeurige (en vanzelfsprekend eerder oppervlakkige) bedenkingen bij de Amerikaanse verkiezingen;

  • Amerikanen en socialisme, dat gaat nooit goed komen. In een -overigens over heel de lijn opmerkelijk- interview vroeg een journaliste bezorgd fronsend aan running-mate Biden of Obama “van Amerika geen socialistisch land zoals Zweden zou willen maken”. De centrum-rechtse conservatieve premier van één van de meest welvarende landen ter wereld zal het graag horen.
  • Applaus voor Obama uit zowat heel Europa, we duimen (bijna) allemaal voor hem, maar zouden er veel Europese landen zijn waar een niet-blanke kans maakt om zo’n belangrijke functie uit te oefenen?
  • Als het regent in Washington (Parijs heeft al lang afgedaan), druppelt het bij ons. De keuze voor een McCain of een Obama kan misschien versterkend dan wel ontmoedigend werken voor politieke stromingen in Europa, denk aan Clinton met Blair en Schröder en aan Bush met Berlusconi en Aznar (of is het dan toch Spanje dat de toon aangeeft; Aznar werd al in 2004 opgevolgd door socialist Zapatero)?
  • Waarom hebben de Republikeinen McCain naar voren geschoven? Wie besloot hem met Palin op te zadelen? Zijn ze, mede door aanslepende oorlogen, budgettaire tekorten en andere kredietcrisissen de kluts kwijt misschien? Waar zijn al die (vermaledijde maar blijkbaar toch inspirerende) neo-cons?
  • Het moeten (met de kredietcrisis en Obama’s succesvolle campagne) verwarrende tijden zijn voor neo-conservatieve free-market-adepten. Niet alleen in de USA, maar ook op pakweg LVB.net?

10-06-2007: een djoef op ons linkse muil

Daar zit ik dan op de trein naar het werk, de zelfverklaarde groene socialist ofte socialistische groene, een beetje verweesd te wezen. U ook een bloedend rood of blauw hart? Doet pijn eh ? Soit, beetje bloggen dan maar zeker?
Vreemd dat het resultaat van het Vlaams Belang in sommige media als de zoveelste achtereenvolgende overwinning wordt beschreven, terwijl dit eigenlijk de 3de verkiezing op rij is dat ze achteruitgaan. Ze haalden met een goeie 19% minder dan het bescheiden doel dat Vanhecke zich had gesteld (20%) en verliezen in de kamer zelfs een zetel (van 18 naar 17). Frank probeerde er nog een leuke draai aan te geven; links verliest, rechts wint (en dat is spijtig genoeg ook zo), maar feit blijft dat ze daar toch een beetje bleekjes keken.
Maar wat voor een ongewoon sterke prestatie van einzelgänger Dedecker en zijn inderhaast bij elkaar gesprokkelde partij! LDD is op zijn zeker mee verantwoordelijk voor het hiervoor beschreven verlies van Vlaams Belang. Benieuwd of de overwinning van LDD en het verlies van VB voor nieuwe overloperij van ontevreden Belangers zal zorgen. Ik gok van wel …
Maar laat ons toch vooral het linkse debacle niet vergeten: SP-A -7,2% in kamer en -8,7% in senaat! Fuck man! En de door politicologen verkondigde wetmatigheid dat verlies voor SP-A evenredige winst voor Groen en omgekeerd betekent; niet dus. Groen stijgt slechts 2,4% in kamer en 1,9% in senaat (maar voor beide instellingen boven de kiesdrempel, oef). “We” verliezen dus zo maar even 4,8% in de kamer en 6,8% in senaat!
Waar zijn die linkse stemmen naartoe gegaan? Een deel naar OpenVld als pitty-vote? Een deel naar het uiterst succesvolle kartel CD&V/NVA, op zoek naar goed bestuur? Heeft het rechts-populistische, niet-racistische discours van underdog LDD misschien ook deel van het traditioneel rode kiespubliek kunnen overtuigen? En waar was Spirit? Zijn de happy slapping van NVA op PS en de schandalen in Charleroi afgestraald op SP-A? Komt er na 18 jaar regeringsdeelname (sinds 1988) sleet op links? En wie bij de SP-A heeft mee besloten om Vande Lanotte als kandidaat-premier naar voren te schuiven? WTF zijn kanselarijverkiezingen? Johan is Patrick niet en Vlaanderen is Antwerpen niet eh jongens (hindsight rocks)!
Wat nu? Rooms-Blauw is blijkbaar de enig mogelijke ‘traditionele’ coalitie, back to the 80’s dus? Of gaan we voor het collectieve vagevuur van de tripartite, in naam van de complexe staatshervorming die eraan zit te komen? Mag ik het zeggen Meneer? Voor mij moet één van de grote politieke families altijd in de oppositie, kwestie van ontevredenen bij de volgende verkiezingen de kans te geven om te kunnen stemmen voor een regeringswaardige oppositiepartij. Doe mij maar dus maar Rooms-Blauw en laat SP-A de wonden likken, zich hergroeperen, nieuwe bulldogs zoeken en keihard in de oppositie gaan. Laat Spirit zichzelf ondertussen ook heruitvinden, dat is nodig nu Anciaux passé lijkt te zijn. En dat Groen, nu ze federaal terug gehoord kunnen worden, terug mag bouwen aan hun en onze toekomst. Links en groen blijven nodig, dat besef komt -met de eeuwige slingerbeweging tussen links en rechts- wel terug, zeker na een periode Rooms-Blauw.

10-06-2007: ik beken!

Dit is geen stemadvies! Maar aangezien zowat elke blogger zich al heeft bekend tot deze of gene partij, al dan niet met de hulp van een kieskompas of andere -wijzer, zal mij mezelf ook outen;
ik ben overtuigd links en ik geloof in het belang van ecologie. Ik ben dus een groene socialist (die SP-A stemt) of een socialistische Groen-e. Mijn twijfels in het stemhokje (of eerder; in de weken voor de verkiezingen) hebben zich dan ook altijd beperkt tot welk van die predikaten bijvoegelijk naamwoord dan wel zelfstandig naamwoord moet zijn. Ik acht de kans groot dat ik deze keer opnieuw gespreid stem; voor senaat kleur ik rood (Jacinta De Roeck bijvoorbeeld), voor kamer groen (Lokeraar Björn Rzoska misschien)?
Maar laat ons misschien het hele politieke spectrum overlopen? Waarom zou ik niet op Vlaams Belang stemmen bijvoorbeeld? Da’s een makkelijke; die anti-partij is in zowat alles tegengesteld aan wat ik belangrijk vind, aan waar ik in geloof. Next …
LDD dan? Hmm, vreemde kliek. Dedecker is sympathiek als kwajongen met het hart op de tong, maar zijn politieke denkbeelden lijken mij een vreemde mengeling van libertarisme (nooit gesnapt wat libertair Dedecker bij de conservatieve NVA ging doen overigens), neo-liberalisme en populisme. Ook niks voor mij dus.
De NVA? Ook niet echt; wijlen V.U. leed (net als OpenVLD nu) aan een gepleten politieke persoonlijkheid. De rechtse(re) vleugel (en we vergeten de afsplitsing van de groep rond Karel Dillen even) herrees als NVA en is -ondanks het respect dat ik wel heb voor sterkhouders als De Wever en ook Bourgeois) naar mijn smaak te conservatief en te anti-Waals. Niet te Vlaams, nee, te anti-Waals. De affiches met het strikje in een gevarendriehoek aan het begin van deze kiescampagne was er voor mij al direct over. Ik geloof immers niet in diabolisering van al wat Waals is. Of van al wat PS is. De volgende premier mag voor mij best Di Rupo zijn.
En CD&V dan? Ik kan me zeker achter het -vage- idee van respect scharen en ik ben ook voor goed bestuur. Meer nog, ik ken niemand die daar tegen is. Wat overblijft lijkt in eerste instantie ‘eigen lof’ en veel negativisme ten opzichte van wat Paars al dan niet gedaan heeft. Het kartel met NVA spreekt wat mij betreft ook niet in hun voordeel. Nee dank u.
Waarom niet OpenVLD? Die “brede volkspartij” draagt zowel ethisch liberalisme (dat je in ‘oude termen’ eerder links zou kunnen noemen) als economisch liberalisme (dat dan simplistisch gesteld eerder rechts is) met zich mee. In de praktijk is OpenVLD dan ook dikwijls mossel nog vis. En daar waar ik me wel degelijk op iemand als Patrick van Krunkelsven (ik had die graag bij Spirit gezien eigenlijk, de man zou die partij direct meer gewicht geven, ik blijf de indruk hebben dat ze dat kunnen gebruiken) of een Karel De Gucht zou zien stemmen, zou ik me nooit achter OpenVLD in zijn geheel kunnen scharen, ook al heeft die populistische stokebranden (een makkelijke en misschien onjuiste noemer, maar vergeef me, ik blijf een neofiet) als Beysen, Coveliers en Dedecker “laten gaan”.
Waarom dan wel rood-groen? Omdat ik geloof in het warme Vlaanderen/ België/ Europa en in de rol die de overheid daarin te spelen heeft. Ik geloof dat het hier, in één van de meest welvarende en rijke streken ter wereld, goed leven is en dat we daar altegaar terug van moet leren genieten. Ik geloof ook oprecht in ons sociaal model als symbiotische tegenhanger van de (onontkoombare) vrije markt, ik geloof dat wie het minder goed heeft, moet kunnen steunen op wie wel succesvol is. Ik geloof in samenleven, ondanks alle verschillen, van religie, van sociale status of van mening.
(Intermezzo: Samenleven ondanks verschil van mening, ook met mensen die aan de andere kant van het politieke spectrum staan. Zolang er maar gepraat en geluisterd wordt, kunnen we er alleen maar beter van worden; uitsluiting werkt niet voor ‘autochtonen’ maar ook niet voor ‘racisten’.

Als niemand luistert naar niemand
vallen er doden in plaats van woorden.
jana beranova

Zo, dan kunnen we verder)

En ik geloof dat we er goed aan doen om voorzichtiger om te springen met natuur, grond, lucht en water; veel mensen na ons zullen dat ook nog broodnodig hebben. En alsof hun standpunten niet voldoende zijn, nog redenen om Groen te stemmen voor mij; ze hebben de diabolisering (“de betuttelende groene fundi’s”) van de laatste regeringsdeelname niet verdiend. En omdat ik denk dat het goed is dat de SP-A concurrentie ‘aan de linkerkant’ heeft (ik vrees dat CAP en PVDA daar nooit echt voor zullen kunnen zorgen), opschuiven naar het centrum zou anders te vanzelfsprekend kunnen zijn.
Dat gezegd zijnde; stem met liefde schatjes! En dat is wel een stemadvies.

het doordachte bolletje

nog een paar dagen en we mogen alweer gaan stemmen. en dan zondag in spanning afwachten, ‘s avonds voor tv, de voorspellingen, de eerste victorie-kraaiers, ..
.. en dan die mooie grafieken, de analyses van proffen en andere wijze mensen. en dat wij met z’n allen zoiets teweeg kunnen brengen? prachtig!!
op basis van wat ik de laatste weken zowel op m’n werk als op het e-cafe (een forum waarop ik graag vertoef) merk, is de interesse en betrokkenheid bij politiek bijzonder groot. en dat is belangrijk, omdat wie zich betrokken voelt, wie geïnteresseerd is, een doordacht bolletje kan kleuren. en blijkbaar -opnieuw op basis van wat ik op het e-cafe las- zullen veel die geïnteresseerden zelfs (een) specifieke voorkeurstem(men) geven aan politici wiens mening of daden nauw(er) aansluiten bij de eigen overtuiging.
laat het feest dus maar beginnen!